Το πρώτο φως της ερήμου

…Διότι η αξιοπρέπεια, είναι πάντα ξυπόλητη.
Διότι η αυγή, προ’υ’ποθέτει νύχτα.
Διότι ο θάνατος προ’υ’ποθέτει ζωή.
Διότι οτι αξίζει, πληγώνεται περισσότερο.
Διότι ο Έρωντας, είναι ηλιόλουστη θύελα.
Διότι το ΄χαδι, δίνεται από τη πιό πονεμένη ψυχή.
Διότι το βλέμμα, γεννά.
Διότι το κύμα, σμιλεύει το βράχο.
Διότι η βροχή, καρπίζει τη ξερή γή.
Διότι το δάκρυ, καρπίζει και γίνεται ποίημα.
Διότι οτι πονά θα πει οτι είναι ακόμα ζωντανό.
Διότι η σιωπή, είναι έρημος.
Διότι πρέπει να περάσεις την έρημο για να φτάσεις το ταξίδι.
Διότι το ταξίδι, δεν έχει λιμάνια.
Διότι οι Ιθάκες, τι νόημα έχουν;
Διότι τα πιό κακοτράχαλα μονοπάτια, είναι τα πιό όμορφα.
Διότι η ομορφιά είναι πάντα κακοτράχαλη.
Διότι καλύτερα ν’ αποφεύγεις τους κύκλους.
Διότι οι κύκλοι, γεννούν αλυσίδες.
Διότι η ελευθερία, θέλει ακριβές ψυχές.
Διότι αγαπάει πιό πολύ, αυτός που δεν είχε ποτέ αγάπη.
Διότι το σπάνιο, το βρήσκεις μόνο αν σκέφτεσαι με ξεχωριστό τρόπο.
Διότι το ξεχωριστό, είναι ανθός στο καταχείμωνο.
Διότι έπρεπε να χαθώ πρώτα, για να δω καλύτερα.
Διότι επρεπε να χαθώ πρώτα, για να σε βρώ.
Πρώτο φως της ερήμου.