Κατά την περίοδο της Ημιαυτονομίας (1878-1898), όπως είναι γνωστό, επιτρεπόταν ο εορτασμός των μεγάλων χριστιανικών γιορτών. Οι εκδηλώσεις, θρησκευτικές και κοσμικές, γίνονταν παρουσία των αρχών και η συμμετοχή των κατοίκων της πόλης ήταν πάνδημη. Τη Μεγάλη Παρασκευή στις 11/4/1887 η περιφορά του επιταφίου στην πόλη των Χανίων ξεκίνησε από την Τριμάρτυρη μέσα σε πανηγυρικό κλίμα: «[…]Η εκφορά μάλιστα του Επιταφίου υπήρξε κατά το έτος τούτο λίαν μεγαλοπρεπής. Καθόλα τα μέρη, οπόθεν διήρχετο, οικίαι πολυτελώς υπήρχον φωταγωγημέναι και άνθη εν αφθονία ερρίπτοντο. Εις δε την προκυμαίαν ετελέσθη λαμπρότατον θέαμα, όπερ η ελληνική νεότης πάνυ επιτυχώς είχε παρασκευάσει. Φορτηγίδες εστημέναι κατά το μέσον του λιμένος εν είδει φρουρίων, εξέπεμπον φλόγα και μεγαλοπρεπώς εχαιρέτιζον την διάβασιν του επιταφίου, πλοιάρια δε διαφανών φωταγωγημένα εν υπερηφανία παρηκολούθουν την συνοδεία αυτού, οι κρότοι και αι φωναί των παίδων και οι καπνοί και ο συριγμός των την ατμοσφαίραν διασχιζόντων πυρών και πάντα ομού εν τοσαύτη δύναμει, συνήρπαζον την ψυχήν και μεταβίβαζων αυτή αληθώς προς στιγμήν προς φοβερά ναυμαχίαν[…]».
Και η Ανάσταση, όμως, γιορτάστηκε με ανάλογη μεγαλοπρέπεια: «Πανηγυρικώτατα εωρτάσθησαν κατά το έτος τούτο αι ημέραι του Πάσχα εν τη ημετέρα πόλει. Παντού πυροβολισμοί και φώτα βεγγαλικά και ζωή νέα όλως παρετηρείτο[…] Αλλά και η ανάστασις μεγαλοπρεπώς επίσης εωρτάσθει έξωθεν του ναού των Εισοδίων, ένθα είχε συρρεύσει το πλείστον των χριστιανών κατοίκων. Η Α. Εξ. ο Γενικός Διοικητής παρευρίσκετο τακτικώς εις τας τελετάς ταύτας, παρηκολούθησε την εκφορά του επιταφίου μέχρι του Διοικητηρίου οπόθεν διήλθε φέτος και την Κυριακήν συνοδευόμενος υπό πολλού πλήθους και υπό τους ήχους της στρατιωτικής μουσικής επανήλθε μετά το πέρας της λειτουργίας εις το Διοικητήριον[…]» («Άμυνα» 11/4/1887).
Η συμμετοχή της τουρκικής στρατιωτικής μπάντας και η παρουσία του Γενικού Διοικητή φανερώνουν τον σεβασμό στη θρησκευτική ελευθερία των πιστών, καθώς και στη διαφορετικότητα των ηθών και των εθίμων. Επίσης, οι εικόνες του λαμπρού εορτασμού του Πάσχα πριν από 134 χρόνια στην πόλη μας δείχνουν πόσα κοινά υπάρχουν με τις σημερινές (προ κορωνοϊού εποχή) εκδηλώσεις, οι οποίες γίνονται στους ναούς και τους δρόμους.
