Το πρόβλημα της Συρίας ταλανίζει για τέσσερα τώρα χρόνια τον κόσμο. Είναι μέρος του ευρύτερου προβλήματος της Μέσης Ανατολής και θέτει τις Δυνάμεις σε αντιπαράθεση.
Οι Η.Π.Α., η Σαουδική Αραβία, η Τουρκία και γενικά οι Δυτικοί, υποστηρίζουν τους αντιπάλους του Αλ Άσσαντ, η δε Ρωσία και το Ιράν, που μπήκε πλέον δυναμικά στο παιχνίδι, υποστηρίζουν τον ηγέτη της Συρίας.
Επιπλέον, οι Σουννιτικές Δυνάμεις του Κόλπου και η Τουρκία υποστηρίζουν τους Σουννίτες και το Ιράν υποστηρίζει τους Σιΐτες και τον Άσσαντ.
Οι Δυτικοί, από καιρό, μέσα στους όρους για λύση του Συριακού προβλήματος θέτουν το θέμα της απομάκρυνσης του Αλ Άσσαντ. Αυτό δεν γίνεται αποδεκτό από τη Ρωσία και το Ιράν.
Η ρωσική επέμβαση στη Συρία έκανε τους Δυτικούς και τις Μοναρχίες του Κόλπου να θορυβηθούν. Ο Αλ Ασσαντ πήγε στη Μόσχα να συναντήσει τον κ. Πούτιν. Μετά απ’ αυτό, διευθετήθηκε συνάντηση στη Βιέννη μεταξύ των υπουργών των Εξωτερικών των Η.Π.Α., της Ρωσίας, της Σαουδικής Αραβίας και της Τουρκίας, στους οποίους προστέθηκε αργότερα και ο υπουργός των Εξωτερικών του Ιράν. Η ατμόσφαιρα στην αρχή ήταν παγερή. Οι συνομιλίες, όμως, συνεχίζονταν (30 Οκτωβρίου, 2015).
Το πρόβλημα δεν είναι τόσο απλό ούτε ένα που μπορεί να λυθεί τόσο εύκολα. Είναι τα συμφέροντα των Δυνάμεων στην περιοχή.
Οι Αγγλο-Γάλλοι είχαν κάποτε διαμοιρασθεί την περιοχή με τη συμφωνία Sykes-Picot. Από τότε, όμως, κι άλλοι παίκτες μπήκαν στο παιχνίδι: οι Η.Π.Α. και η Ρωσσία, μαζί με τις Δυνάμεις του Κόλπου, την Τουρκία και το Ιράν.
Δεν πρέπει επίσης κάποιος να ξεχνά το Ισραήλ.
Το πρόβλημα είναι τεράστιο και δύσκολο να επιλυθεί. Ας ελπίσομεν ότι δεν θα ξεφύγει από τον έλεγχο.
* Ο δρ Χρίστος Αχιλλέως Θεοδούλου είναι δικηγόρος, διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σχέσεων.
c.a.theodoulou@cytanet.com.cy
