Εντονη θλίψη και συγκίνηση προκάλεσε η είδηση για τον θάνατο του θρύλου των Μπόστον Σέλτικς και μέλος του Hall of Fame του μπάσκετ, Μπιλ Ράσελ, ο οποίος πέθανε την Κυριακή (31/07) σε ηλικία 88 ετών.
Ο Ράσελ, ο οποίος αγωνίσθηκε στους Μπόστον Σέλτικς σε όλη την καριέρα του, κατέκτησε 11 πρωταθλήματα ως παίκτης και δύο ως προπονητής των «Κελτων». Ήταν μάλιστα και ο πρώτος μαύρος προπονητής στην Ιστορία του επαγγελματικού αθλητισμού της Βόρειας Αμερικής.
Μέλος των επετειακών ομάδων για τα 25, 50 και 75 χρόνια του NBA, ο Ράσελ ήταν επίσης γνωστός για την αφοσίωση του στην κοινωνική δικαιοσύνη.
«Το να είσαι ο μεγαλύτερος πρωταθλητής στο άθλημά σου, να φέρεις επανάσταση στον τρόπο που παίζεται το παιχνίδι και να είσαι κοινωνικός ηγέτης ταυτόχρονα, φαίνεται αδιανόητο, αλλά αυτός ήταν ο Μπιλ Ράσελ», ανέφεραν οι Σέλτικς σε ανακοίνωσή τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και πρόσθεσαν:
«Το DNA του Μπιλ Ράσελ υφαίνεται μέσα από κάθε στοιχείο της οργάνωσης των Σέλτικς, από την αδιάκοπη επιδίωξη της αριστείας, τον εορτασμό των επιτυχιών της ομάδας πάνω από την ατομική δόξα, τη δέσμευση για κοινωνική δικαιοσύνη και πολιτικά δικαιώματα εκτός γηπέδου. Οι σκέψεις μας είναι με την οικογένειά του καθώς θρηνούμε το θάνατό του και γιορτάζουμε την τεράστια κληρονομιά του στο μπάσκετ, τη Βοστώνη και όχι μόνο».
Ο Ράσελ είχε μέσο όρο 15,1 πόντους και 22,5 ριμπάουντ σε 13 σεζόν (1956-69) με τους Σέλτικς. Εισήχθη για πρώτη φορά στο Hall of Fame ως παίκτης το 1975 και μετά ξανά ως προπονητής το 2021.
Ήταν 12 φορές All-Star, 3 φορές μέλος της κορυφαίας πεντάδας της λίγκας και 8 φορές μέλος της δεύτερης καλύτερης πεντάδας.
Η φανέλα του με το Νο. 6 έχει αποσυρθεί από τους Σέλτικς.
«Αλλά παρ’ όλες τις νίκες, η κατανόηση του κοινωνικού αγώνα από τον Μπιλ είναι αυτό που φώτισε τη ζωή του», ανέφερε μια δήλωση από τον λογαριασμό του Ράσελ στο Twitter. «Από το μποϊκοτάρισμα ενός φιλικού παιχνιδιού του 1961, στην αποκάλυψη των φυλετικών διακρίσεων που για πολύ καιρό ήταν ανεκτές, έως τις δεκαετίες ακτιβισμού που τελικά αναγνωρίστηκαν καθώς τιμήθηκε με το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας 2010, ο Μπιλ μαχόταν πάντα κατά της αδικίας με μια αδυσώπητη ειλικρίνεια που σκόπευε να διαταράξει το status quo εμπνέοντας πάντα ομαδική εργασία, ανιδιοτέλεια και στοχαστική αλλαγή».
Ο κομισάριος του ΝΒΑ, Άνταμ Σίλβερ, επαίνεσε τον Ράσελ για την επιμονή του στις «αδιανόητες αντιξοότητες» ως ένας εξέχων μαύρος αθλητής της εποχής του.
«Ο Μπιλ Ράσελ ήταν ο μεγαλύτερος πρωταθλητής σε όλα τα ομαδικά αθλήματα», ανέφερε σε δήλωσή του ο Σίλβερ και συνέχισε: «Οι αμέτρητες διακρίσεις που κέρδισε στην ιστορική καριέρα του στους Μπόστον Σέλτικς — συμπεριλαμβανομένων 11 πρωταθλημάτων και πέντε βραβείων MVP — αρχίζουν να λένε την ιστορία της τεράστιας επίδρασης του Μπιλ στο πρωτάθλημα και στην ευρύτερη κοινωνία μας.
