Το λάθος μήνυμα

Στη σημερινή πραγματικότητα κυριολεκτικά η χώρα μας βρίσκεται στη δίνη μίας παράλογης πολιτικής λογικής που ελλοχεύει σοβαρούς κινδύνους για τους ίδιους τους δημοκρατικούς μας θεσμούς. Η λογική της κυβέρνησης όπως εκφράζεται μέσω του κ. Παππά πως τα Μέσα Ενημέρωσης δεν είναι αντικειμενικά, άρα να κλείσουν και να μείνουν τέσσερα, είναι βαθιά αντιδημοκρατική.
Ποιος είναι αυτός που κρίνει εκτός από τον ίδιο τον λαό την αντικειμενικότητα ενός καναλιού, ραδιοφώνου ή εφημερίδας; Είναι ποτέ δυνατόν την υποκειμενική αντίληψη του οποιουδήποτε πολιτικού να θέλει να την επιβάλει με νόμο; Σήμερα, η προοπτική οριστικής οικονομικής καταστροφής είναι ορατή. Τα τελευταία πέντε χρόνια εξανεμίστηκαν αποταμιεύσεις, μηδενίστηκαν περιουσίες. Επιχειρήσεις έκλεισαν, χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους. Η Ελλάδα, μας έλεγε ο Παπανδρέου, «ανήκει στους Ελληνες». Σήμερα, στην πραγματικότητα ανήκει στους πιστωτές της.
Και τώρα συζητούμε για μεταρρυθμίσεις! Και ποιος θα τις κάνει; Εμείς, ο ελληνικός λαός; Μα έχουμε αποδείξει, ξανά και ξανά, ότι δεν έχουμε χορτάσει λαϊκισμό! Είμαστε έτοιμοι να εμπιστευθούμε τον πρώτο πολιτικάντη που θα μας τάξει μία ανύπαρκτη εύκολη λύση. Μας αρέσει να είμαστε βουτηγμένοι σε μια θάλασσα ψεμάτων. Διότι, έπρεπε τάχα η τρόικα να μας ζητάει ακομμάτιστη διοίκηση; Ή πιο γρήγορη απονομή της δικαιοσύνης; Σύγχρονη Παιδεία; Δυστυχώς, όμως, γι’ αυτές τις αλλαγές που εμείς πρώτοι έπρεπε να θέλουμε, ΔΕΝ υπάρχει λαϊκή πίεση για την πραγματοποίησή τους.
Το αντίθετο υπάρχει. Αρνηση, υποκινούμενη από ένα ανόητο και χυδαίο πολιτικό σύστημα.
Σήμερα οι αγρότες διαμαρτύρονται κλείνοντας τους δρόμους και κάνοντας συλλαλητήρια στην Αθήνα, όμως κτυπώντας αναίτια έξω από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης τους αστυνομικούς δίνουν ένα λάθος μήνυμα όχι μόνο στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και στο εξωτερικό, πως στη χώρα μας  δυστυχώς η εφαρμογή των νόμων εναπόκειται στην καλή θέληση των πολιτών. Στη δημοκρατία υπάρχουν κανόνες και τα προβλήματα λύνονται μόνο με τον διάλογο. Η άρνησή του δημιουργεί ακραίες καταστάσεις, όμως την ευθύνη την έχει αποκλειστικά η κυβέρνηση.
Οταν οδηγεί κοινωνικές ομάδες στο να απαξιώνουν ακόμα και συνάντηση με τον πρωθυπουργό για την επίλυση των προβλημάτων τους, σημαίνει ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα της λειτουργίας των δημοκρατικών μας θεσμών και αυτό δεν μπορεί να λυθεί ούτε από την Αστυνομία ούτε από το κλείσιμο των Μ.Μ.Ε. που η κυβέρνηση προσπαθεί να μας το παρουσιάσει σαν “κορυφαία δημοκρατική πράξη”. Η συνέχιση αυτής της λογικής είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα οδηγήσει σε κατάρρευση όχι μόνο της κυβέρνησης, αλλά ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας.