Στη Ζάκυνθο, αν δεν κάνω λάθος, υπάρχει μια όμορφη παραλία, από τις καλύτερες του νησιού, που είναι γνωστή σαν αυτή του Ναυαγίου από κάποιο ναυαγισμένο πλοίο που από χρόνια ευρίσκεται κλεισμένο κυριολεκτικά μέσα στην άμμο. Τώρα λοιπόν, θα το συντηρήσουν, μιας και κινδυνεύει από τη σκουριά, αφού εξαιτίας του έγινε διάσημη η παραλία.
Eνα όμοιο ναυάγιο υπήρχε πριν χρόνια στην ακτή της Καλυβιανής Κισάμου που είχε γίνει μάλιστα φωτογραφικό θέμα με βραβευμένη φωτογραφία του Μιχάλη Πολυχρονάκη αλλά τελικά το διέλυσαν.
Στη βραχώδη ακτή της νησίδος Hμερη Γραμβούσα, δίπλα στην αμμουδιά, υπάρχει από χρόνια ένα, αν μπορούμε να το ονομάσουμε γραφικό, ναυάγιο που όμως δεν το εκμεταλλεύθηκε τουριστικά κανείς. Μέχρι πριν τέσσερα χρόνια ήταν εκεί δεν γνωρίζω αν είναι ακόμη.
Ναυάγια στα Χανιά
Στο ωραίο ρεπορτάζ στα “Χ.Ν.” για διάσημα ναυάγια, ας μου επιτραπεί να προσθέσω στοιχεία για παλαιότερα συμβάντα. Πριν 65 χρόνια ένα μοτορσιπ, ο “Αφοβος” πραγματοποιούσε εμπορικά δρομολόγια στο ενετικό λιμάνι με ιδιοκτήτη και καπετάνιο κάποιον Λυμπέρη. Σε μια χειμωνιάτικη φουρτούνα, στην προσπάθειά του να εισέλθει στο λιμάνι, δεν πρόλαβε το κανάλι του Φάρου κι ένα τεράστιο κύμα το ανέβασε στους βράχους, στη βάση του Φάρου όπου έμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα. Δεν θυμάμαι για θύματα ή πώς αποκολλήθηκε ή διαλύθηκε. Σε μία άλλη περίπτωση είχε ναυαγήσει πάλι φορτηγό πλοίο ανοιχτά των Χανίων που μετέφερε βαρέλια με πετρέλαιο.
Τότε δεν υπήρχε η σημερινή κατανάλωση καυσίμων και ούτε πολλά τάνκερ και στη μεταφορά των με βαρέλια προνοούσαν να υπάρχει κενό σε καθένα από αυτά ώστε σε περίπτωση ναυαγίου να επιπλέουν. Ετσι τα Χανιά έγιναν για μερικές ημέρες “πετρελαιοπαραγωγός” τόπος, αφού δεκάδες βαρέλια επέπλεαν στις βόρειες ακτές των. Θυμάμαι που παρότι χειμώνας, ήταν πολλοί οι θαρραλέοι που βουτούσαν στη θάλασσα και έσπρωχναν βαρέλια στην ακτή της Νέας Χώρας και αλλού για να πουλήσουν το περιεχόμενο.