Συμμετέχοντας σε εκδήλωσή που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Λαογραφικού Μουσείου Ρεθύμνης είχα την χαρά και την έκπληξη να γνωρίσω αυτό το θαυμαστό έργο.
Πρόκειται για ένα διώροφο κτήριο στην παλιά πόλη, αρχοντικό του 1669 της Βενετσιάνικης οικογένειας Κλώντιο που άλλο αρχοντικό της στεγάζει το Στρατιωτικό Μουσείο στο Χρωμοναστήρι Ρέθυμνου. Μια άξια Κρητικιά και ονομαστή για την προσφορά της στο Ρέθεμνος στην Κρήτη, στους Κρητικούς της Αθήνας η Φαλή Βογιατζάκη κόρη του αείμνηστου Γεωργίου Βογιατζάκη, κορυφαίου παράγοντα του Κρητικού στοιχείου στην Αθήνα και πέρα από αυτήν, το αγόρασε το 1974 και για πολλά χρονιά το αναστήλωνε με δική της δαπάνη. Ετσι κατέληξε ένα θαυμαστό κτίσμα που η ίδια πάλι στέλιωσε το ονομαστό Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Ρεθύμνης. Διώροφο με δυο τεράστιες αίθουσες και τρεις μικρότερες και μεγάλο αύλειο χώρο.
Με σοβαρή δαπάνη τεράστιες προθήκες κάθετες με σπαθιά, όπλα, φαντά, κεντήματα και κρητικές παμπάλαιες πατανίες και ό,τι άλλο. Μια Κρητικιά, και με συμπαραστάτες άξιους, κατόρθωσε αυτό το θαύμα. Όπως ο Μανούσος Παραγιουδακης, αντιστράτηγος ε.α. το άλλο θαύμα του Στρατιωτικού μουσείου στο Χρωμοναστήρι με θαυμαστά εκθέματα μέχρι ελικόπτερα, οχήματα κ.λπ.
Στ’ αλήθεια λυπάμαι και νοιώθω μειονεκτικά που εδώ είμαστε τόσο πίσω. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει στη χώρα μας άλλη πόλη χωρίς λαογραφικό. Για μισόν αιώνα, κάθε τόσο, ακούμε ή διαβάζουμε κάποιες κορόνες για λαογραφικό. Μόλις πρόσφατα άλλες για Μουσείο Μάχης Κρήτης. Χρονια και γι’ αυτό ο προγραμματισμός.
Μετά από λίγες ημέρες, αν όχι ώρες, ξεχάστηκε. Εδώ διώξαμε το Πολεμικό Μουσείο, δημιούργημα ενός ανθρώπου, του Γιάννη Μάντακα, και θα φτιάξουμε νέο η νέα μουσεία; Δεν χρειάζονται συσκέψεις και ειδικές εκδηλώσεις. Ένας – δυο άνθρωποι που γι’ αυτούς θα ’ναι έργο ζωής και αφοσίωσης χωρίς τυμπανοκρουσίες. Ευτυχώς το αρχαιολογικό, το Ναυτικό Μουσείο, το Μουσείο Τυπογραφίας, η οικία Βενιζέλου και η Βυζαντινή συλλογή κάπως μας βγάζουν από το τέλμα.
Το 1993 ξεκίνησε η ίδρυση Μουσείου φυσικής γεωγραφίας και ιστορίας στον Ομαλό με τα LEADER. Το έχετε επισκεφθεί;
Ας μη κοροϊδευόμαστε. Το Μουσείο Μάχης Κρήτης, και συνάμα γενικά πολεμικό, έπρεπε να υπάρχει στο Μάλεμε από δεκαετίες.
Για το μνημείο όχι Μάχης Κρήτης αλλά επιπολαιότητας στη Συκολιά και οπού, υποτίθεται, μουσείο, είχα αναφερθεί πριν χρονιά για τα πετάμενα χρήματα σε απαλλοτριώσεις, ασφαλτοστρώσεις, κατασκευές ογκώδεις από μπετόν και ίσως λοιδορήθηκα.
Χαίρομαι που ήδη οι άνθρωποι της ΙΛΑΕΚ με δικαίωσαν έχοντας την ίδια άποψη. Κλειστό και το Μουσείο Αλιείας στο Κολυμπάρι.
Οσο για το ιστορικό αρχείο στο οποίο αναφέρομαι για πάνω από σαράντα χρονιά, θα επανέλθω. Καιρό όμως έχουμε να πληροφορηθούμε για κάποια επίσκεψη, βουλευτή η άλλου “άρχοντα” σε αυτό για λόγους εντυπώσεων, η κάποια “σύσκεψη” αρμοδίων η συλλογών στήριξής, έτσι για να δικαιολογηθεί η ύπαρξή των.
Ενας άνθρωπος βρέθηκε και σε δυο – τρία χρονιά πέτυχε έργο δεκαετιών και αυτόν τον… έφαγαν κομματικοί λόγοι.
Τουλάχιστον δεν του απένειμαν, δικαίως σε αυτόν, τον τίτλο του Επίτιμου Συνεργάτη των Αρχείων του Κράτους.
Καληνύχτα σας.
