Ι.- ΣΥΜΦΩΝΑ με το ευρωπαϊκό υπερ-πρότυπο, αλλά και το προχθεσινό εύγλωττα αναλυτικό για την πολυμέρεια ενός εκπαιδευτικού, doodle (της google) με την ευκαιρία της διεθνούς ημέρας εκπαιδευτικών, ένας “δάσκαλος” οφείλει:
– να είναι προσεκτικός στις ερωτήσεις που υποβάλλει και τη βαθμολογία του,
– να είναι γοητευτικός, ελκυστικός και ευφάνταστος στη διδασκαλία
– να είναι ταπεινός και να διαθέτει χρόνο για τους μαθητές του
– να παρακινεί σε ευγενή άμιλλα όλους
– να αποτελεί πρότυπο συμπεριφοράς
– να είναι ενήμερος σε θέματα επικαιρότητας
– να είναι άριστος παιδαγωγός
– να είναι επικοινωνιακός, μέσα και έξω από την τάξη
– να αγαπά με πάθος τη δουλειά του
– να είναι ευδιάθετος, υπομονετικός, δυναμικός
– να μην κάνει διακρίσεις στη συμπεριφορά και τη βαθμολογία του
– να εμπνέει εμπιστοσύνη και σεβασμό
– να ακούει και να εξισορροπεί καταστάσεις μέσα στην τάξη
– να έχει ευρύτητα αντιλήψεων και “επαναστατικότητα”
– να έχει χιούμορ και ήθος (…)
ΙI. – ΚΑΙ ΟΛΑ τα παραπάνω “χαρίσματα”, σε μια -δήθεν μεταμνημονιακή- Ελλάδα στην οποία οι πολιτικοί όλων των αποχρώσεων διέλυσαν την Παιδεία και τους εκπαιδευτικούς περικόπτοντας μισθούς και θέσεις εργασίας. Σήμερα διατίθεται για την ελληνική Παιδεία το χαμηλότερο ποσοστό του προϋπολογισμού εν σχέσει με τις χώρες της Ε.Ε., η δημόσια εκπαίδευση “συντηρείται” επί τούτου με… αναπληρωτές που πληρώνονται με το υποτριπλάσιο ενός αντίστοιχου εκπαιδευτικού του Λουξεμβούργου!
ΑΛΛΑ, ανέκαθεν οι κυβερνήσεις, αριστερές ή “αριστεροφανείς”, δεξιές ή σοσιαλιστικές, όσο βρίσκονται στην αντιπολίτευση ωρύονται(!) για την υποχρηματοδότηση της Παιδείας “μας”, και όταν γίνουν κυβέρνηση την “συνεχίζουν” μειώνοντάς την μάλιστα! Οσο για τις “μεταρρυθμίσεις”, αυτές διαδέχονται η μία την άλλη, σαν το γεφύρι της Άρτας: η μία “κτίζει” και η άλλη γκρεμίζει…
Αθάνατη Ελλάδα. Καημένη “νέα” κυβέρνηση! Για ποια “ανάπτυξη” μιλάτε;
