Η φυση, ιδιαίτερα στην Κρήτη, παρουσιάζει μεταπτώσεις με μέτρο. Ακόμη και οι λεγόμενες «φυσικές καταστροφές» στον πλανήτη είναι μελετημένες στα πλαίσια της θείας οικονομίας! Δεν είναι γενικές. Ετσι, η ζωή συνεχίζεται με όλες τις παραμέτρους της.
Τις τελευταίες μέρες, ο παγωμένος αέρας, οι πολλές βροχές του τέλους του φθινοπώρου, το χάζεμα μιας πύρινης δύσης του ήλιου στις βουνοκορφές μέσα απ΄τα καφεκίτρινα φυλλώματα των δέντρων πρόσφεραν στον περιπατητή ένα πλούσιο «γεύμα» χρωμάτων που αποτυπώνεται συχνά-πυκνά στην τελευταία σελίδα των «Χανιώτικων Νέων»!
Εικόνες που σε καλούν αυθόρμητα για μια προσευχή στο Θεό: «Και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των θαυμασίων σου». Αν βέβαια, έχουμε ακόμη τη δύναμη, κάτω από τόσο αντίξοες συνθήκες, να ευχαριστούμε το Θεό για όσα μας προσφέρει! Να, όπως η προχθεσινή κυριακάτικη ευφρόσυνη λιακάδα… Μακάρι και οι πολιτικοί μας να είχαν “τη χάρη του μέτρου” που έχει η κρητική φύση. Να συνειδητοποιούσαν, δηλαδή, την αίσθηση του “περαστικού” της παρουσίας τους, του προσωρινού της θέσης που κατέχουν. Αλλά και της ομορφιάς που πρέπει να αφήσουν πίσω τους. Ίσως τότε να μετρούσαν περισσότερο κάθε κουβέντα και ενέργειά τους, ίσως να αποκτούσαν την “αρμονία” των ημερών που σιγά σιγά μας οδηγούν στο «νέο» βαρύ χειμώνα.
Για να ακολουθήσει έπειτα το λυτρωτικό φως, το αισιόδοξο της Άνοιξης. Θα το δούμε άραγε ποτέ;
