Κύριε διευθυντά,
µια απάντηση στον ευρωβουλευτή Μανώλη Κεφαλογιάννη επιθυµώ να δώσω στα όσα «επιτηδευµένα» παραπλανητικά έγραψε σε ολιγόλογο σηµείωµα του στα ”Χ.Ν.” την 27/1 στη σελίδα 22 µε τίτλο: ”Το κράτος δικαίου και η ελευθερία των Μ.Μ.Ε.”.
Γράφει µεταξύ άλλων:
«…η Ελλάδα ζει την καλύτερη δηµοκρατία από συστάσεως του ελληνικού κράτους», «Η σηµερινή κυβέρνηση οικοδοµεί ισχυρά θεσµικά αντίβαρα, θωρακίζει το Κράτος ∆ικαίου και την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα», «…στόχος η ασφάλεια και η προστασία των δηµοσιογράφων…», «…ίδρυση της Εθνικής Αρχής ∆ιαφάνειας ως Ανεξάρτητης Αρχής…», «Με νοµοθεσία για την πάταξη των επισυνδέσεων όπου η παραβίαση αναβαθµίζεται πλέον σε κακούργηµα…», «Αυτή είναι η Ελλάδα της δηµοκρατίας»!!
Όµως το αφήγηµα του κ. Μ. Κεφαλογιάννη όχι µόνο το διαψεύδουν παταγωδώς µια σειρά από πορίσµατα έρευνας που διεξήγαγε η Κοµισιόν «στα πλαίσια συµµόρφωσης της χώρας µας από την καταστρατήγηση συνταγµατικών και νοµοθετικών εγγυήσεων καλής νοµοθέτησης, µέχρι αδιαφανή έλεγχο της διαφθοράς και κυβερνητικές παρεµβάσεις σε ανεξάρτητες αρχές»!
Αλλά το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο µε ψήφισµα του την Τετάρτη 7/2/2024 έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για αρκετές ανησυχητικές εξελίξεις στην Ελλάδα που απειλούν το κράτος δικαίου και κάλεσε την Επιτροπή να αναλάβει δράση.
Το ψήφισµα εγκρίθηκε µε 330 ψήφους υπέρ, 254 κατά και 26 αποχές, οι ευρωβουλευτές εκφράζουν σοβαρές ανησυχίες για πολύ σοβαρές απειλές κατά της δηµοκρατίας, του κράτους δικαίου και των θεµελιωδών δικαιωµάτων.
Τα δε πορίσµατα συνθέτουν µια ζοφερή εικόνα για το κράτος δικαίου, όπως περιγράφουν οι εκθέσεις και αυτά έχουν ήδη δηµοσιευθεί από µέσα ενηµέρωσης (πηγές συνηµµένες).
∆ιαβάζουµε:
«∆εν ελέγχεται καλά η διαφθορά, η χώρα µας έχει επιδείξει πληµµελή και αδιαφανή έλεγχο της διαφθοράς…».
«Για το πολιτικό χρήµα η έρευνα αναφέρει ότι νοµοθετικό πλαίσιο για τη χρηµατοδότηση των πολιτικών κοµµάτων δεν φαίνεται να ενισχύει αποτελεσµατικά τη διαφάνεια, τη λογοδοσία και την αντικειµενικότητα των ελεγκτικών µηχανισµών».
Περίεργα πολυνοµοσχέδια.
Η έκθεση επισηµαίνει πόσο η χώρα µας «δεν τα πάει και πολύ καλά µε την τήρηση των νοµικών της υποχρεώσεων όσον αφορά το κράτος δικαίου».
Ειδικότερα, αναφέρεται: «καταστρατήγηση των συνταγµατικών και νοµοθετικών εγγυήσεων µιας συνεχιζόµενης τακτικής των ανεπαρκών δηµοσίων διαβουλεύσεων, της κατάθεσης «πολυνοµοσχεδίων» και εκπρόθεσµων άσχετων τροπολογιών, καθώς και της συνεχούς τροποποίησης προσφάτως ψηφισθέντων νόµων».
