■ Ένας 94χρονος αναστοράται
Σήµερα ο κ. Γιώργος, ο 94χρονος ναυτικός, γέννηµα θρέµµα Περβολιανός, µε καταγωγή όµως από τα Μεσόγεια Κισσάµου, θα µας διηγηθεί για το πώς βρέθηκε στο Εκουαδόρ- Ισηµερινό, στη Νότια Αµερική, ο αδελφός του παππού του Θεόδωρος Καρεφυλάκης.
Κύριε ∆άσκαλε, πριν να σου πω για τον αδελφό του παππού µου, να σου πω ότι το σόι µας έχει τις ρίζες του στο Ηράκλειο..
Άκουγα, από τον παππού µου, τον Μύρωνα Καρεφυλάκη, ότι πολύ παλιά επί Τουρκοκρατίας, ίσως και από την εποχή της επανάστασης του ∆ασκαλογιάννη το 1770, οι Τούρκοι διόρισαν στα Μεσόγεια έναν Κρητικό από το Ηράκλειο, ως Σούµπαση, Ενωµοτάρχη δηλαδή, αυτός στην συνέχεια παντρεύτηκε από εκεί µια Μεσογειανή και έµεινε στην περιοχή των Μεσογείων. Το επίθετο Καρεφυλάκης όµως δεν γνωρίζω από πού προέρχεται και από πότε το πήρε το σόι µας .
Ο προπάππος µου, ο Χατζή Καπετάν Φραγκιάς Καρεφυλάκης, εκτός από γεωργός ήταν και καλός ναυτικός, είχε δικό του καΐκι κι έκανε µεταφορές στα γειτονικά Αντικύθηρα. Εκτός από την µεταφορά προϊόντων, µετέφερε και κυνηγηµένους από τους Τούρκους Κρητικούς στα γειτονικά ελεύθερα Αντικύθηρα…
Είχε δυο γιους, τον Θοδωρή και τον Μύρωνα, ο πρώτος του γιος είχε και αυτός δικό του καΐκι και έκανε τον ψαρά και τον µεταφορέα προς τα γειτονικά Αντικύθηρα και Κύθηρα.
Ήταν σε ηλικία της παντρειάς και είχε συµπαθήσει µια συγχωριανή του, όµως δεν το έλεγε στους δικούς τους γιατί φοβόταν την αντίδραση του πατέρα του.
Τέλος πάντων, Νοέµβριος – ∆εκέµβριος µήνας θα ήτανε, µαζεύαν ελιές προς τα Φαλάσαρνα και πάνω στο κολατσιό ξεφανέρωσε το µυστικό στους δικούς του.
Ο πατέρας του αντέδρασε έντονα, για κανένα λόγο δεν ήθελε να γίνει αυτός ο γάµος, ο γιος επέµενε, αλλά και ο πατέρας ήταν ανένδοτος, στο τέλος µάλωσανε.
Τότε ο γιος παίρνει την παρακινδυνευµένη απόφαση να φύγει και να µην ξαναγυρίσει στο χωριό λέγοντας τους, θα φύγω και δεν θα µε ξαναδείτε.
Φεύγει τα ίσα κάτω στις πεζούλες και πάει στο λιµανάκι που ήταν το καΐκι του, µπαίνει µέσα και τραβά για την Αφρική, εκεί περιπλανήθηκε κάµποσο , έστελνε όµως γράµµατα σε ένα φίλο του , τον Φουρναράκη για να λέει τα νέα στην µάνα του.
Από την Αφρική φεύγει, µε το καΐκι του, παρακαλώ, και πάει στην Γαλλία, εδώ πούλησε το καΐκι και φεύγει στην συνέχεια για την Αµερική που ανοιγόταν τότε η διώρυγα του Παναµά.
Πήγε στον Παναµά, δούλεψε ένα διάστηµα, όµως έφυγε γιατί έβραζε η ελονοσία και πέθαιναν πολλοί άνθρωποι. Από τότε τον χάσανε, δεν ξανάστειλε γράµµα, µάθανε όµως ότι έφυγε και πήγε σε κοντινή χώρα.
Εκεί παντρεύτηκε µια ντόπια και έκανε δυο παιδιά, τον Θοδωρή και τον ∆ηµήτρη, σε λίγο καιρό πέθανε η γυναίκα του και πήγε σε άλλο µέρος και παντρεύτηκε ξανά γιατί δεν µπορούσε να αναθρέψει τα παιδιά του.
Στην περιοχή του δεύτερου γάµου του είχε πολλά ακαλλιέργητα καλά χωράφια και παρόλο που είχε νερό πιο πέρα δεν τα καλλιεργούσαν, γιατί ήταν λίγο πιο ψηλά από τις πηγές του νερού,, έκανε ένα µικρό φράγµα, σήκωσε έτσι το νερό λίγο πιο ψηλά και πότισε τον κάµπο και πήρε όσα χωράφια ήθελε. Έτσι δηµιουργήθηκε εκεί στο Εκουαδόρ το σόι των Καρεφύληδων, από τον Θεόδωρο Καρεφυλάκη, τον ανυπότακτο γιο, του Καπετάν Φραγκιά από τα Μεσόγεια Κισσάµου της Κρήτης.
Τώρα να σας διηγηθώ, πώς έγινε προ είκοσι χρόνια περίπου, η γνωριµία µε κάποιους από το σόι µας στο Εκουαδόρ.
