-Ο ΠΡΩΤΟΣ διδάξας την κυνική εισβολή ενός ισχυρότερου κράτους στην επικράτεια ενός ασθενέστερου, είναι η Τουρκία. Μάλιστα, χωρίς καμιά κύρωση, χωρίς την επέμβαση κανενός “συμμάχου”. Το θύμα της Τουρκίας υπήρξε η Κύπρος που εδώ και 48 χρόνια παραμένει διαιρεμένη παρά τα ευχολόγια του ΟΗΕ, της ΕΕ και των ΗΠΑ για “εξεύρεση λύσης”.
ΣΗΜΕΡΑ η Ρωσία του Πούτιν μιμείται την Άγκυρα προσπαθώντας με καταστροφές και σκοτωμούς αμάχων να καρπωθεί ένα τμήμα -το ανατολικό- της Ουκρανίας, το δε υπόλοιπο να το απονεκρώσει, αν τελικά δεν το αφομοιώσει κι αυτό. Ό,τι δηλαδή έκανε η Τουρκία με το κατεχόμενο παράνομα βόρειο τμήμα της Κύπρου, που αυθαίρετα και μόνη αναγνώρισε ως “Τουρκική Δημοκρατία τη Β. Κύπρου”. Δεν θα κάνει άραγε το ίδιο κι ο Πούτιν μετακινώντας πληθυσμούς από τη Ρωσία, ώστε να αυξηθεί ο αριθμός των ρωσόφιλων στην κατεχόμενη Ουκρανία;
– ΕΤΣΙ, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η εξέλιξη του υπενθυμίζει επικίνδυνα τον υποβόσκοντα παντουρκισμό που εφαρμόζει όπου μπορεί η Άγκυρα (Συρία, Λιβύη, Βόρειο Ιράκ, καυκάσιες χώρες).
ΒΕΒΑΙΑ, το 2022 δεν είναι 1974: Ελλάδα και Κύπρος ανήκουν στην ΕΕ (η Ελλάδα και στο ΝΑΤΟ), η Ρωσία από την έναρξη της εισβολής της στην Ουκρανία δέχεται συνεχείς κυρώσεις στο οικονομικό πεδίο, που πιθανόν να τη λυγίσουν μελλοντικά.
ΟΛΑ αυτά ίσως οδήγησαν τον διπλοπρόσωπο Ερντογάν στο να συναντηθεί -με γλυκύτατο ύφος!- με τον Έλληνα πρωθυπουργό. Αν και η προβιά του Ερντογάν ως ειρηνοποιού-στο Ουκρανικό-δεν ταιριάζει με το φιλοπόλεμο των Τούρκων, ο Έλληνας πρωθυπουργός δέχτηκε τη συνάντηση: για να διαπιστώσουμε και πάλι, έστω σε “ήπιους τόνους” το χάσμα που χωρίζει τις δυο χώρες, με τις απαράδεκτες απαιτήσεις των Τούρκων σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο (Κύπρο).
ΤΟ ΜΕΛΙΧΙΟΝ του κ. Ερντογάν δεν πείθει κανένα για τις ενδόμυχες προθέσεις του. Που δεν είναι άλλες παρά η αποδυνάμωση της Ελλάδας (αποστρατικοποίηση των νησιών-όχι όμως και κατάργηση της τουρκικής στρατιάς του Αιγαίου στα παράλια της Μ.Α.), θεωρία της “γαλάζιας πατρίδας” κ.λπ.
ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ πως η περίπτωση της Ουκρανίας πείθει και τον πιο δδυσκολόπιστο για το πόσο ετοιμοπόλεμοι οφείλουμε να είμαστε. Και καλώς εξοπλίζεται η χώρα, διότι σε περίπτωση πολέμου, θα είμαστε και πάλι μόνοι. Βέβαια, η Η Τουρκία δεν είναι Ρωσία, αλλά ούτε και η Ελλάδα Ουκρανία.