Πρόβληµα διαφάνειας
«Η χώρα µας συµµορφώνεται πληµµελώς µε τις υποχρεώσεις διαφάνειας και ανοικτών δεδοµένων, συµπεριλαµβανοµένης της συστηµατικής αδυναµίας ανταπόκρισης της κυβέρνησης και της βουλής σε αιτήµατα πληροφοριών και κατάθεσης εγγράφων».
Αστυνοµική βία και µια όχι και τόσο… ανεξάρτητη δικαιοσύνη
Οι συντάκτες της έκθεσης κάνουν λόγο για: «Αστυνοµική βία και αυθαίρετες συλλήψεις ιδίως κατά µειονοτήτων, αποδιδόµενη στην αντίληψη ενός ευρύτερου κλίµατος ατιµωρησίας των σωµάτων ασφαλείας και στην έλλειψη αποτελεσµατικής διερεύνησης περιστατικών αυθαιρεσίας».
Επίσης αναφέρουν: «H ελληνική δικαιοσύνη είναι αναποτελεσµατική στη διαχείριση περιπτώσεων αστυνοµικής βίας, δείχνοντας ότι δεν είναι ανεξάρτητη, όπως προβλέπεται από τα άρθρα 2 και 4 του Χάρτη της Θεµελιωδών ∆ικαιωµάτων – και των συνακόλουθων διατάξεων της Ευρωπαϊκής Σύµβασης για τα Ανθρώπινα ∆ικαιωµάτων – όσον αφορά τις έρευνες σχετικά µε τη συµπεριφορά της Ελληνικής Αστυνοµίας και της Ελληνικής Λιµενικού Σώµατος»
Αναφέρονται ακόµα περιπτώσεις που «ο Εισαγγελέας µπορεί να αρχειοθετεί υποθέσεις χωρίς προκαταρκτική έρευνα, όταν έχει διεξαχθεί ένορκη διοικητική εξέταση ή έχει εκδοθεί έκθεση NTA. Ωστόσο, οι διοικητικές έρευνες διεξάγονται συχνά και από αστυνοµικούς της ίδιας διεύθυνσης που ερευνάται».
Σύµφωνα µε την έκθεση δε: «έχει παρατηρηθεί και ελλιπής συλλογή αποδεικτικών στοιχείων, όπως για παράδειγµα µετά το τραγικό ναυάγιο στην Πύλο, όπου οι µάρτυρες που κλήθηκαν από την Εισαγγελία Καλαµάτας ανέφεραν παραλείψεις και αλλοιώσεις των καταθέσεών τους για το περιστατικό».
Στις 12 προτάσεις της έρευνας προς την κυβέρνηση, διαβάζουµε:
«Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να περάσει σε 12 βασικά βήµατα για να βγάλει τη χώρα από τις ντροπιαστικές θέσεις στη κατάταξη για το κράτος δικαίου».
Η Ελληνική Κυβέρνηση οφείλει να:
∆ιασφαλίσει την ενίσχυση της αποτελεσµατικότητας και λογοδοσίας του θεσµού της νοµικής βοήθειας στην Ελλάδα, µία κεντρική προσέγγιση υπό την εποπτεία του Υπουργείου της ∆ικαιοσύνης για την αντιµετώπιση των καταγεγραµµένων ελλείψεων και την προώθηση της δίκαιης και αποτελεσµατικής λειτουργίας της νοµικής βοήθειας.
Συµµορφώνεται αµέσως και πλήρως µε τα ασφαλιστικά µέτρα που υποδεικνύει το Ευρωπαϊκό ∆ικαστήριο ∆ικαιωµάτων του Ανθρώπου σύµφωνα µε το Άρθρο 39 του Κανονισµού του.
Ενισχύσει τη διαφάνεια της διερεύνησης καταγγελιών κακοµεταχείρισης από σώµατα ασφαλείας, παρέχοντας, µεταξύ άλλων, στοιχεία για τον αριθµό υποθέσεων που εξετάζονται από την ποινική δικαιοσύνη και από µη δικαστικούς µηχανισµούς ελέγχου, καθώς και για τα αποτελέσµατα των ερευνών.
