Eνας χρόνος κοντεύει να συμπληρωθεί από την επίσημη ανάληψη καθηκόντων της νέας Δημοτικής Αρχής στα Χανιά και η σαπουνόπερα γίνεται όλο και πιο βαρετή και προβλέψιμη.
Είχε διαφανεί από τις προγραμματικές δηλώσεις του νέου δημάρχου, πως πρόταση ουσιαστική για την πόλη δεν έχει, άρα θα προσπαθούσε να πορευτεί -για όσο μπορεί- υλοποιώντας έργα της προηγούμενης δημοτικής Αρχής.
Κάπως έτσι φτάσαμε και στις χθεσινές ανακοινώσεις για τον Δημοτικό Κήπο της πόλης. Eνα από τα έργα που είχε εντάξει η δημοτική Αρχή Βάμβουκα στις Ολοκληρωμένες Χωρικές Επενδύσεις για Βιώσιμη Αστική Ανάπτυξη, για τις οποίες είχε εξασφαλιστεί ένα κονδύλι 11 εκατομμυρίων ευρώ.
Από αυτόν τον “κουμπαρά” έγινε η αποκατάσταση του ρολογιού του Κήπου, από αυτόν γίνονται τα πεζοδρόμια κι έπονται ποδηλατόδρομοι, αναβάθμιση σημείων καταφυγής πληθυσμού κ.λπ.
Eργα χρηματοδοτούμενα από το ΕΣΠΑ 2014-2020, συνεπώς δεν μιλάμε για καμία νέα χρηματοδότηση από την Περιφέρεια Κρήτης.
Αυτό βέβαια είναι θέμα που πρέπει να λύσει ο κ. Σημανδηράκης με τον κ. Βάμβουκα και δεν ενδιαφέρει τον μέσο πολίτη.
Εκεί που προφανώς μας “πέφτει λόγος”, είναι στην προσωπική… πινελιά της νέας Δημοτικής Αρχής στην προκειμένη περίπτωση, στο σχέδιο για την απομάκρυνση των αιγάγρων, πολλοί εκ των οποίων γεννήθηκαν μέσα στον Κήπο.
Η δικαιολογία φαντάζομαι θα αφορά κάποια «πολιτική ορθότητα», «δικαιώματα ζώων» κ.λπ. Αυτά που όποτε συμφέρει, τα θυμόμαστε…
Αναρωτιέμαι, αυτή η περιβόητη «νέα αντίληψη για τα Χανιά» που εδώ κι έναν χρόνο έρχεται κι όλο στον δρόμο είναι, δεν μπορεί να δει το ευρωπαϊκό παράδειγμα; Δεν μπορεί να οραματιστεί ένα Δημοτικό Κήπο χωρίς κλουβιά, αλλά ικανό να φιλοξενεί τους αιγάγρους;
Ξέρετε, οι περισσότεροι που ζουν κι εργάζονται στα Χανιά, γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε αυτή την πόλη. Eπαιξαν στον Δημοτικό Κήπο, περπατούν καθημερινά σε αυτόν και δεν τον βλέπουν σαν ένα μέρος της “Μονόπολης” που παίζει εδώ κι έναν χρόνο η Δημοτική Αρχή.
Σε αυτόν τον χώρο λοιπόν, δεν πρέπουν προχειρότητες. Αν δεν είναι ικανοί να οραματιστούν την ουσιαστική αναβάθμιση του Δημοτικού Κήπου, ας τον αφήσουν στην ησυχία του.
Στο podcast των “Χ.ν.”, μια… διαφορετική ματιά στην επόμενη μέρα του Κήπου
