ΑΝΔΡΕΑ ΘΕΟΦΙΛΟΥ, καθηγητή ΠολυτεχνείουΑθηνών, φυσικού, δ/ντή ΕΚΕΦΕ
Εκδόσεις “Εσοπτρον” από το βιβλίο “Οι επτά σάλπιγγες της Αποκαλύψεως”
Με σημαντικό μελέτημα του Ανδρέα Θεοφίλου, που αναλύει όλα τα μεγάλα θέματα και τους αφανιστικούς κινδύνους της πυρηνικής εποχής και των πυρηνικών όπλων για την ανθρωπότητα.
«Και ο τρίτος άγγελος εσάλπισε και έπεσεν εκ του ουρανού αστήρ μέγας καιόμενος ως λάμπας και έπεσεν επί του τρίτου των ποταμών και επί τας πηγάς των υδάτων και το όνομα του αστέρος λέγεται ο ΑΨΙΝΘΟΣ…» (Αποκάλυψις κεφ. Η’ στιχ. 10-11).
Οπως είχαμε υποσχεθεί συνεχίζουμε σήμερα με ένα ακόμα σπουδαίας σημασίας κείμενο -συνεχιζομένων των πολέμων και αυξανόμενων των πυρηνικών όπλων και των μεγάλων τωρινών απειλών- για τη μέγιστη πύρινη απειλή κατά της ανθρωπότητας και του πλανήτη… ο οποίος ήδη βρίσκεται σε μια διαρκή απειλή και εξέγερση σε πανελλήνια, σε βαλκανική, ευρωπαϊκή και παγκόσμια κρίση πληθυσμού για την οικονομική ανισότητα και νεο-ολοκληρωτική καταπίεση, ισοπέδωση και εκμηδενισμό της ανθρώπινης προσωπικότητας.
Οπως τη ζούμε και στην καθ’ ολοκληρία εκμηδενιζόμενη χώρα μας. Μεγάλο δείγμα της αντίστασης σ’ αυτή την πραγματικότητα αποτελεί η αγροτική εξέγερση που δείχνει -από όλα τα διαμερίσματα της Ελλάδας και ιδιαίτερα από την Κρήτη- την αποφασιστικότητά του να προμαχήσει για τα δίκαιά του απέναντι στην ανάλγητη Ευρώπη που επί χρόνια -πέρα από τις διάφορες επιδοτήσεις- επιδίωξε να καταστρέψει την ελληνική αγροτική οικονομία για να ενισχύσει τα αγροτικά προϊόντων των κυρίαρχων και επικυρίαρχων αγροτικών χωρών της Ε.Ε.
Ομως και άλλες τάξεις των άλλων εργαζομένων έχουν εξεγερθεί… με παράλληλες όμως εξεγέρσεις και στην Ευρώπη… Ομως τώρα μαζί με το μέγα προσφυγικό, μεταναστευτικό πρόβλημα που οδηγούμεθα, αφού ήδη χρησιμοποιούνται και κάποια πυρηνικά.
Ηδη άνοιξε η πόρτα ενδεχόμενου ολέθρου από έναν πυρηνικό κατακλυσμό…
Η αρχή έγινε με τις δύο πυρηνικές βόμβες στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι…
40.000 ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΔΟΥΛΕΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΒΟΜΒΑ
Γι’ αυτές τις δύο βόμβες μεγάλου ολέθρου είχαν δουλέψει τριάμισι χρόνια 40.000 επιστήμονες και τεχνικοί με άκρα μυστικότητα σε 37 διαφορετικά εργαστήρια… Αλλά πόσοι από αυτούς ένιωσαν τύψεις για το αποτέλεσμα της επιστημονικής τους εργασίας; Ομως οι πυρηνικές βόμβες σχάσης ήταν μόνο η αρχή…
Γιατί πριν καλά – καλά ολοκληρωθεί το πρόγραμμα κατασκευής τους οι επιστήμονες κατέστρωσαν σχέδια για μια βόμβα χιλιάδες φορές ισχυρότερη, την πυρηνική βόμβα σύντηξης. Και όταν ο επικεφαλής του προγράμματος κατασκευής των πυρηνικών όπλων σχάσης Ρόμπερτ Οπενχάιμερ αντέδρασε, θεωρήθηκε ύποπτος και διώχθηκε από την επιτροπή αντιαμερικανικών ενεργειών.
Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ
Το παραπάνω κείμενο αποτελεί ένα μέρος της εξαιρετικού ενδιαφέροντος εισαγωγής του κρίσιμου θέματος πυρηνικά όπλα.
Ο καθηγητής – ερευνητής Ανδρέας Θεόφιλος, δ/ντής Ερευνών του ΕΚΕΦΕ την περίοδο της έκδοσης του βιβλίου 2002. Τότε, που οι πυρηνικές και χημειοπολεμικές απειλές ήταν μεγάλες, αμέσως μετά την τρομοκρατία του 2001 και τον προετοιμαζόμενο πόλεμο στο Ιράκ. Μετά τις βόμβες στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι η Αμερική ήταν η μόνη κυρίαρχη πυρηνική δύναμη, η οποία συνεχώς απειλούσε την πρώην Σοβιετική Ενωση με πυρηνικούς βομβαρδισμούς…
Τότε η Σοβιετική Ενωση, παρά την άθλια οικονομική της κατάσταση μέσα σε πέντε χρόνια κατασκεύασε τα δικά της πυρηνικά εργοστάσια. Για να αρχίσει ο πυρηνικός ανταγωνισμός (του ψυχρού πολέμου Η.Π.Α. σελ. 2).
ΟΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΠΥΡΗΝΙΚΕΣ ΔΟΚΙΜΕΣ
Ομως στην εποχή εκείνη, τα τρομερά πυρηνικά όπλα έπρεπε να δοκιμαστούν. Ο καθηγητής Θεοφίλου, ο πιο ειδικός πυρηνικός επιστήμονας, αναφέρει για το θέμα των δοκιμών τα εξής: «Τα νέα αυτά τρομερά όπλα έπρεπε να δοκιμαστούν και οι δοκιμές γίνονταν (πού αλλού;) στην ατμόσφαιρα. Στη δεκαετία του ’60 η μια δοκιμή διαδεχόταν την άλλη. Η ραδιενέργεια βέβαια δεν περιοριζόταν στην περιοχή της έκρηξης, αλλά μέσω των ανέμων εξαπλωνόταν σε όλη τη γη, προσβάλλοντας δικαίους και αδίκους.
Τελικά η μόλυνση ήταν τόσο μεγάλη, ώστε μετά από διεθνή κατακραυγή οι πυρηνικές δοκιμές στην ατμόσφαιρα απαγορεύτηκαν. Σ’ εκείνη την περίοδο η Κίνα και η Γαλλία δεν υπέγραψαν τη συμφωνία και συνέχισαν τις πυρηνικές δοκιμές στην ατμόσφαιρα.
ΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 1970 ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ
Για να αποκαλύψει ο καθηγητής Ανδρέας Θεοφίλου ότι: «Τα πυρηνικά όπλα που είχαν σωρευτεί στη δεκαετία του 1970 και που δυστυχώς, υπήρχαν και το 2002, είχαν τη δυνατότητα να καταστρέψουν όχι μόνο μια πόλη, αλλά ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ομως η πυρηνική τεχνολογία από το 2001 και μετά είχε – έχει (ιδιαίτερα σήμερα προσθέτουμε εμείς) να κατασκευάσει πυρηνικές βόμβες με ποικιλία αποτελεσμάτων.
