«Σας πήραμε, σας πήραμε φλουρί κωνσταντινάτο»
«Μας πήρατε, μας πήρατε βαρέλι δίχως πάτο».
Ή αλλιώς «Προσοχή παιδιά, έρχεται η αναβάθμιση …»
Ηταν ένα παιχνίδι αυτό, που το παίζαμε, όταν ήμασταν μικροί. Χωριζόμασταν σε δυο ομάδες και προσπαθούσε κάθε ομάδα να εξαπατήσει την άλλη ομάδα και να της αρπάξει ό,τι άξιζε περισσότερο από κείνην.
Πού να το φανταστώ τότε πως θα ερχόταν εποχή που τα φλουριά τα κωνσταντινάτα δε θα είχαν πια καμιά αξία. Και ότι θα πανηγύριζαν κάποιοι που πήρανε βαρέλια που δε έχουνε ούτε καν πάτο.
Δυστυχώς προχωράει ολοταχώς για ψήφιση –αύριο μάλλον- το νομοσχέδιο που κλείνει το σχολείο μου, την Πατριαρχική Εκκλησιαστική Σχολή Κρήτης, στα Χανιά, σε ένα χρόνο από σήμερα.
Πλησιάζοντας λοιπόν η ψήφισή του νοιώθω την ανάγκη αλλά και την υποχρέωση να υπερασπιστώ δημόσια, την επιβίωση των Σχολείων της Δευτεροβάθμιας Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης που με φιλοξένησαν τόσα χρόνια. Έστω και τίποτε να μην αλλάξει, τα γραπτά μένουν. Η συνείδησή μου δεν μου επιτρέπει να σιωπήσω.
Είναι θλιβερό σε άλλες χώρες, ορθόδοξες και μη, να ιδρύονται νέες Εκκλησιαστικές Σχολές και στη χώρα μας να καταργούνται ήδη υπάρχουσες Εκκλησιαστικές Σχολές με ιστορική προσφορά στην εκκλησία, την κοινωνία και την πατρίδα.
Μιλούν στο νομοσχέδιο για Αναβάθμιση. Όμως αυτό δεν είναι ούτε αναβάθμιση ούτε εξορθολογισμός της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης. Είναι κατάργηση.
Όταν υπάρχει ένα πρόβλημα προφανώς και η λύση δεν είναι η κατάργηση. Επειδή από χείλη διαφόρων παραγόντων ακούγονται κατά καιρούς απόψεις περί χαμηλού επιπέδου των σχολείων μας, και επειδή αυτή η μέθοδος «Ρίξε λάσπη – κάτι θα μείνει» είναι γνωστή από παλιά, έχουμε ανεβάσει στην σελίδα μας στο διαδίκτυο τις επίσημα δημοσιευμένες ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ των πέντε τελευταίων ετών του σχολείου μας, ώστε να διακρίνει κάθε πολίτης, μέσα από τις σελίδες τους, τις ευκαιρίες που προσφέρουμε στους μαθητές μας, και μάλιστα μαθητές από εμπερίστατες συχνά οικογένειες, μαθητές που ίσως και να συμμετείχαν στην «σχολική διαρροή». Η διεύθυνση είναι:
http://lyk-chanion.chan.sch.gr/index.php/drastiriotites/pepragmena
Είναι γνωστό επίσης ότι τα εκκλησιαστικά σχολεία, πραγματοποιούν και κοινωνικό έργο, αφού υποστηρίζουν μαθητές που προέρχονται από φτωχές οικογένειες. Αναρωτιέμαι λοιπόν, μετά το κλείσιμο, θα αναλάβει τη στέγαση, σίτιση και υποστήριξη αυτών των μαθητών το Κράτος;
Αυτό που πάει να γίνει είναι αδιανόητο, αφού κλείνοντας σχολές οι οποίες παράγουν κληρικούς και στελέχη της εκκλησίας, οι νέοι οι οποίοι θέλουν να ακολουθήσουν αυτόν τον δρόμο βρίσκονται ξαφνικά σε αδιέξοδο και αλλάζουν πιθανότατα ορίζοντες στη ζωή τους.
Παιδιά που θα μπορούσαν να έχουν ένα καλύτερο μέλλον αλλά και να είναι οι μελλοντικοί ιερείς, θα έχουν χάσει την ευκαιρία να ακολουθήσουν την εκπαίδευση που επιθυμούν.
Το παιδί που αγαπά την μουσική θα μπορεί να πηγαίνει στο μουσικό σχολείο, το παιδί που αγαπά την εκκλησία και την βυζαντινή μουσική όμως όχι!
Οι μαθητές των Α και Β τάξεων του σχολείου μου στα Χανιά, θα υποστούν βίαιη αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος και θα πρέπει να βρουν άλλο σχολείο μιας και του χρόνου τέτοια μέρα το σχολείο μας θα έχει κλείσει λόγω Αναβάθμισης … σε ΣΜΥΚ!!! – (διετή μεταλυκειακά τύπου ΙΕΚ, αλλά αδιαβάθμητα).
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί, και κινεί σε κάποιους την περιέργεια, η έλλειψη αντίδρασης εκ μέρους της Ιεραρχίας. Υπάρχουν επίσης πολλοί γνωστοί που όταν με βλέπουν αυτές τις μέρες, αναφέρονται σε επίθεση κατά της Εκκλησίας. Δυστυχώς είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι το νομοσχέδιο αυτό σχεδιάστηκε εδώ και αρκετό καιρό σε συνεννόηση με τον σεβ. Μητροπολίτη Καισαριανής κ. Δανιήλ και σε συμφωνία με τον μακ. Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο. Άλλωστε είναι ολοφάνερη η βιασύνη να ψηφιστεί το συντομότερο, διότι αν έφτανε να συζητηθεί στην Ιεραρχία του Οκτωβρίου θα υπήρχαν σοβαρές αντιδράσεις. Όσο για την Εκκλησία της Κρήτης από όσο γνωρίζω έχει στείλει γραπτές παρατηρήσεις στο Υπουργείο, οι οποίες όμως δεν έχουν δημοσιοποιηθεί, ώστε να γνωρίζει κάθε μέλος της τί ακριβώς επιθυμεί για το μέλλον της Σχολής μας.
Να υπενθυμίσουμε όμως σε όλους τους Θεσμούς, ότι Εκκλησία δεν είναι μόνο ο Αρχιεπίσκοπος και μια ομάδα ακολούθων του. Εκκλησία είμαστε και εμείς, ο λαός και οι απλοί ιερείς. Και η Εκκλησία αυτή παρακολουθεί, προβληματίζεται και κρίνει και διαφωνεί με τις μεθοδεύσεις του νομοσχεδίου.
Σε μια περίοδο που το μάθημα των Θρησκευτικών είναι αμφισβητούμενο από κάποιους, είναι δυνατόν να αποδεχθούμε άλλο ένα πλήγμα και μάλιστα στα σχολεία που προάγουν, όσο κανένα άλλο, την αγάπη στον Θεό, τον συνάνθρωπο και την Πατρίδα;
Μακαριώτατε κ. Ιερώνυμε, όσοι παρακολουθούν τα εκκλησιαστικά πράγματα κρίνουν από τις πράξεις σας και όχι από ανέξοδες θεωρίες περί «αγάπης, αλληλεγγύης και ανθρωπιάς». Στην πράξη πρέπει να δείξετε ότι συμπεριφέρεστε ως χριστιανοί και όχι στα λόγια. Θα έπρεπε να μεριμνήσετε τόσο για τους μαθητές, όσο και για τους καθηγητές σας. Οι μεν μαθητές να δικαιούνται να φοιτούν χωρίς «οριακούς» αποκλεισμούς και οι καθηγητές να διατηρήσουν την οργανική τους θέση σε αυτά τα σχολεία αν το επιθυμούν.
Λίγες μόνο μέρες μετά την επικίνδυνη επίθεση με βιτριόλι σε επισκόπους και αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος από στέλεχός της, αποφασίζετε πως η Εκκλησιαστική Εκπαίδευση θα πρέπει να υποβαθμιστεί, κάτι που εκτός από παράλογο θα έλεγα πως είναι και επικίνδυνο καθώς το χαμηλό επίπεδο των μετέπειτα κληρικών των Σχολών Μαθητείας Υποψηφίων Κληρικών (ΣΜΥΚ) θεωρείται σημαντικό μειονέκτημα.
Εδώ βέβαια εγείρεται ένα ακόμη ζήτημα που κατά την γνώμη μου αποτελεί στρατηγικό λάθος της διοικούσης Εκκλησίας και τα αποτελέσματα θα τα δούμε στο μέλλον.
Να εξηγήσω τον συλλογισμό μου:
Αυτή την στιγμή η Εκκλησία έχει στην διάθεσή της δέκα (10) Δευτεροβάθμια Σχολεία τα οποία είναι διαβαθμισμένα – δηλαδή πλήρως αναγνωρισμένα και ισότιμα με όλα τα άλλα σχολεία της χώρας. Όσο και αν δεν τα ελέγχει, υπάρχουν μεγάλα περιθώρια σωστής συνεργασίας για το καλό όλων.
Αυτά θα κλείσουν είτε σε ένα χρόνο (τα Χανιά και η Βελλά), είτε σε 3-4 χρόνια τα υπόλοιπα λόγω των απαράδεκτων όρων και ορίων που θέτει το νομοσχέδιο.
Τι θα έχει τότε η Εκκλησία; Τρία διετή ΣΜΥΚ αδιαβάθμητα, με σοβαρά οργανωτικά κλπ. προβλήματα που και αυτά σύντομα θα κλείσουν. Εδώ ακριβώς αναφέρεται το τετράστιχο του τίτλου με το πολύτιμο φλουρί και το τρύπιο βαρέλι.
Αν ξαναζητήσει η Εκκλησία τότε, να δημιουργηθούν αντίστοιχα σχολεία με αυτά που χάνει τώρα, νομίζει κανείς ότι το κράτος θα ανταποκριθεί στο αίτημα αυτό; Θα της δώσει 100 καθηγητές; Προσωπικό; Υποδομές;
Με ποιο αντάλλαγμα αφήνει να χαθούν τα ανεκτίμητα περιουσιακά της αυτά στοιχεία με ιστορία δεκαετιών (αλλά και αιώνων για κάποιες σχολές);
Ποιος έχει δικαίωμα να πάρει τέτοιες αποφάσεις;
Δυστυχώς πριν δέκα χρόνια κάποιοι έπεσαν στην παγίδα και έκλεισαν τα Εκκλησιαστικά Λύκεια σε κάποιες πόλεις, νομίζοντας και ελπίζοντας ότι θα λειτουργήσουν εκεί Εκκλησιαστικά ΙΕΚ. (Ποιός τα θυμάται άραγε αυτά;)
Χάσανε έτσι και τα σχολεία και τα ΙΕΚ!!!
Κρίμα να χαθούν τόσο άδοξα, σχολεία με Ιστορία αλλά και τεράστια κοινωνική προσφορά, ειδικά σήμερα στις δύσκολες στιγμές που περνάει ο απλός λαός μας!
Τις προτάσεις του Σχολείου μας τις έχουμε αναφέρει σε προηγούμενα κείμενά μας και δεν θα τις επαναλάβω σήμερα.
Εγώ εδώ έγραψα για το Σχολείο που αγάπησα και για τις απώλειες που θα δημιουργηθούν με το κλείσιμό του.
