Ο άνθρωπος γίνεται ένας πρόθυμος σκλάβος. Δεν χρειάζεται πια αλυσίδες. Αρχίζει να αγαπάει τη σκλαβιά του, να είναι περήφανος γι’ αυτήν. Κι αυτό είναι το πιο τρομερό πράγμα που μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο.»
– Γ. Ι. Γκουρτζίεφ
Υπάρχει μια ιστορία που λέει : Κάποτε τ αποφάσισε να γίνει γνωστό στη Γη και να δοθεί απλόχερα στους ανθρώπους. Τότε άρχισε να αναβλύζει από ένα αρτεσιανό πηγάδι. Αρτεσιανό είναι ένα πηγάδι στη φύση το οποίο σχηματίζει πίδακα νερού προς τα επάνω νικώντας τη θεωρία της βαρύτητας. Έτσι το νερό περήφανο, φούσκωσε το πηγάδι στο οποίο ανάβλυζε χωρίς κόπο και χωρίς όριο. Άνθρωποι από όλο τον κόσμο έρχονταν να πιούν από αυτό το μαγικό και θαυματουργό νερό, το οποίο τους έτρεφε και τους αναζωογονούσε. Ήταν τόσο κρυστάλλινο, αγνό και καθαρό. Η ανθρωπότητα όμως, δεν αρκέστηκε σε αυτήν την μεγάλη και αναπάντεχη τύχη. Σταδιακά άρχισαν να περιφράσσουν το χώρο που ήταν το πηγάδι, να χρεώνουν είσοδο, να διεκδικούν την ιδιοκτησία ολόκληρης της περιοχής, να φτιάχνουν νόμους και κανόνες για το ποιος μπορεί και ποιος δεν μπορεί να το επισκεφθεί και τελικά έφτιαξαν και πύλες με κλειδαριές και απέκλεισαν τον κόσμο εντελώς από αυτό το πηγάδι, το οποίο τελικά έγινε ιδιοκτησία λίγων και εκλεκτών.
Το νερό, όμως, τότε προσβλήθηκε και θύμωσε πολύ, γιατί δεν είχε έρθει στη Γη για τους λίγους ούτε για τους εκλεκτούς, αλλά για όλους τους ανθρώπους. Σταμάτησε, λοιπόν, να ρέει σε εκείνο το σημείο και αποφάσισε να αναδυθεί σε ένα άλλο μέρος. Οι ιδιοκτήτες του πηγαδιού απορροφημένοι από τα κέρδη και την αξία της περιοχής, που είχαν αναπάντεχα κερδίσει, δεν κατάλαβαν ότι το νερό είχε χάσει τις μαγικές του ιδιότητες. Όμως, οι άνθρωποι που το επισκέπτονταν σιγά σιγά ανακάλυψαν την κοροϊδία. Κάποιοι απογοητεύτηκαν και δεν ξαναπήγαν ποτέ, κάποιοι άλλοι, όμως, αποφάσισαν να ψάξουν αλλού και έτσι ανακάλυψαν το νέο σημείο που το αρτεσιανό πηγάδι έρεε και πάλι το μαγικό νερό. Κι αυτό όμως είχε την ίδια τύχη με το πρώτο. Όλη η ιστορία της ανθρωπότητας είναι φτιαγμένη έτσι. Η αλήθεια και το νερό της αλήθειας και της ζωής υπάρχει για όλους τους ανθρώπους. Θα μπορέσουν να το βρουν, όμως, μόνο εκείνοι που επιθυμούν να ψάξουν. Θα το βρουν μόνο εκείνοι που επιθυμούν να βρουν την αλήθεια. Οι υπόλοιποι, θύματα μιας ψεύτικης ζωής, μιας παραποιημένης ιστορίας και μιας αδιανόητης πλάνης, θα τριγυρίζουν στον κόσμο και στο τέλος θα θυσιάσουν και τη ζωή και την ψυχή τους στο βωμό μιας άρρωστης και διεφθαρμένης κοινωνίας που νοιώθουν περήφανοι να είναι μέρος της. Το νερό της Ζωής θα ρέει πάντα και θα είναι πάντα διαθέσιμο για οποίον επιθυμήσει να το πιεί. Θα βρίσκεται πάντα σε εκπληκτικά σημεία, εκεί που δεν το περιμένεις, εκεί που δεν φαντάζεσαι ότι μπορεί να υπάρχει. Το βέβαιο, όμως, είναι ότι θα υπάρχει πάντα για τους ανθρώπους, όπως και η δυνατότητα της επιλογής υπάρχει και θα υπάρχει πάντα. Ας ψάξουμε όσο είναι ακόμα καιρός να βρούμε την πηγή που ίσως βρίσκεται πολύ κοντά μας. «Όποιος διψάει ας έρθει, κι όποιος θέλει ας πάρει το νερό της Ζωής δωρεάν».
(Αποκ. 22,17)
