Πήρα και διάβασα το βιβλίο του εξαδέλφου, αγαπητού συγγενούς και φίλου. Το βιβλίο θα έπρεπε να έχει τίτλο «Πέρασμα στη ζωή, ζωή μόχθου επιστημονικού, επαγγελματικού ζήλου και αδιάκοπης μελέτης».
Τον διακρίνει από νεότητος του σοβαρότητα και προσήλωση σε ό,τι προσδίδει στον άνθρωπο στέρεο χαρακτήρα και αληθινή επιστημοσύνη· ως ιατρός έχει χάρισμα, το χάρισμα της διαίσθησης, ώστε με την πρώτη ματιά στον ασθενή να διαγιγνώσκει το πρόβλημα της υγείας του. Με την άμεση και σωστή διάγνωση έσωσε πολλούς, και εμένα!
Με διαρκή επιστημονική και κοινωνική παρουσία στην πόλη των Χανίων, γνωστός και εκτός ελληνικών συνόρων, πολυβραβευμένος για τις επιστημονικές του επιδόσεις, με το βιβλίο του φανερώνει τον αγώνα δρόμου ζωής, τον οποίο διέτρεξε και διατρέχει ακόμη με επιτυχία.
Αγώνα τον οποίο δεν γνωρίζουμε όλοι, επειδή δεν περιαυτολογούσε.
Του αξίζουν έπαινοι και ευγνωμοσύνη.