‘Ένα…«σιωπηλό βιβλίο»;
Ακούγεται σαν τίτλος φανταστικού…μυθιστορήματος και κατά κάποιο τρόπο είναι, διότι ένα παιδικό βιβλίο που δεν διαθέτει κατατοπιστική δισκέτα στο τέλος του, που δεν περιέχει…κείμενο αλλά μόνο εικόνες, δεν μπορεί παρά να βάλει την φαντασία να δουλέψει: Να σε ωθήσει να κάνεις υποθέσεις, να σκεφτείς διάφορες εκδοχές, να συμπληρώσεις την ιστορία που σου διηγείται ή και να την πλάσεις εξ αρχής…
Μπορεί ακόμα να δώσεις ονόματα στους πρωταγωνιστές, καθώς θα ξεφυλλίζεις ξανά και ξανά τις σελίδες του. Μελετώντας τες με περίσσια προσοχή θα προσπαθήσεις να ερμηνεύσεις τις πράξεις των ηρώων τους, θα τους δώσεις χαρακτήρα, θα κάνεις συγκρίσεις μεταξύ προσώπων, θα βγάλεις τα δικά σου συμπεράσματα…
Ο περίγυρος, η πόλη όπου διαδραματίζεται η ιστορία, τα σπίτια της, τα βουνά, η ταραγμένη θάλασσα που τη περιβάλει και το λιμάνι της θα σε καθοδηγήσουν στην πλοκή.
Το νυχτερινό τοπίο θα παίξει κι αυτό το ρόλο του….
Αν μάλιστα η πόλη αυτή μοιάζει με τα Χανιά, όπου ο καπετάνιος του μικρού πλοιαρίου προσπαθεί να φτάσει, ακόμα καλύτερα…
Μιλάμε βέβαια για το πρώτο «σιωπηλό παραμύθι» που «διαβάσαμε» το οποίο ομολογουμένως μας άρεσε πολύ! Δημιουργοί του δυο συγγραφείς της πόλης μας που ασχολούνται με το παιδικό βιβλίο. Η Αργυρώ Μουντάκη και η Δώρα Ανδρεαδάκη, οι οποίες ένωσαν τις δυνάμεις τους και μας παρουσίασαν πριν λίγο καιρό στο «Πνευματικό Κέντρο Χανίων» κάτι διαφορετικό αυτή τη φορά, με τίτλο
«ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ» των εκδόσεων «ΨΥΧΟΓΙΟΣ», εικονογραφημένο απ’ τον Κώστα Θεοχάρη.
Ένα παραμύθι δίχως λέξεις, αφιερωμένο «στα παιδιά τους και στα παιδιά όλου του κόσμου»! Ο παρατηρητικός αναγνώστης με το που θα το πάρει στα χέρια του, θα δει πως το τελικό γράμμα του τίτλου του -το κεφαλαίο γιώτα- μοιάζει με μισοφέγγαρο κι είναι στραμμένο προς τον Φάρο μας! Μια μικρή νύξη για το που βρισκόμαστε, κι ένα πρώτο στοιχείο που θα βοηθήσει την περιπετειώδη εξερεύνησή μας των σελίδων που ακολουθούν!
Ο γονιός ή ο παππούς που είναι συνηθισμένοι να διαβάζουν παραμύθια σε παιδιά κι εγγόνια, καλό είναι να δοκιμάσουν κι ένα «σιωπηλό βιβλίο» που πολλά έχει να προσφέρει στον μικρό άνθρωπο. Εξάλλου όσοι είχαμε τη τύχη να βρεθούμε στην επιτυχημένη παρουσίασή του πήραμε μια καλή ιδέα του πως λειτουργεί, καθώς μ’ ενδιαφέρον παρακολουθήσαμε παιδιά του Δημοτικού να μας παρουσιάζουν το σχετικό τραγούδι που είχαν γράψει και μελοποιήσει. Μαθητές Γυμνασίου, οι οποίοι επίσης έλαβαν μέρος, έγραψαν ποιήματα, έφτιαξαν τις δικές τους ιστορίες με βάση την υπόθεση του παραμυθιού και μας τις διάβασαν.
Θαυμάσαμε την άμεση ανταπόκριση των παιδιών στην πρόκληση που τους παρουσιάστηκε, τις διαφορετικές εκδοχές της ίδιας υπόθεσης που έπλασαν με κέφι, τους ξεχωριστούς τρόπους γραφής, την μεγάλη τους διάθεση να συμμετέχουν και να μοιραστούν…
«Καλοτάξιδο» να είναι το ξεχωριστό αυτό βιβλίο, το οποίο κινητοποιεί κι οξύνει τον νου των παιδιών όλων των ηλικιών, που σίγουρα κοντά του θα ψυχαγωγηθούν και θα ζήσουν μια μοναδική, αξέχαστη περιπέτεια!
Να συγχαρούμε τις «συγγραφείς» του και να τους ευχηθούμε πολλά ακόμα όμορφα ταξίδια στην παιδική λογοτεχνία και στην δημιουργία!
