Με Ν/Σ του Υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας μετονομάστηκε η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (Ρ.Α.Ε.) σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων Ενέργειας και Υδάτων (Ρ.Α.Α.Ε.Υ.). Πρόκειται για ένα πολυνομοσχέδιο, με χαρακτήρα “ιδιωτικομανίας”, που με τις διατάξεις του ανοίγεται η “κερκόπορτα” να εισχωρήσουν ιδιωτικά συμφέροντα στην εκμετάλλευση ενός ακόμα κοινωνικού αγαθού του νερού το “μπλε χρυσό”, το “μπλε πετρέλαιο”, με τεράστιο πεδίο για ιδιωτικά κέρδη.
Εκπρόσωποι και αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης κατήγγειλαν την πρόχειρη νομοθέτηση πληθώρας ρυθμίσεων βάσει των ιδεολογικών εμμονών ιδιωτικοποιήσεων, που δεν συνάδουν προς το Συνταγματικό Δίκαιο καθ’ όσον “υπηρετείται ένα μοντέλο με έντονο τον μεταπρακτικό χαρακτήρα” και σημειώνονται φωτογραφικές διατάξεις με γνώμονα το ρουσφέτι. Καταγγέλθηκε ως αντικοινωνικά μεθόδευση την ώρα, που οι πολίτες βρίσκονται σε αναστάτωση από έγκλημα των Τεμπών και δεν μπορεί κανείς να τους βγάλει από το νου, οτι και η ιδιωτικοποίηση του νερού είναι ένα “γραμάτιο” εξοφλούμενο στην πορεία των εκλογών.
Το νομοθέτημα αυτό διαπνέεται από τη λογική (;) της εμπορευματοποίησης των πάντων, που υπονομεύουν το δημόσιο συμφέρον χωρίς να γίνεται αντιληπτό, οτι ορισμένα αγαθά είναι εκτός αγοράς. Η Ολομέλεια του Σ.τ.Ε. είχε κρίνει αντισυνταγματική την μεταβίβαση των μετοχών της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΔΑΘ από το Δημόσιο στο Υπερταμείο και παρά τη διαταγή στο Υπ.Οικ. να ενεργήσει την επιστροφή τους στο Δημόσιο, τούτο δεν έγινε.
Ήρθε στη Βουλή στα “μουλωχτά” δολίως. Δυο μέρες το συζητούσαν και οι βουλευτές άλλο Ν/Σ πήραν και άλλο κατέληξε να ψηφίσουν, αφού τροποποιήθηκαν σαν βελτίωση τα 109 απ’ τα 263 άρθρα του. Απ’ τους 157 βουλευτές της Ν.Δ. μόνον 17 μίλησαν, το ψήφισαν μόνο το κυβερνών κόμμα, ο δε Υφ. κ. Σκρέκας δήλωσε: «Θέλουμε το νερό να είναι και να παραμείνει σε δημόσιο έλεγχο»!! Προφάσεις εν αμαρτίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ απήχε της ψηφοφορίας δηλώνοντας ότι θα καταργήσει το Ν/Σ, τα δε άλλα κόμματα το καταψήφισαν.
Η δικαιολογία ότι οι εταιρείες Ολυμπιακή, ΟΣΕ, ΟΤΕ ήσαν ασύμφορες και ζημιογόνες και ότι έφταιγαν οι συνδικαλιστές, που τις υπονόμευαν και τις απαξίωναν, ώστε να πουληθούν για “ένα κομμάτι ψωμί” ήταν προσχηματική. Μετά με τα Μνημόνια η Ε.Ε. απαίτησε να πωληθούν τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, η ΔΕΗ και οι υπόλοιποι εθνικοί δρόμοι, να καταντήσουν μονοπωλειακά προϊόντα. Απέμεινε το ΕΣΥ αλλά και κείνο κλειδωνίζεται, ετοιμόρωπο να γκρεμισθεί από τη σεισμική λαίλαπα του ξεπουλήματος, όπως και τα Μουσεία.
“Σπολλάτη” μας!