Η πολιτική δράση επηρεάζεται από αμέτρητους παράγοντες. Μεταξύ των άλλων επηρεάζεται, από τα θέλω των πολιτών-τα συλλογικά και τα ατομικά θέλω τους· τις-όποιας μορφής-διαπροσωπικές σχέσεις τους· τα οικονομικά τους συμφέροντα· τις ιδεολογίες τους.
Επηρεάζεται, επίσης, από το μορφωτικό τους επίπεδο, τις εμπειρίες τους και τη γενικότερη παιδεία τους.
Με μια άλλη οπτική, η πολιτική δράση επηρεάζεται κυρίαρχα, από τους πολιτικούς-ανάλογα με τους στόχους, τις ικανότητες και τις δεξιότητες, που διαθέτει ο καθένας τους.
ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ
Στην Ελλάδα, όπως και σε κάθε δημοκρατική χώρα δυτικού τύπου, η πολιτική εξουσία διαμορφώνεται και ασκείται από τα πολιτικά κόμματα. Διαμορφώνεται, κατά τις εσωτερικές συζητήσεις τους και ασκείται στη βάση των πολιτικών τους προγραμμάτων, με την απόκτηση, από μέρους τους, της κυβερνητικής εξουσίας. Η σχετική συνταγματική πρόνοια, για τη λειτουργία των πολιτικών κομμάτων αποδίδει σ’ αυτά απόλυτη ελευθερία επιλογών και κινήσεων, αφού περιορίζεται στην προϋπόθεση ότι ΄΄…η οργάνωση και η δράση τους οφείλει να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος΄΄.
Η κυρίαρχη ελευθερία των πολιτικών κομμάτων σχετίζεται με την κλασσική επιλογή τους, να αυτοχαρακτηρίζονται πολυσυλλεκτικά. Με άλλα λόγια, να αποκρύπτουν τις προθέσεις τους, σε σχέση με τα συμφέροντα-συλλογικά και ατομικά-που εκφράζουν.
Η πραγματικότητα αυτή-ιδιαίτερα στην Ελλάδα-θολώνει το πολιτικό σκηνικό και δημιουργεί συγχύσεις στους πολίτες, σε σχέση με το ποιο κόμμα τους εκφράζει. Το σημαντικότερο όμως, απομακρύνει τους πολίτες από τα πολιτικά δρώμενα, καθιστώντας τους αδιάφορους πολιτικά, ή και αρνητές, της δημοκρατικής συνείδησης και λειτουργίας.
Οι φωνές που ακούγονται, για καθαρότητα του κομματικού τοπίου, σ’ ό,τι αφορά στο ποιος εκφράζει τι πολιτικά, είναι λοιπόν εύλογες και στεγάζονται κάτω από την πρόταση, για την απλή αναλογική.
Σημειώνεται ότι η απλή αναλογική διαθέτει ένα ισχυρό πλεονέκτημα σε περιόδους ομαλού δημοκρατικού πολιτικού βίου. Με την απλή αναλογική, μεταφέρονται στο επίπεδο της κορυφής οι διαπραγματεύσεις και οι συμπράξεις διακυβέρνησης, με τις υποχωρήσεις και τους συμβιβασμούς, που αυτές προϋποθέτουν. Η πραγματικότητα αυτή απαλλάσσει τους πολίτες και τα μεσαία στελέχη, κάθε κόμματος, από την ένταση των αντιπαραθέσεων βάσης και το βαρύ φορτίο ενός καθημερινού, ανοιχτού και πάντα αδιέξοδου διαλόγου, μεταξύ τους.
Το ισχυρότερο, όμως, πλεονέκτημα της υλοποίησης στην πράξη της απλής αναλογικής, σχετίζεται με την προγραμματική συμφωνία των κομμάτων, του εκάστοτε κυβερνητικού συνασπισμού. Αυτές οι προγραμματικές πολυκομματικές συμφωνίες, δημιουργούν προστιθέμενη αξία στην πολιτική και καθιστούν την πολιτική πράξη ρεαλιστική, στοχευμένη και σαφώς δημιουργική.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ
Η εποχή μας-εποχή της Νέας Παγκοσμιότητας-διακρίνεται από τους ρυθμούς και τις ταχύτητες που, εν δυνάμει, αναπτύσσονται σ’ αυτήν. Σε κάποιες, μάλιστα περιπτώσεις, οι ρυθμοί και οι ταχύτητες της εποχής μας, άλλαξαν την αίσθηση των μεγεθών, μετατρέποντας τα μεγάλα σε μικρά και αντίστροφα.
