1941, δέκα του Μάη. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, σπέρνει τη συμφορά.
Νέοι άνθρωποι σκοτώνονται, ακρωτηριάζονται. Παιδιά χωρίς γονείς, γυρίζουν στους δρόμους, έρμαια του κάθε αλήτη. Σπίτια καταστρέφονται, αλαφιασμένοι ιδιοκτήτες περιφέρονται άστεγοι. Κοπέλες πορνεύονται για να συντηρηθούν.
Η απίστευτη είδηση, έπεσε σαν κεραυνός.
Ο δεύτερος υπαρχηγός του Γερμανικού Ράιχ (πρώτος ήταν ο Χέρμαν Γκαίριγκ) ο Ροδόλφος Ες, πέταξε μόνος στην Βρετανία, οδηγώντας μαχητικό αεροπλάνο.
Ενέργεια πρωτοφανής στην παγκόσμια ιστορία. Σε περίοδο πολέμου, τι γύρευε στην εχθρική χώρα;
Γεννήθηκε στις 26 Απρίλη 1894, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Σαν τελείωσε το γυμνάσιο, ο πατέρας του, ευκατάστατος Γερμανός έμπορος, τον έστειλε για ανώτερες σπουδές στην Ελβετία. Θα συνέχιζε στην Αγγλία. Τον πρόλαβε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Στρατιώτης του στρατού ξηράς, πολέμησε στο Δυτικό και το Ρωσικό μέτωπο. Υπηρέτησε για λίγο, στο ίδιο σύνταγμα με τον Χίτλερ. Δεν γνωρίστηκαν όμως. Δύο φορές τραυματίας, έμεινε κάμποσο καιρό στο νοσοκομείο. Το τέλος του πολέμου, τον βρήκε ανθυπολοχαγό στην Πολεμική Αεροπορία.
Η συνθήκη των Βερσαλλιών γονάτισε την νικημένη Γερμανία. Βύθισε στην πείνα, μεγάλο μέρος του πληθυσμού τα ακραία φασιστικά στοιχεία, κέρδισαν οπαδούς ανάμεσα στις εξαθλιωμένες μάζες.
Στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, στο τμήμα Οικονομικών Επιστήμων όπου γράφτηκε, έγινε στενός φίλος του καθηγητή της γεωπολιτικής Κάρλ Χαουσχόφερ και του γιου του Άλμπρεχτ. Αυτοί τον παρακίνησαν να πετάξει στην Βρετανία.
Από τα πρώτα μέλη του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, τον μαγνήτισε η προσωπικότητα του Αδόλφου Χίτλερ. Έδρασε σαν τραμπούκος, τρομοκράτης αριστερών, δημοκρατικών και Εβραίων.
Στο κίνημα της μπυραρίας του Μονάχου, στις 8 Νοέμβρη 1923, διαδραμάτισε πρωτεύοντα ρόλο. Συνέλαβε ομήρους.
Η ανταρσία κατεστάλη. Μπουζουριασμένος στο ίδιο κελί με τον Χίτλερ, έγραψε καθ’ υπαγόρευση το βιβλίο του «Ο Αγών μου». Με την άδεια του, το αναδιατύπωνε, διόρθωνε και κτένιζε. Τελικά, το μεγαλύτερο μέρος της πενταετούς φυλάκισης τους χαρίστηκε. Στις 23 Δεκέμβρη 1924, οι εγκληματίες αφέθηκαν ελεύθεροι.
Ξανάρχισαν, η ανελέητη τρομοκρατία Εβραίων και αντιφρονούντων, οι συγκρούσεις με ένοπλες κομμουνιστικές ομάδες. Κόλαση έκαναν την ζωή στην Γερμανία.
