Η Πολυτεχνική Κοινότητα με ανακοίνωση της αποχαιρετά ένα αγαπητό μέλος της, τον διδάσκοντα Δρ. Χρήστο Κωνσταντάκη, ο οποίος έφυγε ξαφνικά από τη ζωή.
Ο Δρ. Χρήστος Κωνσταντάκης έλαβε το πτυχίο του στα Μαθηματικά από το Πανεπιστήμιο Πατρών το 1989. Μετά από αρκετά χρόνια, ήρθε στο Πολυτεχνείο Κρήτης, απ’ όπου έλαβε Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στα Εφαρμοσμένα και Υπολογιστικά Μαθηματικά το 2007 και Διδακτορικό Δίπλωμα το 2018 με επιβλέποντα τον Καθ. Δημοσθένη Έλληνα. Η μεταπτυχιακή του διατριβή είχε θέμα «Κβαντικοί Αλγόριθμοι Έρευνας σε μη Δομημένες Βάσεις Δεδομένων», ενώ η διδακτορική του διατριβή είχε τίτλο «Θέματα Άλγεβρας Γεωμετρίας και Πολυπλοκότητας στους Κβαντικούς Αλγόριθμους Αναζήτησης». Μαζί με τους συνεργάτες του είχε δημοσιεύσει άρθρα σε διεθνή περιοδικά και σε πρακτικά επιστημονικών συνεδρίων πάνω στα αντικείμενα αυτά.
Ο Δρ. Χρήστος Κωνσταντάκης είχε πολυετή εμπειρία διδασκαλίας στην ιδιωτική μέση εκπαίδευση, ιδίως σε προπαρασκευαστικά τμήματα για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις και ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στους μαθητές του. Συμμετείχε επίσης εθελοντικά σε μαθήματα προετοιμασίας μαθητών για τους Πανελλήνιους Διαγωνισμούς της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας. Για μία εξαετία υποστήριζε εργαστηριακά το μάθημα «Συνήθεις Διαφορικές Εξισώσεις» του Γενικού Τμήματος που διδάσκονταν σε φοιτητές όλων των Σχολών του Πολυτεχνείου Κρήτης. Από το 2018 μέχρι σήμερα δίδασκε ως μεταδιδάκτορας (αυτοδύναμη διδασκαλία) προπτυχιακά μαθήματα Μαθηματικών και Φυσικής στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών (ΗΜΜΥ) του Πολυτεχνείου Κρήτης.
«Στεκόμαστε με σεβασμό απέναντι σε έναν αγαπητό διδάσκοντα που προσέφερε πολλά στους φοιτητές μας και απευθύνουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στους οικείους του. Αιωνία του η μνήμη» αναφέρεται σε μήνυμα της Πρυτανείας του Πολυτεχνείου Κρήτης.
Καλό ταξίδι στους χώρους Banach, Αγαπημένε
Κρίμα, πολύ κρίμα! Ας αναπαύεται εν ειρήνη! Τα δέοντα στους οικείους του, να ζήσουν να τον θυμούνται!
Δεν θα ξεχάσω τις άπειρες στιγμές που ζήσαμε μαζί…
Κι ας τσακωνόμασταν μερικές φορές, κι ας μιλάγαμε έντονα ο ένας στον άλλο…
‘Ηταν ο πρώτος που συνάντησα μόλις μπήκα ως τζόβενο πρωτοετάκι στο τότε κτίριο του Μαθηματικού Πάτρας, μαζί καθήσαμε στο πρώτο μάθημα, μαζί παλέυαμε κάποια θέματα, μαζί ζήσαμε τέσσερα χρόνια…
Ἄξιος κι’ Ἀληθινός! Καλὸ ταξεῖδι Χρῆστο…
Μεγάλο μυαλό, υπέροχος άνθρωπος.
Καλό ταξίδι, Δάσκαλε!
Θυμάμαι την μέρα που μας έκανε το πρώτο μάθημα στο παλιό φροντιστήριο Προοπτική στην Σφακίων πριν απο 27 χρόνια μόλις είχε κατέβει στα Χανιά. Θύμαμαι που χτύπαγε το χέρι του στον πίνακα όταν δεν βρίσκαμε την λύση προσπαθώντας να μας διδάξει.
Καλό ταξίδι Χρήστο.
ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΑ!!
Χρήστο μου σε περιμένω.Που είσαι;