«Το μέλλον της ελαιοκαλλιέργειας και οι ορθές γεωργικές πρακτικές»

Από τον δρα Κωνσταντίνο Χαρτζουλάκη, τέως Δ/ντή Ινστιτούτου Υποτροπικών Φυτών & Ελιάς
Σε μια πλήρη εκτενή και ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα παρουσίαση, ο κ. Χαρτζουλάκης, κινήθηκε σε δύο άξονες, προκειμένου να φωτίσει τους παρευρισκόμενους, όσον αφορά το θέμα του περί της ελαιοκαλλιέργειας, γενικώς.
Την αδιαμφισβήτητη γνώση του για το αντικείμενό του και όσον αφορά την παγκόσμια δυναμική καθώς και το άσβεστο ενδιαφέρον του να μεταφέρει αυτή τη γνώση στο ακροατήριο -άμεσα ενδιαφερόμενο- εννοείται…
Τον αγροτικό κόσμο.
Άξιος επιστήμονας ο κ. Χαρτζουλάκης, πολυταξιδεμένος, βραβευμένος, ανήσυχος αλλά και σφόδρα ευαισθητοποιημένος με το συμφέρον της πατρίδας, αγωνίζεται να ενημερώνει όλους όσοι εμπλέκονται στην αλυσίδα αυτού του θεμελιώδους αγροτικού ζητήματος.
(παραγωγούς, ελαιουργούς, τυποποιητές, εξαγωγείς)
…Δραπανιάς Κισάμου, την Κυριακή που μας πέρασε… Ζήσαμε μια ωραία γνωστική εμπειρία με το… κύρος των αριθμών!
Με πίνακες, στους οποίους εμφανίζονταν όλες οι ελαιοπαραγωγικές χώρες που μπαίνουν στο σύγχρονο σκηνικό της παγκοσμιοποίησης και συνιστούν ισχυρούς «παίκτες», τους οποίους η χώρα μας καλείται ν’ ανταγωνιστεί. Πώς όμως; Δεν αρκούν οι ποικιλίες, το έδαφος, οι κλιματικές συνθήκες… Απαιτείται γνώση, επιστημονική έρευνα, οργάνωση επιχειρηματική, έρευνα αγοράς…
«Η ποιότητα και η ασφάλεια του παραγόμενου έξτρα ελαιόλαδου, πρέπει να είναι ο στόχος όσον αφορά την Ελλάδα», τόνισε ο ομιλητής.
Δίνοντας και απλουστευμένες πληροφορίες, για το πότισμα, τη λίπανση τη «σπουδή» της εξέλιξης του δέντρου, απαλείφοντας «ημιμάθειες», που δεν βοηθούν αποτελεσματικά…
…Στην ίδια εκδήλωση, η Ενορία Δραπανιά, στον Αγιο Νικόλα του χωριού και στον θαυμάσιο χώρο του Ενοριακού Κέντρου, κόπηκε η βασιλόπιτα για τον καινούριο χρόνο από τον αιδεσιμότατο Αλέξανδρο Φαντάκη ψυχή της εκδήλωσης. Την ωραία βραδιά, χαιρέτησε ο αντιδήμαρχος κ. Παρτσαλάκης.
Ακολούθησε, φιλοξενία αρχοντική για όλους, από την Ενορία, της οποίας τη συνοχή και τη σύμπνοια εγγυάται ο πατήρ Αλέξανδρος κι ευχαριστήρια πολλά στις γυναίκες του χωριού, που άπλωσαν τις ερωθιές της νοικοκυροσύνης τους, στα λευκά τραπεζομάντιλα της γιορτής.