Ο Μπιλ υποστήριξε κάτι πολύ μεγαλύτερο από τον αθλητισμό: τις αξίες της ισότητας, του σεβασμού και της ένταξης που ενσωμάτωσε στο DNA του πρωταθλήματος μας. Στο απόγειο της αθλητικής του καριέρας, ο Μπιλ υποστήριξε σθεναρά τα πολιτικά δικαιώματα και την κοινωνική δικαιοσύνη, μια κληρονομιά που ακολούθησαν γενιές παικτών του ΝΒΑ. Μέσα από τις κοροϊδίες, τις απειλές και τις αδιανόητες αντιξοότητες, ο Μπιλ ανέβηκε πάνω από όλα και παρέμεινε πιστός στην πεποίθησή του ότι όλοι αξίζουν να αντιμετωπίζονται με αξιοπρέπεια».
Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα ανέφερε τα εξής: «Σήμερα, χάσαμε έναν γίγαντα. Όσο ψηλός ήταν ο Μπιλ Ράσελ, η κληρονομιά του ανεβαίνει πολύ ψηλότερα-τόσο ως παίκτης όσο και ως άνθρωπος.
Ίσως περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, ο Μπιλ ήξερε τι χρειαζόταν για να κερδίσει και τι χρειαζόταν για να ηγηθεί. Στο γήπεδο, ήταν ο μεγαλύτερος πρωταθλητής στην ιστορία του μπάσκετ. Εκτός αυτού, ήταν πρωτοπόρος στα πολιτικά δικαιώματα – παρέλασε με τον Δρ. Κινγκ και στάθηκε δίπλα στον Μοχάμεντ Άλι.
Για δεκαετίες, ο Μπιλ υπέμεινε προσβολές και βανδαλισμούς, αλλά ποτέ δεν σταμάτησε να μιλάει για το τι είναι σωστό. Έμαθα τόσα πολλά από τον τρόπο που έπαιζε, τον τρόπο που προπονούσε και τον τρόπο που έζησε τη ζωή του».
Από την πλευρά του ο Μάικλ Τζόρνταν είπε:
«Ο Μπιλ Ράσελ ήταν πρωτοπόρος – ως παίκτης, ως πρωταθλητής, ως ο πρώτος μαύρος προπονητής του NBA και ως ακτιβιστής.
Άνοιξε το δρόμο και έδωσε το παράδειγμα για κάθε μαύρο παίκτη που ήρθε στο πρωτάθλημα μετά από αυτόν, συμπεριλαμβανομένου και εμένα. Ο κόσμος έχασε έναν θρύλο».
Ο Μάτζικ Τζόνσον τόνισε:
«Λυπάμαι που ακούω για τον θάνατο του μεγαλύτερου νικητή που έχει δει ποτέ το παιχνίδι του μπάσκετ, ενός θρύλου, hall of famer, του μέντορα και φίλου μου για περισσότερα από 30 χρόνια, του Μπιλ Ράσελ.
Ο Μπιλ Ράσελ ήταν το είδωλό μου. Τον θαύμαζα και εντός και εκτός του γηπέδου. Η επιτυχία του στο γήπεδο ήταν αναμφισβήτητη… κερδίζοντας 11 πρωταθλήματα ΝΒΑ. Εκτός γηπέδου, ο Μπιλ Ράσελ άνοιξε το δρόμο για ανθρώπους σαν εμένα.
Ήταν ένας από τους πρώτους αθλητές στην πρώτη γραμμή που μάχονταν για την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα και τα πολιτικά δικαιώματα. Γι’ αυτό τον θαύμαζα και τον αγαπούσα τόσο πολύ. Κατά τη διάρκεια της φιλίας μας, πάντα μου υπενθύμιζε να βοηθάω συνεχώς την μαύρη κοινότητα.
Αναφορά στον θάνατο του Ράσελ έκανε και η δήμαρχος Βοστώνης, Μισέλ Γου:
«Ο Μπιλ Ράσελ έδωσε τόσα πολλά στην πόλη της Βοστώνης-ως ο μεγαλύτερος πρωταθλητής όλων των εποχών και πρότυπο που αγωνίζεται για δικαιοσύνη την ισότητα και εργασιακά δικαιώματα.
Του χρωστάμε ευγνωμοσύνη και θα μας λείψει».