Στις 30 του Γενάρη 1933, ο Αδόλφος Χίτλερ ανήλθε στην εξουσία, με κανονικότατες εκλογές, όχι με πραξικόπημα όπως ο Παπαδόπουλος. Ο Γερμανικός λαός έφαε το κεφάλι του. Κατεστράφη και κατέστρεψε την οικουμένη. Τα ανθρώπινα δικαιώματα, πετάχτηκαν στα σκουπίδια. Η χώρα βυθίστηκε στον τρόμο. Όσοι ιδεολογικά αντίθετοι δεν κατάφεραν να διαφύγουν, έγιναν σαπούνι. Από τα στρατόπεδα θανάτου, ελάχιστοι επέζησαν.
Από τις 30 του Γενάρη 1933 μέχρι τις 10 του Μάη 1941, ο Ές πρωτοστάτησε στις κάθε λογής ναζιστικές θηριωδίες. Το 1935 συνέταξε αντιεβραϊκό νόμο. Ευθύνεται για όλα τα εγκλήματα, την εισβολή στην Τσεχοσλοβακία, την Πολωνία, την Γιουγκοσλαβία, την πατρίδα μας.
Παρά την στενή φιλία του με τον Χίτλερ, στην κυβέρνηση κατείχε θέση διακοσμητική. Υποσκελίστηκε από τον Χέρμαν Γκαίριγκ , τον Χαίντριχ Χίμλερ, τον Ζόζεφ Γκαίμπελς, τον Μάρτιν Μπόρμαν. Διέθεταν, οργανωτικές και διοικητικές ικανότητες που εκείνος εστερείτο. Ο παραγκωνισμός, τον έσπρωξε να επιχειρήσει το τρελό του διάβημα.
Στην Σκωτία ζήτησε να δει τον δούκα του Χάμιλτον, γνώριμό του από την Ολυμπιάδα του 1936. Είχε γευματίσει σπίτι του. Συνομίλησε και με αυτόν και με άλλους εντεταλμένους από την Κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητος, παραπλανητικές ψευτοδιαπραγματεύσεις.
Πρότεινε η Γερμανία να εγγυηθεί την ακεραιότητα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Σε αντάλλαγμα, θα της παραχωρηθεί απόλυτη ελευθερία δράσης στην Ηπειρωτική Ευρώπη. Θα πάρει πίσω τις αποικίες που έχασε, μετά την ήττα στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η γερμανική κυβέρνηση δεν εμπιστεύεται τον Ουίνστον Τσώρτσιλ. Επιθυμεί να συζητήσει με άλλο πρωθυπουργό.
Οι προτάσεις του απορρίφτηκαν. Κρατήθηκε ως αιχμάλωτος πολέμου. Μετά την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας, προσήχθη στην Νυρεμβέργη, στο Διεθνές Δικαστήριο εγκληματιών.
Αναπάντητο το ερώτημα, εάν είχε την έγκριση του Χίτλερ ή ενήργησε αυτόβουλα, εκφράζοντας τις γνωστές σε αυτόν επιθυμίες του. Ο ίδιος ο Ες, δεν ξεκαθάρισε το ζήτημα.
Κατά μερικούς, ο Χίτλερ θέλοντας ειρήνη με την Μεγάλη Βρετανία, για να επιτεθεί απερίσπαστος κατά της Σοβιετικής Ένωσης, τον έστειλε. Συμφώνησαν σε περίπτωση αποτυχίας, να πει πως είναι τρελός. Όπως και έγινε.
Κατ’ άλλους, ενήργησε αυτόβουλα, εκφράζοντας τις γνωστές επιδιώξεις του Γερμανού δικτάτορα.
Προσωπικά, πιστεύω πως ενήργησε χωρίς την συγκατάθεση του Χίτλερ. Φυσικά εξέφραζε τις προσδοκίες του. Ο Χίτλερ, ήταν έξυπνος άνθρωπος. Δεν θα ενέκρινε ποτέ παρόμοια κίνηση. Δείχνει φόβο. Οι ειρηνευτικές συνομιλίες, διεξάγονται σε ουδέτερη χώρα, αρχικά ανάμεσα σε κατώτερα στελέχη. Εφόσον υπάρξει ανταπόκριση από την άλλη πλευρά, τις συνεχίζουν υπουργοί, αρχηγοί κρατών.
