Το “έθιμο” των καταλήψεων

Αναφέρομαι στις καταλήψεις σαν έθιμο, γιατί έτσι πλέον έχουν καθιερωθεί αφού άρχισαν πριν από 35 χρόνια και κάθε χρόνο επαναλαμβάνονται.
Στην αρχή περίπου κάθε σχολικής χρονιά, αναζητούνται θέματα για να πραγματοποιηθεί η καθιερωμένη κατάληψη. Και όχι αυτά σε έναν κοινό παρανομαστή αλλά πολλές φορές κάθε σχολείο και διαφορετικά.
Θυμάμαι κατάληψη μόνο και μόνο γιατί οι… τουαλέτες δεν είχαν καθαριστεί καλά. Αλλά ας περιορισθούμε στα σημερινά.
Ενώ υπάρχουν καταλήψεις για να μην φοριέται η μάσκα σε πολλά σχολεία, τα πανό αναφέρονται για περισσότερη ασφάλεια. Πώς χωρίς μάσκες; Σε άλλο, το θέμα είναι οι καθαρίστριες. Σε άλλο η θητεία των 12 μηνών. Σε καιρό ειρήνης εμείς είμαστε τα κορόιδα που υπηρετούσαμε 24 και 36 μήνες παιδιά; Έφτιασαν ακόμη πανό με την απαίτηση να μην αγορασθούν τα γαλλικά αεροπλάνα. Ώρα είναι να συμμετέχουν στις σχετικές αποφάσεις και εκπρόσωποι μαθητών.
Παιδιά οι… Τουρκαλάδες δεν χαρίζουν τριαντάφυλλα. Άλλο για κάτω των 15 μαθητών στις αίθουσες. Θυμούμαι εμείς ήμασταν και βγήκαν διάνοιες αν αφαιρέσεις την αφεντιά μου. Μια από αυτές τις οικονομικές και ο μακαρίτης Κωστάκης, ουσιαστικός ιδρυτής της Τράπεζας Χανίων. Αλλά τότε υπήρχε Παιδεία. Άλλο μεγάλο πανό, νομίζω στη Θεσσαλονίκη, έγραφε: ΜΟΡΦΩΣΗ – ΥΓΕΙΑ – ΑΣΦΑΛΕΙΑ.
Μόρφωση με καταλήψεις δεν γίνεται, υγεία χωρίς μάσκα δεν γίνεται παιδιά, όσο για ασφάλεια είναι σχετικό. Θέματα ακόμη για νέες αίθουσες, διορισμούς, κάρτες λεωφορείων κλπ., κλπ. Σχεδόν όλα δίκαια αλλά με λάθος τρόπο διεκδίκησης.
Όταν, κατά τους γνωρίζοντες, στη χώρα μας οι ώρες διδασκαλίας είναι οι μισές από αυτές στην Ευρώπη, και τώρα με την πανδημία λιγόστεψαν, ακόμη για ποια παιδεία μιλάμε! Στο χρονογράφημα του Γιώργη Κάπρη στα “Χ.Ν.” προ ημερών, αναφερόταν στα 18 χλμ., καθημερινά, πεζοπορίας από Αρμένους στον Βάμο για το Γυμνάσιο.
Το ίδιο ήταν και από τα Μεγάλα Χωράφια. Στα Λιβανιανά Σφακίων χωρίς δρόμο και ηλεκτρικό μέχρι προ 25 χρόνια, δυόμισι ώρες για το δημοτικό Ανώπολης και άλλες τόσες πίσω με ήλιο καυτό ή βροχή. Όμως δεν είχαν καταλήψεις, τότε αυτό τον αντιδημοκρατικό τρόπο. Στο Πολυκλαδικό στον Προφήτη Ηλία, κάθε πρωί συγκεντρώνονται αρκετοί μαθητές μήπως “ανοίξουν” οι πόρτες που κρατούν ελάχιστοι κλειστές. Σε παλαιότερες καταλήψεις στην τριτοβάθμια, αυτές αποφασιζόταν σε συγκέντρωση 250 φοιτητών από σύνολο 2500. Δημοκρατική διαδικασία να σου πετύχει!
Τελειώνω με το γνωστό ανέκδοτο όπου νοήμων άνδρας έκοψε το… αυτί του για να εκδικηθεί την γυναίκα του. Μήπως και οι μαθητές με άλλο τρόπο πράττουν το ίδιο;