Κύριε διευθυντά,
την Κυριακή 30/6 εκατοντάδες αυτοκίνητα και χιλιάδες κόσμου συνέρευσε στις όμορφες παραλίες του Μαραθιού. Ο στενός μοναδικός δρόμος πρόσβασης ήταν “κλεισμένος” από παραβατικά παρκαρίσματα, ενώ οι λουόμενοι ήταν πολλαπλάσιοι από αυτούς που μπορούσαν στοιχειωδώς να ευχαριστηθούν το μπάνιο τους, στις γραφικές παραλίες.
Τα προβλήματα ξεκίνησαν από τις 11 π.μ. με αποκορύφωμα τις 2 μ.μ., 30 λεπτά χρειάστηκαν να διανυθούν τα τελευταία 100 μέτρα ενώ η ταλαιπωρία και ο εκνευρισμός «κτύπησαν» κόκκινο. Ολο το περιβάλλον προβληματικό έκρουε σήμα κινδύνου και προειδοποιούσε κάθε αρμόδιο (Λιμενικό Ταμείο, Λιμεναρχείο, δήμαρχο, Τροχαία, Πυροσβεστική…) σε περίπτωση ανάγκης υπάρχει πρόσβασή; Και από πού; Πόσο χρόνο θα κάνουν για να φτάσουν, με τον καθένα από μας να αφήνει όπου γουστάρει και μπορεί το όχημά του. Κανένας έλεγχος δεν υπήρχε και δεν υπάρχει, πρόληψη καμιά….
Προτάσεις απλές κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι α) η αστυνόμευση της περιοχής ιδιαίτερα το Σαββατοκύριακο β) η απαγόρευση του παρκαρίσματος στα τελευταία 150 μέτρα του δρόμου προς τη Θάλασσα καθώς και στον δρόμο που ενώνει τη δυτική με την ανατολική παραλία, γ) η κατασκευή 3 πυροσβεστικών φωλεών στα κατάλληλα μέρη και δ) η κοινή λογική σε κάθε πολίτη ότι η συσσώρευση 3000 ατόμων εκεί που χωράνε μετά βίας 1000 είναι επικίνδυνη για κάθε ένα από αυτούς. Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του…
Δημοσθένης Μαρκογιαννάκης
χημικός