Το µπούλινγκ στην αυλή του σχολείου µας

Τα φαινόµενα σχολικού εκφοβισµού έχουν αυξηθεί ανησυχητικά το τελευταίο διάστηµα και αποτελούν πλέον ένα κοινωνικό φαινόµενο. Έφτασαν και στις µικρές µας κοινωνίες. Στα σχολεία των πόλεων µας που µέχρι τώρα -για πολλούς και διαφορετικούς λόγους- ήταν απαλλαγµένα από τέτοια φαινόµενα.
Μαµάδες και µπαµπάδες διηγούνται περισσότερα περιστατικά από παιδιά που βιώνουν τον εκφοβισµό, λόγω διαφορετικής εθνικής καταγωγής, σωµατότυπου ή επιλογών. Ο σχολικός εκφοβισµός δεν αφορά µόνο στην καταγωγή, αλλά σε οτιδήποτε µπορεί να διαφοροποιεί ένα παιδί από τους συµµαθητές τους.
Τα παιδιά είναι σκληρά. Αυτό δεν είναι καινούργιο. Και στα σχολεία άλλων εποχών γινόταν «καζούρα» στον «κακό» µαθητή ή σε αυτόν που φορούσε γυαλιά ή σε εκείνη που ήταν «γεµατούλα».
Το θέµα είναι ότι τώρα πια δεν µιλάµε απλώς για πείραγµα, αλλά κανονικό εκφοβισµό που περιλαµβάνει άσκηση βίας, σωµατικής ή λεκτικής.
Το βάρος για την αντιµετώπιση της κατάστασης πέφτει στους δασκάλους, αλλά και στους γονείς και είναι µεγάλο. Οι µεν γιατί πρέπει να έχουν διαρκώς «τα µάτια τους δεκατέσσερα» και να αναγνωρίζουν τα προειδοποιητικά σηµάδια πριν εξελιχθούν σε βίαια επεισόδια, ενώ οι δε γιατί µέσα στο σπίτι πρέπει να δουλέψουν σκληρά για να µάθουν στα παιδιά τους να είναι ανεκτικά.