Το σημάδι της γέννας

Κι αν σου πουν κανένα αστείο που το ξέρεις. Κάνε πως δεν το ξέρεις. Να γελάσετε μαζί. Η χαρά που μοιράζεται. Αυτό έχει αξία. Τα νέφελα μου λένε τα μυστικά τους. Κρυμμένα χιλιετίες τώρα. Στο βλέμμα των αοράτων.. Ότι και να συναντήσεις. Δώσε ένα χάδι και τράβα το δρόμο σου. Είναι κι αυτός ο Σιρόκος. Που πότε μυρίζει βροχή. Και πότε θολώνει, ότι ακόμα, έχει μείνει αθόλωτο. Ας το γυρνούσε τουλάχιστο σε Τραμουντάνα.. Μα ύστερα, με καθησυχάζει η υπόσχεση του φωτός. Που από στιγμή σε στιγμή, θα γεννηθεί.. Καθώς ξύπνησα, όπως συνηθίζω, πριν αυτό να ‘ρθει. Και με μιά κρυφή χαρά, το περιμένω ν’ αναδυθεί απ’ το σκοτάδι. Λένε πως το σκοτάδι πόνεσε καθώς γέννησε το φως. Και η γέννα αυτή του άφησε σημάδι. Ένα φωτεινό σημάδι, έχει το σκοτάδι. Κι είναι αυτή η χαρά του. Κι η χαρά μου. Κάθε γέννα αφήνει το σημάδι της. Κι είναι αυτό, της δημιουργίας σημάδι. Που δείχνει το δρόμο. Που, αν θες, είναι και το μεταίχμιο μεταξύ του έσω και του έξω. Τα πάντα απ’ το εντός ξεκινούν. Πολλές φορές όμως, αν υπάρχει μόνο το εντός δεν μπορείς να δεις την ομορφιά του κόσμου τούτου. Πολλές φορές το εντός μπερδεύει. Τότε είναι που έρχεται το έξω, σα βαθιά ανάσα, δύτη, που αναδύεται από την άβυσσο. Κι από αυτή την ισορροπία, γεννιέται τελικά το φως. Θα σου πω όμως και κάτι άλλο. Τ ο σημάδι της γέννας δεν είναι φάρος. Ο φάρος είναι κοντά σε στεριά. Αλλά δεν υπάρχει στους ανοιχτούς ωκεανούς. Και κάθε που ταξιδεύεις στ’ ανοιχτά, ο φάρος δεν μπορεί να σου δώσει καμμιά βοήθεια. Δεν είναι καν εκεί. Όμως είναι πάντα εκεί το σημάδι της γέννας, να σου δείχνει το δρόμο. Ή να σε συντροφεύει. Καθώς εσύ θα φτιάχνεις το δρόμο σου. Το σημάδι της γέννας είναι η ίδια η δημιουργία, από απαρχής του κόσμου. Να μας θυμίζει πόσο φωτεινοί είμαστε. Να μας θυμίζει, πως κατά βάθος, είμαστε και εμείς χτίστες. Όπως και ο πρώτος κτίστης. Και κάτι ακόμα. Το όνομα κάθε πράγματος, κάθε όντος, κρύβει την ουσία του. Είναι καλό να γνωρίζουμε τα ονόματα. Και ιερό να δίνουμε όνομα σε κάποιον ή σε κάτι. Γιατί λέγοντας τα πράγματα με τ’ όνομά τους, ουσιαστικά, θυμόμαστε ότι είμαστε όλοι δημιουργοί. Η λέξη δημιουργός σημαίνει αυτός που παράγει κάτι εκ του μηδενός. Ή αυτός που γίνεται η αιτία να γίνει κάτι. Κι αυτό γιατί η δημιουργία είναι το αρχέγονο σημάδι της γέννας. Που αιώνια θα θυμίζει. Την ουσία. Και τον Πρώτο. Που της έδωσε το όνομά της. Και που την έχρισε ως Ύπαρξη. Και ως Υπόσταση..