Στο προηγούμενο πλαίσιο, ό,τι δεν προσαρμόζεται, στους ρυθμούς, τις ταχύτητες και τα νέα μεγέθη της εποχής-ανεξάρτητα από την πραγματική του αξία-περνά στα αζήτητα.
Ο κίνδυνος να περάσουν στα αζήτητα τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα, της Ελλάδας, είναι πραγματικός και ορατός, αν δεν προσαρμοστούν ανάλογα και εγκαίρως.
Η προσαρμογή των πολιτικών κομμάτων στην εποχή μας, σχετίζεται-μεταξύ των άλλων και καταρχήν-με το διαδίκτυο και τη δυνατότητα, που αυτό προσφέρει, για πολλαπλασιασμό της δημιουργικής τους λειτουργίας και αποτελεσματικότητας. Πολλαπλασιασμό της δημιουργικής τους λειτουργίας, με μορφές επικοινωνίας, συζητήσεων, διαλόγου, διαμόρφωσης θέσεων και διαδικασιών λήψης αποφάσεων, που προσιδιάζουν περισσότερο, στο σύστημα της άμεσης δημοκρατίας.
Μια τέτοια εξέλιξη-στο βαθμό που επιχειρηθεί με συνέπεια και σοβαρά-θα φέρει στους διαδικτυακούς κομματικούς χώρους τους πολίτες· θα απαλλάξει τα πολιτικά κόμματα, από το σημερινό παρασκήνιο των ιδιοκτητών και διαχειριστών τους και θα αναδείξει αξιοκρατικά, τα νέα στελέχη τους· εκείνα που, λόγω και έργω, μπορούν να γεννούν πολιτικές και να αναδεικνύουν νέους τρόπους άσκησης πολιτικής, στο δεδομένο γενικό πλαίσιο της Νέας Παγκοσμιότητας.
Για τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα, στην Ελλάδα, η ευθύνη της προσαρμογής τους-όπως περιγράφεται προηγούμενα-ανήκει στις ηγεσίες τους. Στις ηγεσίες τους και στο αισθητήριό τους να επιλέγουν άμεσους συνεργάτες, που μπορούν να γεννούν και να ασκούν πολιτική ταυτόχρονα και πάντα δημιουργικά, στο πεδίο της Νέας Παγκοσμιότητας.
Σε μια τέτοια προσπάθεια δεν έχουν θέση, ΄΄συνεργάτες΄΄που:
• θεωρούν την πολιτική και το πεδίο της, πεδίο επιχειρηματικής επένδυσης·
• θεωρούν τον εαυτό τους, κάτοχο της απόλυτης αλήθειας·
• θεωρούν τον ηγέτη τους, τον εαυτό τους, το κόμμα τους και την Ελλάδα, επίκεντρο της διαμόρφωσης των παγκόσμιων πολιτικών εξελίξεων·
• θεωρούν την αίσθηση της ακοής άχρηστη, στην επεξεργασία και διαμόρφωση θέσεων και συμπεριφορών·
• καλλιεργούν και υπηρετούν, την όποιας μορφής και έκτασης εξαρτησιακή σχέση των πολιτών με την πολιτική εξουσία, κάθε βαθμίδας·
• τοποθετούν την επικοινωνιακή διάσταση της πολιτικής λειτουργίας, πάνω από τα πραγματικά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα των πολιτών-σημερινά και αυριανά.
…Δύσκολη, ομολογουμένως, η πολιτική προοπτική που περιγράψαμε. Δύσκολη, αλλά αναγκαία. Το σίγουρο είναι ότι όποιοι την υιοθετήσουν, ως ιδέα σήμερα, θα διδάσκουν αύριο, το περιεχόμενο και τις διαδικασίες, της δημοκρατικής πολιτικής ζωής, του 21ο αιώνα!
Δράμα, 22/02/2022
