«Το Ποτάμι θα συνεχίσει να έχει λόγο ύπαρξης μέχρι η χώρα να φύγει από τα δεσμά των λαϊκίστικων και συντηρητικών δυνάμεων». Αυτή είναι η απάντηση του αρχηγού κ. Σταύρου Θεοδωράκη, που βρίσκεται εν μέσω δύο πυρών, πρώτα των ετέρων του στο “ΚΙΝΑΛ” και ύστερα τις “σπόντες” του κ. Μητσοτάκη, ότι το Ποτάμι «έγινε για κάποιο σκοπό, οι στόχοι του οποίου πα- ρήλθαν και δεν έχει πια λόγο ύπαρξης στην πολιτική σκηνή».
Το πρώην ΠΑΣΟΚ μετεξελίσσεται σε Κίνημα Αλλαγής, μια περίεργη συμμαχία, η οποία εν τη γεννέσει της πάει να διαλυθεί. Το μέλλον του, δεν δημιουργεί ευοίωνες εξελίξεις, ύστερα απ’ την άρνηση του κ. Θεοδωράκη στη διάλυση του Ποταμιού και την πλήρη ενσωμάτωσή του στο κίνημα και μετά το ύποπτο αίτημα, που θέτει η κα Γεννηματά για πρόωρες εκλογές, να μπει στη Βουλή, να το προβάλλει επιτυχία δική της, ώστε να εκλεγεί αρχηγός.
Η Ν.Δ. ανεβάζει τους τόνους εναντίον του Ποταμιού απαξιώνοντάς το, για να δημιουργήσει διχαστικές τάσεις στους κόλπους του, διαδίδοντας, ότι δεν υπάρχει ανοιχτή πόρτα για τον κ. Θεοδωράκη στο κόμμα. Εμμέσως πλην σαφώς στοχεύει και στην υποβάθμιση της κυοφορούμενης σύμπραξης στελεχών της παλαιάς νεοδημοκρατικής παράταξης για τη δημιουργία νέου κόμματος της δεξιάς.
Ο κ. Θεοδωράκης συντάσσεται με τις απόψεις στελεχών του, ότι πρέπει να διατηρηθεί η αυτονομία του Ποταμιού. Αρα αν είχε προσυμφωνηθεί, όπως ισχυρίζεται η κα Γεννηματά, ότι με την προκήρυξη εκλογών θα αυτοδιαλύοντο τα κόμ- ματα και οι σχηματισμοί, που συνέστησαν το “ΚΙ- ΝΑΛ”, δεν φαίνεται να γίνεται πράξη.
Μπερδεμένα πράγματα. Ενα κόμμα με κακόηχο μη νομιμοποιημένο όνομα, χωρίς ιδεολογία, δίχως εκλεγμένο πρόεδρο απ’ το Συνέδριο, αποτελεί αστεία υπόθεση.
Ο “ποταμίσιος” αρχηγός είναι κάθετος στην άποψή του, ότι οι πρόωρες εκλογές θα προκαλέσουν δυσάρεστες εξελίξεις στην ελληνική κοινωνία. Φαίνεται, να συνειδητοποιεί ότι το κόμμα του θα παί- ξει ρυθμιστικό παράγοντα μετεκλογικά, γι’ αυτό βρήκε την ευκαιρία με την απάντησή του στη Ν.Δ., να στείλει ένα μήνυμα και ο νοών νοείτο προς τα πού. Ξεκαθαρίζει τα περί διαλύσεως των κομμάτων, που συνιστούν το “ΚΙΝΑΛ” για να τεθούν υπό την αρχηγία της κας Γεννηματά και αναδεικνύει δύο ρεύματα του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, τα οποία ρίχνουν τα δίχτυα τους στη ΔΗΜΑΡ, ποιος θα την προσεταιρισθεί.
Το μεν ΠΑΣΟΚ να επανακτήσει κάτι απ’ την παλιά αίγλη του, το δε Ποτάμι μήπως και διευκολύνει τον μετασχηματισμό του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα σοσιαλιστικό πολιτικό σχηματισμό ευρωπαϊκών προδιαγραφών.
Πάντως όπως δείχνουν τα πράγματα, εφ’ όσον προκύψουν συμμαχικές κυβερνήσεις το σύστημα έτσι που διαμορφώνεται δεν θ’ απαλλαγεί απ’ την πολιτική αστάθεια. Η διατήρηση του φάσματος της διαπλοκής είναι δεδομένη και η συνέχιση του πελατειακού κράτους αναγκαία για την επιβίωση του κομματικού μηχανισμού.
