ΕΥΤΥΧΗΣ Ι. ΛΑΜΠΟΥΣΑΚΗΣ
Αυτό που με εντυπωσιάζει, ως προσωπικότητα, ο ακάματος συγγραφέας – ερευνητής Ευτύχης Ι. Λαμπουσάκης, είναι η διαρκής ενασχόλησή του με την επαρχία που γεννήθηκε και ανδρώθηκε, απόρροια της αγάπης και του σεβασμού της πατρώας γης των προγόνων του και γενικά όλων των κατοίκων, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής των. Αναφέρω μόνο, από το πλούσιο βιογραφικό του, την προϊούσα ανέλιξή του στον επιστημονικό τομέα της ιατρικής επιστήμης και ειδικότερα της ειδικότητας του Ω.Ρ.Λ., μέχρι την απόκτηση διδακτορικού διπλώματος μόνο, μα και την κοινωνική του προσφορά μέσω της πολυχρονης προεδρίας του Ιατρικού Συλλόγου Χανίων και της Δημοτικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Υψίστη τιμή η απονομή του Μεγαλόσταυρου των Αποστόλων Τίτου και Παύλου, από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο.
Με τον Ευτύχη έχομε μακρά αλληλοεκτίμηση και φιλία, καθότι ήταν ο θεράπων ιατρός μου, μέχρι τη συνταξιοδότησή του. Ατέλειωτες οι συζητήσεις μας επί παντός επιστητού, όταν είχε ευχέρεια χρόνου. Δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαι με βιβλία του. Το 2013 με το “Η ιατρική περίθαλψη στην επαρχία Σελίνου” και το 2019 με το βιβλίο “Τα Ασκληπιείτα της Κρήτης”. Ολοφάνερη είναι προϊόντος του χρόνου, η αισθητή βελτίωση της γραφής του. Η γλαφυρότητα, η λεπτομερής περιγραφή, η σαφήνεια και ο παραστατικός λόγος, κυριαρχούν σε όλο το εύρος της επίπονης και χρονοβόρου αυτής εργασίας. Πλήθος πινάκων και πεσόντων ή ομήρων που βασανίστηκαν και πέθαναβν στα διάφορα ναζιστικά στρατόπεδα.
Αξιον θαυμασμού είναι η συλλογή τόσων φωτογραφιών, ονομάτων και μνημείων του κάθε χωριού. Η λεπτομερής εξιστόρηση μαχών και γεγονότων που ζωντανεύουν σε ενεστώτα χρόνο! Αξιοσημείωτη και ενδιαφέρουσα η αναφορά στους δημίους της Γκεστάπο του Σελίνου και τη δίκαιη τιμωρία τους. Μεταφέρω ένα απόσπασμα από σχετικό τραγούδι για το Λοχία Χαης Βαxter: […]
Εθάρρειες το πως είσουνα άτρωτος από σφαίρες,
μα της Μαδάρας τα παιδιά σου κόψανε τις μέρες…
“To Xάντση εσκοτώσανε, το μέγα γκεσταπίτη,
Που ήτανε ανακριτής εις το νησί της Κρήτης
Το ξακουσμένος Σέλινο ήθελε να πατάξει
Κι αυτός το γρηγορότερο στο αίμα να το βάψει
Εκανε χήρες κι ορφανά κι έκαψε τα χωριά μας
Και στην Αγιά, στσοι φυλακιές, έστελνε τα παιδιά μας…
Ο πλέον γνωστός δήμιος ήταν ο επιλοχίας Φριτς Σούμπερτ που χρόνια ακούγαμε για το καταδιωκτικό του απόσπασμα 100 περίπου κακούργων καταδίκων με γερμανικές στολές, της γνωστής μας “Σουμπερίτες” και είχε μόνο στην Κρήτη 200 θύματα. Καταδικάστηκε 27 φορές σε θάνατο και εκτελέστηκε στη Θεσσαλονίκη στις 27-10-1947.
Πολύ χρήσιμο και ιστορικά κατατοπιστικό το συντοπικό χρονολόγιο των κατοχικών γεγονότων στο Σέλινο (1941 – 1945), ο πλήρης κατάλογος των εκτελεσθέντων ανά νομούς της Κρήτης, όπως και των στρατιωτικών δυνάμεων. Ενδιαφέρον επίσης το παράρτημα με τις φωτογραφίες κατοίκων της επαρχίας Σελίνου, του ανθρωπολόγου φασίστα απόστρατου Ταγματάρχη Lidio Gipriani. Το σπουδαιότερο όμως όλων είναι ότι η κοπιώδης αυτή εργασία στηρίκτηκε αποκλειστικά στη μελέτη βιβλίων, κειμένων κμαι άρθρων που γράφτηκαν από ανθρώπους που έζησαν τα γεγονότα που περιγράφονται και που σήμερα δεν ζουν. Ο συγγραφέας πάντα σεμνός και ταπεινός, αναγνωρίζει ότι ίσως υπάρχουν κάποια λάθη στην εξιστόρηση, των γεγονότων και ελπίζει να βρεθούν αρμοδιότεροι γνώστες της περιόδου αυτής, να τα διορθώσουν.
Εύχομαι ολόψυχα φίλε Ευτύχη, να είναι καλοτάξιδο το καινούργιο σου αυτό βιβλίο, που θεωρώ ότι είναι το πιο σπουδαίο και χρήσιμο από τα προηγούμενα.
Εμαθα ότι τώρα τελευταία ασχολείσαι με τη γεωργία και βρίσκεις την απαραίτητη ψυχική ηρεμία στη φύση. Δεν είμαι σίγουρος όμως ότι θα πάψεις να ενδιαφέρεσαι πλέον για την αγαπημένη σου επαρχία και δεν αποκλείεται εν καιρώ να δούμε να… ξεφουρνίζει άλλο ένα πνευματικό σου τέκνο!
Εν πάσει περιπτώσει εγώ σου εύχομαι υγεία, υγεία και μακροημέρευση!!