Το 2017 και το 2030 θα δημοσιευθούν τα Βρετανικά αρχεία. Ίσως ξεκαθαρίσει το θέμα.
Η αποτυχία έφερε την κατάθλιψη. Κάμποσες φορές προσπάθησε να αυτοκτονήσει.
Στο διεθνές δικαστήριο της Νυρεμβέργης, προσποιήθηκε πως πάσχει από αμνησία. Το δήλωσε αργότερα, στην διάρκεια της δίκης. Κουρέλιασε την αξιοπρέπειά του.
Οι Σοβιετικοί επέμειναν να καταδικαστεί σε θάνατο. Τελικά του επιβλήθηκε, λίαν επιεικώς, η ποινή της ισόβιας κάθειρξης. Στις φυλακές Σπάνταου, στο Βερολίνο, από τις 1 του Οκτώβρη 1966, ήταν ο μοναδικός κρατούμενος. Οι συνένοχοί του απολύθηκαν. Άνθρωπος συναισθηματικά ψυχρός, μέχρι τις 24 Δεκέμβρη 1968, αρνείτο να δεχθεί επίσκεψη της οικογένειάς του.
Η σύζυγός του Ίλζε Ες και ο γιος του Βούφ Ρούντιγκερ Ές, κίνησαν γη και ουρανό για την αποφυλάκισή του. Εδημιούργησαν σύλλογο. Έκαναν αναρίθμητα διαβήματα προς την Δυτικογερμανική Κυβέρνηση, τον Πάπα, τους αρχηγούς των νικητριών δυνάμεων, πρόσωπα διεθνούς κύρους, χωρίς αποτέλεσμα. Αυτοκτόνησε στις 17 Αυγούστου 1987.
Κατά την γνώμη μου, σωστά δεν του χαρίστηκε το υπόλοιπο της ποινής. Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τους άλλους πολέμους, πολλοί εγκλημάτησαν. Συντριπτικό ποσοστό διέφυγε την τιμωρία. Πως θα τιμωρείται και κανένας που και που, δεν βλάπτει.
Βιβλιογραφία:
Α. Βουφ Ρούντιγκερ Ές. Ο πατέρας μου Ρούντολφ Ές Εκδόσεις Δωδώνη.
Β. Τα παρακάτω άρθρα στο περιοδικό Ιστορία εικονογραφημένη
1. Του Ricciotti Lazzero Τεύχος 7 σελίδα 94 με τίτλο Η δίκη της Νυρεμβέργης.
2. Του Κώστα Ψαλτήρα Τεύχος 233 σελίδα 83 με τίτλο Ρούντολφ Ές.
3. Του Guido Gerosa Τεύχος 140 σελίδα 13. Το περιοδικό του δίνει τον τίτλο Δεν είναι ο Φον Ες στη Φυλακή του Σπαντάου; Πρόκειται για παραποίηση του τίτλου, εξοργιστικά απαράδεκτη. Ο Ρούντολφ Ες ουδέποτε έφερε τον τίτλο του Φον. Παρεμπιπτόντως ο Χίτλερ εκαυχάτο πως δεν τον έφερε. Προβαλόταν ως Άνθρωπος του λαού.
4. Του J. B. Hutton Τεύχος 96 σελίδα 110. Τίτλος Ρούντολφ Ες το φάντασμα του Σπαντάου.
5. Ανώνυμο Τεύχος 155 σελίδα 74 με τον τίτλο Ρούντολφ Ες, φυλακή ως τον θάνατο.
Γ. Ραΐμόν Καρτιέ Ιστορία του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου Τόμος Α σελίδα 215
Δ.Χ.Α. Καβαφάκη Β παγκόσμιος πόλεμος Τόμος Β σελίδα 575
Ε. Νίκου Ψυρούκη Δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος σελίδα 104
Στ. Λεξικό του Ηλίου Τόμος 8 σελίδα 323. Άρθρο χωρίς συγγραφέα