Ο πρώτος εγγονός του Γενάρχη των Καρεφύληδων στην µακρινή αυτή χώρα, ο Φερνάντο, παιδί του πρώτου του γιου, έκανε εµπόριο γαρίδων και πήγε στην Γαλλία για επαγγελµατικές υποχρεώσεις.
Σίγουρα είχε ακούσει από τον παππού του ιστορίες και γεγονότα για την πατρίδα του την Ελλάδα και ιδιαίτερα για τα Χανιά. Αφού ήτανε στην Γαλλία και του µπήκε η ιδέα να έρθει στην Ελλάδα να ψάξει για το σόι του, µπαίνει στο αεροπλάνο, φτάνει στην Αθήνα και πάει στο λιµάνι του Πειραιά, ρωτά στο πρακτορείο της ΑΝΕΚ πού συχνάζουν Χανιώτες και από πού φεύγει το καράβι για τα Χανιά
Για καλή του τύχη, έπεσε σ’ ένα Καρεφυλάκη, ακροσυγγενή µας που έµενε στην Αθήνα, τον καθοδήγησε και σε δυο µέρες, νά ‘τον στα Περβόλια.
Η συγκίνηση και η χαρά όλων µας ήταν µεγάλη, πήγαµε και στα Μεσόγεια, µας είπε πολλά και διάφορα, Αγγλικά ήξερε ο συγχωρεµένος ο αδερφός µου ο Βαγγέλης και µας εξηγούσε το κάθε τι.
Υπόψη πως οι παππούδες µας ήταν αδέλφια, άρα εµείς είµαστε δεύτερα ξαδέρφια.
Έµεινε δυο µέρες ο ξάδερφος, γιατί είχε δουλειές, υποσχέθηκε όµως πως θα ξανάρθει σύντοµα µε µεγάλη παρέα. Πράγµατι σε έξι µήνες, ξανάρθε µε συνοδεία 18 ατόµων, όλα του σογιού µας, χαρές τραπέζια, επίσκεψη στα Μεσόγεια συγκίνηση µεγάλη, ειδικά γι’ αυτούς που ήρθαν και γνώρισαν τον τόπο καταγωγής τους.
Είχε έρθει και η µάνα του Φερνάντο, η νύφη δηλαδή του Γενάρχη των Καρεφύληδων, την ρωτούσαµε πώς ήταν, αν µιλούσε για την Κρήτη, για τους δικούς του.
∆εν µας έλεγε πολλά πράγµατα, όλο νευριασµένος ήταν, ακόµα και τα εγγόνια του τον φοβόντουσαν, πάντως είχε κι εδώ ένα καΐκι και το είχε ονοµάσει Μεσόγεια.
Ρωτήσαµε και τον Φερνάντο πόσοι περίπου, άνδρες γυναίκες και παιδιά αποτελούν το σόι των Καρεφύληδων, έβγαλε µολύβι και χαρτί και σε πέντε λεπτά µας λέει 104.
Μετά την επίσκεψη του Φερνάντο µε τους 18 συγγενείς µας, έχουν έρθει δυο τρεις φορές και άλλοι συγγενείς , όπως για παράδειγµα ήρθε φέτος το καλοκαίρι η κόρη του, που πήγε στα Φαλάσαρνα, αλλά δεν µας επισκέπτονται, απλώς το µαθαίνουµε από γνωστούς στα Μεσόγεια.
Εδώ τελειώνει την αφήγησή του, ο κ. Γιώργος, γεµάτος συγκίνηση και περηφάνια και τον φωτογραφίσαµε αγκαλιά µε την φωτογραφία του Γενάρχη των Καρεφύληδων στο Εκουαδόρ, Θεόδωρου Καρεφυλάκη, που του την κρατούσαν ως ενθύµιο οι συγγενείς του.
Όµως έχουµε και νέα ευχάριστα γεγονότα, ως γνωστόν και οι εφηµερίδες κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και διαβάζονται από όλο τον κόσµο. Έτσι ένας νεαρός απόγονος του Γενάρχη των Καρεφύληδων στο Εκουαδόρ, ψάχνοντας στο διαδίκτυο, διάβασε φαίνεται στα Χανιώτικα Νέα, κάποιες αφηγήσεις του κ. Γιώργου, επικοινώνησε µε την εφηµερίδα και ζήτησε το µειλ του καταγραφέα.
Έτσι, έχουµε επικοινωνία µε τον Johannes Carofilis Veliz απόγονο του Γενάρχη των Καρεφύληδων, είναι από το Portoviejo του Εκουαδόρ 20 ετών φοιτητής και πρόεδρος στο Τµήµα Μηχανικών Λογισµικού στο Ποντιφικό Πανεπιστήµιο του Εκουαδόρ. Χάρηκε για την επικοινωνία, δεν ήξερε ότι είχε γίνει συνάντηση συγγενών του πριν 20 χρόνια εδώ στον τόπο καταγωγής του και υποσχέθηκε να µας απαντήσει για το πώς νιώθουν για την Ελλάδα και την µετά από πολλές περιπέτειες εγκατάσταση του προπάππου τους στο Εκουαδόρ. Αναµένουµε και µε χαρά θα σας τα ανακοινώσουµε.
*Ο Γιώργος Μανιαδάκης
είναι συν/χος δάσκαλος