Εγγυηθεί τη εναρµόνιση του συστήµατος για τις δηλώσεις περιουσιακής κατάστασης, όσον αφορά τον νόµο αλλά και την εφαρµογή του, µε τις αρχές της διαφάνειας και της λογοδοσίας και µε τις συστάσεις της GRECO.
Ενισχύσει τη διαφάνεια της λειτουργίας των κοινοβουλευτικών επιτροπών και ιδίως της Επιτροπής Ελέγχου ∆ηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης.
Υιοθετήσει ένα ισχυρό νοµοθετικό πλαίσιο για την προστασία των δηµοσιογράφων και των πηγών τους από παράνοµη παρακολούθηση και να επισπεύσει τις έρευνες σχετικά µε την παρακολούθηση δηµοσιογράφων και άλλων προσώπων τόσο µέσω υποκλοπών από την ΕΥΠ όσο και µέσω παράνοµης χρήσης του λογισµικού κατασκοπείας Predator σε βάρος στόχων.
Θεσπίσει νοµοθεσία κατά των αγωγών SLAPP για την προστασία των δηµοσιογράφων και των µέσων ενηµέρωσης από τις καταχρηστικές αγωγές.
Εγγυηθεί την εφαρµογή στην πράξη των διατάξεων για το δικαίωµα πρόσβασης σε πληροφορίες και σε ανοικτά δεδοµένα.
Εφαρµόσει τους κανόνες του Συντάγµατος, του Κανονισµού της Βουλής, του Ν 4622/2019 και του Εγχειριδίου Νοµοθετικής Μεθοδολογίας αναφορικά µε την προετοιµασία, την κατάθεση και την ψήφιση νόµων, σύµφωνα µε τις αρχές του κράτους δικαίου και της καλής νοµοθέτησης.
∆ιασφαλίσει την ανεξάρτητη και απρόσκοπτη λειτουργία των ανεξάρτητων αρχών και των µελών τους στο πλαίσιο άσκησης των καθηκόντων τους.
Αναθεωρήσει τις ρυθµίσεις για την εγγραφή των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και να διασφαλίσει τη συµµόρφωση του πλαισίου µε τους ενωσιακούς κανόνες και δη τα θεµελιώδη δικαιώµατα στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, στην ιδιωτική ζωή και στην προστασία προσωπικών δεδοµένων, καθώς και µε τις συστάσεις του ΟΗΕ και του Συµβουλίου της Ευρώπης.
Εκδώσει κατευθυντήριες γραµµές για να αποσαφηνιστεί ότι η παροχή συµβουλευτικής και συνδροµής σε άτοµα που εισέρχονται παράτυπα στην Ελλάδα µε βούληση να αιτηθούν διεθνή προστασία και η επικοινωνία προς τούτο δεν δύνανται να ερµηνευτούν ως αξιόποινες πράξεις.
Ασφαλώς λοιπόν και δεν είµαστε κράτος δικαίου όταν επίσηµοι φορείς διαπιστώνουν, µε εκθέσεις και πορίσµατα τους, σοβαρές κρατικές δυσλειτουργίες που αφορούν: Την διαφθορά, την αστυνοµική βία, την διαφάνεια, την «χειραγώγηση» των ΜΜΕ µέσω κρατικών οικονοµικών ενισχύσεων µε αποτέλεσµα να κατέχουµε παγκοσµίως την θέση 107 στην αξιοπιστία ενηµέρωσης, την παραγωγή περίεργων πολυνοµοσχεδίων µε άσχετες ή φωτογραφικές τροπολογίες, την υποβάθµιση εγκληµάτων όπως η απώλεια ανθρώπινων ζωών στη σύγκρουση των τραίνων, την υποβάθµιση των ερευνών για τις υποκλοπές και παρακολουθήσεις συνοµιλιών κρατικών λειτουργών, δηµοσιογράφων, πολιτών.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Γιάννης Μ. Γαβριλάκης