Βόμβες που σκοτώνουν με αργό ή γρήγορο θάνατο. Βόμβες που έχουν μεγάλη εκρηκτική ισχύ… Βόμβες που εκλύουν μεγάλες ποσότητες ακτινοβολιών ώστε να πεθαίνουν άνθρωποι σε μεγάλη απόσταση μακριά από την έκρηξη κ.λπ. κ.λπ. Στο υποκεφάλαιο τα αποτελέσματα των πυρηνικών εκρήξεων ο Ανδρέας Θεοφίλου αναλύει τι συμβαίνει εξελικτικά στα πρώτα δευτερόλεπτα μετά την έκρηξη που συνοδεύεται πάντοτε από την έκκληση μεγάλων ποσοτήτων ραδιενέργειας και ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.
ΠΩΣ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΦΥΣΗ ΠΥΡΗΝΙΚΑ…
Στο σημαντικά ενημερωτικό αυτό μελέτημά του ο Α. Θεοφίλου αναλύει τη φυσική των φαινομένων μιας πυρηνικής έκρηξης, το κρουστικό ή εκρηκτικό κύμα, την καταστροφή των κτηρίων, το πώς πεθαίνουν οι άνθρωποι, πόσο μεγάλος είναι ο κρατήρας που ανοίγεται, ποια είναι τα αποτελέσματα στην πυρηνική σφαίρα, ποιες οι καταιγίδες φωτιάς, ποια είναι η αστραπή ορατής και θερμικής ακτινοβολίας, ο ηλεκτρονικός παλμός, τα αποτελέσματα της ραδιενέργειας. Επίσης ποια είναι τα άμεσα αποτελέσματα από τη ραδιενέργεια και ποια είναι τα μακροχρόνια. Για να επισημάνει ο συγγραφέας Ανδρέας Θεοφίλου: «Πρέπει να σημειωθεί ότι και μικρές ακόμη δόσεις ραδιενέργειας έχουν τις συνέπειές τους όχι μόνο στην παρούσα γενιά, αλλά και στις επόμενες».
Ο ΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ
Στη συνέχεια του κειμένου του (σελίδες 138-160) γράφει ότι: «Οι μέχρι τώρα μελέτες για τα μακροχρόνια αποτελέσματα ενός πυρηνικού πολέμου έχουν περιοριστεί στη ραδιενεργό μόλυνση της ατμόσφαιρας. Ομως εμφανίσθηκε μια άλλη διάσταση, οι κλιματολογικές και οικολογικές συνέπειες ενός τέτοιου πολέμου.
Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι μετά από έναν περιορισμένο πυρηνικό πόλεμο, η σκόνη από τις εκρήξεις εδάφους, οι υδρατμοί από τις εκρήξεις στη θάλασσα και το διοξείδιο του άνθρακα και η καπνιά που θα προέλθουν από τις πυρκαγιές στα δάση θα είναι τέτοιας έκτασης, ώστε μόνο ένα μικρό ποσοστό (γύρω το 1%) του ηλιακού φωτός θα μπορεί να φτάσει στη Γη».
ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΓΕΝΟΣ
Ετσι για μήνες θα επικρατεί σκοτάδι. Η γη θα παγώσει, ακόμα και στις τροπικές περιοχές. Το στρώμα του όζοντος της ατμόσφαιρας θα αραιώσει αρκετά ακόμα και με πυρηνικό πόλεμο που θα διεξαχθεί σε μια περιορισμένη περιοχή της Γης. Επίσης η μείωση της ποσότητας φωτός που δέχεται η Γη θα οδηγήσει στην καταστροφή του φυτοπλαγκτόν και του ζωοπλαγκτόν με συνέπεια την εξαφάνιση της ιχθυοπαραγωγής.
Την ίδια τύχη θα έχει η γεωργική παραγωγή, διότι για την ανάπτυξη των φυτικών οργανισμών είναι απαραίτητο το φως… Για όλους αυτούς τους κινδύνους του σαλπίσματος του 3ου αγγέλου της Αποκάλυψης το συμπέρασμα δύο σημαντικών επιστημονικών συσκέψεων που έγιναν το 1983 (έλαβαν μέρος επιστήμονες από όλο τον κόσμο) έγινε αποδεκτό ότι «σε έναν πυρηνικό πόλεμο το ανθρώπινο γένος… θα εξαφανιστεί ή στην καλύτερη περίπτωση θα επιστρέψουμε στην εποχή των σπηλαίων, χωρίς βέβαια να είναι δυνατόν να μας σώσουν τα αντιατομικά καταφύγια».
ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ Ή ΑΠΑΤΗ ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΠΥΡΗΝΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Στη συνέχεια το κείμενο αυτό αναλύει τον μύθο και τον μεγάλο κίνδυνο της φτηνής ενέργειας από τα πυρηνικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής, χαρακτηρίζοντας αυτή τη σύγχρονη πραγματικότητα ως υπερ-αισιοδοξία ή απάτη.
Με την πυρηνική πανάκεια, μετά κυρίως το ατύχημα του Τσερνόμπιλ και των άλλων περιπτώσεων, να δίνεται η ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε ότι τόσο σημαντικές αποφάσεις πολιτικής ευθύνης δεν πρέπει να προκαταλαμβάνονται από την επιστήμη και την τεχνολογία με βάση τις συμβουλές κάποιων επιστημόνων με όση αίγλη κι αν περιβάλλονται είτε πρόκειται για τα άλλα είτε για τους πυρηνικούς αντιδραστήρες είτε για τον πόλεμο των άστρων.
Η ΟΡΜΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
Μάλιστα η ορμή της τεχνολογίας, αν μπορεί να αφήνεται να προκαθορίζει τις πολιτικές αποφάσεις, αλλά το αντίθετο. Γιατί οι πολιτικές αποφάσεις πρέπει να προδιαγράφουν την πορεία της τεχνολογίας χωρίς ούτε η πυρηνική πανάκεια ή όποιο άλλο είδος πανάκειας δεν πρέπει να υπάρχει για τη λύση των προβλημάτων της ανθρωπότητας.
Στην ολοκλήρωση του σημαντικού αυτού κειμένου ο καθηγητής ερευνητής και διακεκριμένος ειδικός Ανδρέας Θεοφίλου αναλύει τους κινδύνους του απεμπλουτισμένου ουρανίου, τη διασπορά και τις επιπτώσεις του. Επίσης αναλύει το μυστήριο του πλουτωνίου παράλληλα με την επίδραση των καιρικών συνθηκών.
Αλλά αναφέρεται στον ανταγωνισμό των εξοπλισμών και της διασποράς των πυρηνικών όπλων και τη συνθήκη της διασποράς τους καθώς και για τη συνθήκη της αντιβαλλιστικής άμυνας καθώς και για την πυρηνική τρομοκρατία και τα όπλα μαζικής καταστροφής από το 2002.
ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΠΥΡΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΑΠΟ ΛΑΘΗ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΩΝ
Τελειώνοντας αναφέρεται στην αύξηση των πυρηνικών κινδύνων όχι μόνο από την ανασφάλεια των εργοστασίων της ηλεκτρικής ενέργειας ή από τις στρατηγικές εντάσεις ανταγωνισμών των μεγάλων ή μικρότερων χωρών, αλλά ακόμα και από πυρηνικό συναγερμό από λάθη ηλεκτρονικών υπολογισμών…
Μέσα στην παγκόσμια αναστάτωση και τους πολέμους των τωρινών χρόνων κρίναμε αναγκαίο μέσα στα πλαίσια των οικονομικών ανισοτήτων, τραγωδιών, μεταναστεύσεων κ.λπ. να αναφερθούμε στους πυρηνικούς κινδύνους που αιωρούνται πάνω από τα κεφάλια μας στη Μ. Ανατολή, στην Ασία, στη Βόρεια Κορέα, στη Συρία παντού.
Μια εφιαλτική πραγματικότητα που ο τρίτος άγγελος της Αποκαλύψεως τη σαλπίζει εκκωφαντικά.
