Το μηδέν και το άπειρο

» Οταν συλλάβανε τον Γιάννη Κλωνιζάκη στο Λαγονήσι στη χούντα, στο αστυνομικό απόσπασμα ήταν ένας χωροφύλακας από τα Χανιά.
Ο Γιάννης στεκόταν εκεί αγέρωχος, ατρόμητος και τους κοίταζε όλους μέσα στα μάτια με την υπεροχή της λευτεριάς κόντρα στη δουλεία των Συνταγματαρχών.
Ο αστυνομικός από τα Χανιά ήταν δημοκρατικών φρονημάτων και βοήθησε τον Κλωνιζάκη εκείνες τις ώρες της σύλληψής του όσο πιο πολύ μπορούσε. Μια κουβέντα συντροφικότητας ήταν, άλλωστε, αρκετή…
Τα χρόνια πέρασαν, η χούντα έπεσε, ο Γιάννης τιμήθηκε σαν δήμαρχος Χανίων και με τον αστυνομικό έγιναν φίλοι με αλληλοσεβασμό. Φιλία που ακόμη κρατά ανάμεσα στα παιδιά τους.
«Σου χρωστώ Γιάννη»· «δεν μου χρωστάς», του ’λεγε ο αστυνομικός σαν ελάχιστη τιμή στην προσφορά του Κλωνιζάκη στην αποκατάσταση της ποθητής Δημοκρατίας.
Ο Κλωνιζάκης δεν έσκυψε το κεφάλι ποτέ. Ούτε ανταλλάγματα με φασαρία ζητούσε. Ανήκε σε μια δρακογενιά που από ανιδιοτέλεια έπραξε ό,τι έπραξε. «Είναι χρέος σου να τιμήσεις τον Γιάννη» μου είπε ο αστυνομικός. Τον λένε Μανόλη Ουντράκη.