Κύριε διευθυντά,
πιστεύω πως ένας καλός δήμαρχος πρέπει να αγαπά την πόλη του και τους ανθρώπους της. Αλλά δεν είναι πάντα έτσι. Ακούτε τι μου συνέβη.
Πήγα ένα ταξίδι σε ένα ελληνικό νησί. Εκεί βρέθηκα σε μια ωραία ταβερνούλα σε ένα γραφικό σοκάκι. Μικρή η ταβερνούλα με λίγα τραπεζάκια. Ήπια τα κρασάκια μου και άρχισα κουβέντα με τον ταβερνιάρη. Πολύ συμπαθητικός άνθρωπος.
Ωραία η ταβέρνα σου του είπα και νόστιμοι οι μεζέδες.
Ευχαριστώ μου λέει αλλά φοβάμαι.
Τι φοβάσαι τον ρωτάω.
Τον νέο δήμαρχο μου λέει.
Γιατί;
Είναι ένας νεαρός και πέρασε πριν από μέρες από την ταβέρνα μου, πριν βγει δήμαρχος, και μου είπε πως έχω πολλά τραπεζοκαθίσματα και πως αν γίνει αυτός δήμαρχος, αυτά πρέπει να φύγουν. Του είπα πως η ταβέρνα μου είναι πολύ μικρή και πως με λιγότερα τραπέζια δεν μπορώ να ζήσω και πως δεν με νοιάζει να πληρώνω πιο πολύ για τον χώρο και πως θα φροντίζω να είναι πάντα αρκετός χώρος για να περνούν οι άνθρωποι ελεύθερα. Ο δήμαρχος με κοίταξε στα μάτια και μου είπε: Αν είναι έτσι, άλλαξε επάγγελμα.
Δεν είπα τίποτα στον ταβερνιάρη. Είχα πάθει σοκ. Σκέφτηκα πως και εμείς έχουμε νεαρό δήμαρχο αλλά αυτός φαίνεται να μην έχει τέτοιες απόψεις, ή…;
Γιώργος Κιαγιάς