Οι Κινέζοι όταν θέλουν να κάνουν μια καλή ευχή σε κάποιον του λένε: «σου εύχομαι να ζήσεις σε ενδιαφέρουσες εποχές». Οι ενδιαφέρουσες εποχές βέβαια είναι πολλών ειδών και μπορούμε να πούμε ότι οι παλιότεροι που αγωνίστηκαν εναντίον εισβολέων, κατακτητών, δικτατόρων κλπ. έζησαν σε πολύ περισσότερο ενδιαφέρουσες εποχές από αυτές που ζούμε εμείς σήμερα.
Θα λέγαμε όμως ότι εδώ στην Ελλάδα οι πιο ενδιαφέρουσες αλλά συγχρόνως και δυσάρεστες πολιτικές εποχές που ζήσαμε μετά τον πόλεμο είναι αυτή της δικτατορίας και η πολιτική εποχή που ζούμε στις μέρες μας. Για την εποχή της δικτατορίας δεν θα αναφερθώ παρότι πιο ενδιαφέρουσα από αυτήν που ζούμε τώρα, αφού πολλά πράγματα που μας συμβαίνουν σήμερα οφείλονται σε εκείνη την εποχή. Θα σχολιάσουμε μόνο τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, δηλαδή το προσυμφωνημένο και αμοιβαία ωφέλιμο διαζύγιο των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Αυτό που παρουσιάζεται στα ΜΜΕ ως επώδυνο διαζύγιο δεν είναι στην πραγματικότητα τίποτα άλλο παρά μια συμφωνημένη τακτική για να εξαπατηθούν ξανά οι ψηφοφόροι και να πετύχει κάθε πλευρά τους στόχους της. Η πλευρά του κ. Τσίπρα για να μείνει λίγο ακόμα στην εξουσία και η πλευρά του κ. Καμένου μέσω του Σκοπιανού για να κατορθώσει να συσπειρώσει τους εναπομείναντες ψηφοφόρους του για να μπει ξανά στη βουλή.
Προς το παρόν η πλευρά του κ. πρωθυπουργού είναι η μάλλον κερδισμένη, διότι φαίνεται ότι θα εξασφαλίσει την επιτυχία και στις δύο ψηφοφορίες, δηλαδή και όσον αφορά στην ψήφο εμπιστοσύνης και όσον αφορά στην ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών. Ο σπουδαιότερος λόγος που κερδίζει ο Τσίπρας είναι επειδή μεταμορφώνεται διαρκώς. Έτσι όμως είναι αναγκασμένος να λέει συνεχώς ψέματα και επίσης να ικανοποιεί κάθε επιθυμία των ξένων. ‘’ Σε ένα ηγεμόνα δεν λείπουν ποτέ οι νόμιμοι λόγοι για να παραβεί μια υπόσχεση. Μακιαβέλι ‘’.
Ο κ. Τσίπρας όταν ήταν αρχηγός του πολύ μικρού κόμματος του 5% ήταν αυτός που θα έσχιζε το μνημόνιο, που θα έδιδε 13ο μισθό, που θα καταργούσε τον άδικο ΕΝΦΙΑ, που δε θα πουλούσε τα αεροδρόμια και άλλα γνωστά τα οποία δεν χρειάζεται να αναφερθούν. Η πρώτη του μεταμόρφωση ήρθε μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου του 1915. Αυτή η μεταμόρφωση μπορεί να χαρακτηριστεί και ως η μεταμόρφωση της σύγχυσης. Είδε δηλαδή ή μάλλον του έδειξαν ότι αν δεν γίνει και αυτός Γερμανοτσολιάς τα πράγματα θα ήταν δύσκολα και ότι θα έπρεπε να αρχίσει να λέει ψέματα αν ήθελε η κυβέρνηση του να παραμείνει αλλά και η Ελλάδα να μην πτωχεύσει. Τότε ήταν που ανέτρεψε και το δημοψήφισμα και σφιχταγκάλιασε τα επάρατα μνημόνια που θα καταργούσε με ένα νόμο. Αυτή ήταν μια γρήγορη αλλά πολύ ριζική μεταμόρφωσή που έγινε σε λίγους μήνες για αυτό και κάποιοι από τους πολύ στενούς του συνεργάτες δεν τον αναγνώρισαν και έτσι αποφάσισαν να φύγουν και να δημιουργήσουν άλλα κόμματα.
