Την άµυνα του Αεροδροµίου Ρεθύµνης την είχαν αναλάβει οι Αυστραλοί, 1300 άνδρες υπό τους Ian Campbell & Ray Sandover. Επίσης δύο Ελληνικά Συντάγµατα, το 4ο και το 5ο, συνολικά 2300 άνδρες, άσχηµα εξοπλισµένοι και άπειροι. Ακόµη και 800 άνδρες της χωροφυλακής, πειθαρχηµένοι και οργανωµένοι.
Οι αλεξιπτωτιστές άρχισαν να πέφτουν στις 16.15, στις 20/5/41.
Στο Ρέθυµνο τα κατάφεραν και οι Γερµανοί δεν κατέλαβαν το Α/δρόµιο.
∆έκα µέρες µετά, στις 29/5/41 ενώ ο ηρωικός Cambell µε επιζώντες κρατούσε το αεροδρόµιο, Έλληνας αξιωµατικός !!! τον ειδοποίησε ότι οι Βρετανοί είχαν εγκαταλείψει το νησί και Γερµανικές δυνάµεις εκινούντο προς το µέρος του.
Άλλοι γράφουν ότι το έµαθε στις 29/5 από το BBC… (στρ/γος A.Wavell: οι ΝΖνδοί ήταν ερασιτέχνες… ακατάλληλη ηγεσία…. ελλειπή εκπαίδευση και απειρία…)
Ο Campbell πιάστηκε αιχµάλωτος, ενώ ο Sandover µε 13 αξιωµατικούς και 39 υπαξιωµατικούς µετά από µερικούς µήνες έφυγαν µε υποβρύχιο στην Αίγυπτο.
Ο Sandover ενώ ετοιµαζόταν να φύγει, έλαβε ένα µήνυµα από ένα από τους πολλούς Κρητικούς συµπολεµιστές της µάχης:
«Ταγµατάρχα η πιο µεγάλη µου ευχή είναι να πιούµε ένα ποτήρι κρασί στο σπίτι µου, όταν θα είµαστε πια ελεύθεροι. Γι’ αυτό και µόνο θέλω να ζήσω».
ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΩΝ ΚΡΗΤΙΚΩΝ ∆ΙΑΤΡΑΝΟΝΩΤΑΝ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΗΤΑΣ (Beevor).
Τον ενωµοτάρχη εκ Χανίων Νικόλαο Γιαπιτζάκη που υπηρετούσε σταθµάρχης στο χωριό Πηγή (εκεί ήταν το αεροδρόµιο) Ρεθύµνης (δίπλα από το χωριό του πυρπολητή του Αρκαδιού, Κωστή Γιαµπουδάκη), αφού τον συνέλαβαν οι Γερµανοί, του απέκοψαν το ένα µετά το άλλο τα χέρια, τα γεννητικά όργανα, τη µύτη τα αυτιά, του εξώρυξαν τα µάτια, του σπάσανε και τα πόδια, και αυτό το ανθρώπινο ράκος το τουφέκισαν εις επιβεβαίωση του Ναζιστικού πολιτισµού.
*Ο Μιχάλης Κατσανεβάκης
είναι αρχιτέκτων µηχ/κος
συγγραφέας – ιστ. ερευνητής
Σηµείωση : οι φωτο µε τους τάφους είναι στα Περιβόλια Ρεθύµνης και είναι από την συλλογή του φίλου µου του Στέλιο Τριπαλιτάκη
