Στις 30 κάθε Γενάρη, τιμούμε τη μνήμη των Τριών Ιεραρχών. Του Βασιλείου του Μεγάλου, του Γρηγορίου του Θεολόγου και του Ιωάννου του Χρυσοστόμου.
Πολλά, εδώ και αιώνες, έχουν γραφεί και ειπωθεί για τον καθένα από τους τρεις. Και για τη συμβολή τους στον αγώνα του χριστιανισμού στο δύσκολο 4ο αιώνα μ.Χ. κόντρα στους εσωτερικούς (αιρετικούς) και στους εξωτερικούς (ειδωλολάτρες) αντιπάλους του χριστιανισμού.
Και η συνεισφορά τους στη Χριστιανική Θεολογία και Γραμματεία είναι τόσο μεγάλη και διαχρονικής αξίας, ώστε, με το θεόπνευστο συγγραφικό τους έργο. τη ρητορική τους δεινότητα και την εμπνευσμένη διδασκαλία τους, δικαιολογημένα αναγνωρίζονται απ’ όλους ως λαμπρά πνεύματα και εορτάζονται ως οι προστάτες των Γραμμάτων από τα ελληνικά σχολεία όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων.
Στο πρόσωπό τους, τέλος, προβάλλει το άριστο ήθος που πρέπει να χαρακτηρίζει κάθε ιεράρχη, προκειμένου να είναι παράδειγμα προς μίμηση στην κοινωνία. Ο Βασίλειος διέθεσε όλη του την ενέργεια στην ανέγερση και συντήρηση φιλανθρωπικών ιδρυμάτων για τη στέγαση και την περίθαλψη φτωχών και ανήμπορων συνανθρώπων του, ο Ιωάννης στηλίτευε τις παρανομίες και την κακοψυχία της αυτοκρατορικής Αυλής με αποτέλεσμα να χάσει τον αρχιεπισκοπικό του θρόνο και ο Γρηγόριος, αν και είχε εκλεγεί το 379 μ.Χ. αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, δεν δίστασε να παραιτηθεί του αξιώματός του υπό τις συκοφαντίες και τις αμφισβητήσεις των αντιπάλων του κατά τις εργασίες της 2ης οικουμενικής συνόδου που προέδρευε…
Κατόπιν των ανωτέρω, δικαιολογημένα, θαρρώ, οι Τρεις Ιεράρχες έχουν ξεχωριστή θέση στην Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία και στην καθημερινή μας ζωή, ως εκπρόσωποι του κλήρου και ως δάσκαλοι του χριστιανικού λόγου και ήθους αντίστοιχα. Και το άριστο πραγματικά θα ήταν, εάν έβρισκαν μιμητές και ανάμεσα στους κληρικούς και ανάμεσα στο πλήρωμα της Εκκλησίας…
* Γεώργιος Η. Ορφανός είναι Υποψήφιος Διδάκτωρ στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του Α.Π.Θ.
Φιλόλογος, Msc Διαχ/σης Πολιτιστικής Κληρονομιάς & Διαχ/σης Πληροφ/κων συστημάτων