Η επόμενη μεταμόρφωσή του έγινε σιγά σιγά και διήρκεσε όλη την τετραετία. Μέρα με τη μέρα γινόταν και πιο μνημονικός και πιο υπάκουος αλλά τώρα πια αναγνωρίσιμος, διότι η μετάλλαξη γινόταν αργά και οι σύντροφοι και οι βουλευτές του τον αναγνώριζαν, συνέχισαν να τον ακολουθούν και να μεταλλάσσονται και αυτοί.
Αυτή η τετραετία και το τρίτο μνημόνιο μαζί με το τέταρτο που είναι προ των πυλών είναι και η περισσότερο καταστρεπτική για την Ελλάδα. Όχι ότι τα πράγματα ήταν ρόδινα και κάποιο άλλο κόμμα αν ήταν στην εξουσία θα μπορούσε να κάνει θαύματα, αλλά ο κ. Τσίπρας σε κάθε διαπραγμάτευση πετύχαινε το χειρότερο αποτέλεσμα όπως πχ. αυτό των Πρεσπών. Αυτό γινόταν διότι τις διαπραγματεύσεις τις έκαναν άνθρωποι εξ ίσου ανίκανοι με τον ίδιο. Άλλωστε είναι γνωστό ότι ένας ανίκανος ηγέτης ή διευθυντής οποιασδήποτε θέσης, δεν θέλει γύρω του ανθρώπους ικανούς, διότι αισθάνεται μειονεκτικά. Έτσι χάσαμε παντού με επιστέγασμα να υποθηκεύσουμε τη δημοσία περιουσία για εκατό χρόνια. Την τελευταία προς το παρόν μεταμόρφωση την κάνει τώρα με την προσπάθεια να παραμείνει στην εξουσία μετά το συναινετικό διαζύγιο
Ο κ. Τσίπρας έχει υποστεί τόσες μεταμορφώσεις και βρίσκεται σε μια συνεχή μετακίνηση που κανείς δεν ξέρει μέχρι που μπορεί να φτάσει. Παλιά κατηγορούσε τους κυβερνώντες, τώρα κατηγορεί κάποιους άλλους όπως είπε στην ομιλία του από τους οποίους κινδυνεύει η Ευρώπη. Όποιος κινείται και μεταλλάσσεται συνεχώς είναι πολύ εύκολο να φτάσει πολύ γρήγορα αυτούς που κατηγορεί σήμερα. Δεν ξέρω βέβαια αν ένα άνθρωπο που λέει συνεχώς ψέματα για να επιτύχει τους στόχους του τον λες έξυπνο ή ανέντιμο.
Τώρα προσπαθεί να προσεγγίσει τους διάφορους κατά κάποιον τρόπο ανεξάρτητους πολιτευτές και ιδιαίτερα το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ με τη σκέψη ότι έτσι μπορεί να διατηρήσει την πολιτική του υπεροχή και την επόμενη τετραετία. Βέβαια του διαφεύγει το γεγονός ότι σοβαροί άνθρωποι δεν μπορούν να συνεργαστούν με τη σημερινή ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Η Ελλάδα θέλει σοβαρούς ανθρώπους στα δύσκολα θέματα οι οποίοι θα δίνουν τις βέλτιστες λύσεις σε όποιο πρόβλημα παρουσιαστεί πέρα από ιδεοληψίες και Οβιδιακές μεταμορφώσεις.
Για τον άλλο συνέταιρο δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Είναι πολύ δύσκολο να πείσει τους ελάχιστους εναπομείναντες ψηφοφόρους του για την ανάγκη των μεταμορφώσεών του που ήταν ίδιες με αυτές του κ. πρωθυπουργού και τις διάφορες ιδιόμορφες εμφανίσεις του κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Δεν μας ξενίζει ιδιαίτερα το γεγονός ότι λίγο πριν φύγει από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας παρευρέθηκε σε έπαρση σημαίας, πήγε το πρωί και κοινώνησε, πέταξε πάνω από τα Ίμια όπου και έρριξε στεφάνι και τελικά έδωσε και συνέντευξη. Πολλά μπορεί να πει κανείς για όλα τα παραπάνω, περιμένουμε όμως τον ΑΡΚΑ να τα εκφράσει καλύτερα. Άλλωστε μια φωτογραφία χίλιες λέξεις.
Η χώρα μας χρειάζεται ανάπτυξη και πρόοδο υπέρ των μη προνομιούχων και αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν σοβαρά άτομα συμμετέχουν στη διακυβέρνηση της χώρας. Αυτά τα άτομα υπάρχουν στο ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ. Έχουν την πείρα, τη σοβαρότητα και τη θέληση για να αρχίσουν να διορθώνουν αυτά που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα αφήσει πίσω της.