Το μαζί και το εμείς

Οταν το εγώ και το εσύ, γίνονται εμείς είναι υπέροχο. Και είναι και το ζητούμενο όλων.
Θεωρώ πως είναι η μέγιστη επιτυχία για ένα ζευγάρι που είναι χρόνια μαζί.
Το μοίρασμα, το νοιάξιμο. Η αγάπη σε όλες τις εκφάνσεις, σε όλες της τις εκδηλώσεις.
Ολα αυτά τα απλά που κρύβουν το μεγαλείο της ζωής στην καθημερινότητα, όταν τα μοιράζεσαι νιώθεις πως ζεις πραγματικά.
Μαζί το καφεδάκι. Μαζί τον περίπατο. Μαζί να περπατάς στο ψιλόβροχο. Μαζί να απολαμβάνεις την ανατολή ή το ηλιοβασίλεμα.
Μαζί να ξεπερνάς ένα μικρό ή έναν αβάσταχτο πόνο. Μαζί να χαίρεσαι. Να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου, τις ανησυχίες και τα όνειρά σου.
Οταν ένα χέρι κρατάει το δικό σου, όταν δυο χείλη σου ψιθυρίζουν λόγια ενθαρρυντικά ή επαινετικά, δεν φοβάσαι αυτά που θα σου φέρει η ζωή όσο δύσκολα κι αν είναι.
Οταν το μαζί και το εμείς σπάνε βίαια και με σκληρό τρόπο, χωρίς νά ’ναι επιλογή σου, αλλά σου το επιβάλλει η ζωή, οι καταστάσεις, εν προκειμένω η αρρώστια και τελικά ο θάνατος…
…τότε πρέπει να βρεις τη δύναμη για να μαζέψεις τα κομμάτια σου.
Έτσι ήμασταν εμείς αγαπημένε μου. Μαζί πάντα μαζί. Αδελφές ψυχές και δίδυμες φλόγες. Σεσημασμένοι σαν αυτοκολλητάκια.
Αυτό ήθελα, αυτό μου έδωσες.
Αυτή τη μεγαλειώδη απλότητα έζησα μαζί σου.
Μαζί τη ζήσαμε.
Μα έφυγες μια Κυριακή. Τώρα είναι χλωμές οι Κυριακές. Σκοτεινά τα Σάββατα και πένθιμες οι Δευτέρες.
Ευχαριστώ για όσα μου έδωσες για όσα μου έμαθες.
Σ’ ευχαριστώ που έδωσες εγκυρότητα στην ύπαρξή μου.
Καλό σου ταξίδι αγαπημένε μου Γιώργο Ψαρουδάκη. Εκεί που είσαι ουκ έστιν πόνος και στεναγμός. Αναπαύσου στην αιώνια γαλήνη.
Εγώ… απλά… θα κοιτάζω τις φωτογραφίες που είμαστε μαζί και θα νιώθω την παρουσία σου.
Και σου υπόσχομαι, αφού δώσω χώρο και χρόνο στη θλίψη και στη μοναξιά, θα βρω δημιουργικό τρόπο να περάσω τη ζωή μου.
Ισως… γράφοντας.
Κάτι που σου άρεσε και το χαιρόσουν.
Και ήσουν πάντα ο πρώτος αναγνώστης μου και ο πρώτος κριτής, και μου άφηνες τον χώρο μου και το χρόνο μου για να δημιουργώ και σεβόσουν τα εφικτά θέλω μου.
Τούτο το κείμενο είναι για τον αγαπημένο μου σύντροφο Γιώργο επί 24 χρόνια γεμάτα. Πλημμυρισμένα από αγάπη, μοίρασμα, ρομάντζο, θυμούς, νεύρα, γέλια, αστεία, κλάματα.
Μα πάντα συγχώρεση και αγάπη.