Μπορεί το σπίτι ως χώρος να αποτελέσει πηγή έµπνευσης για µια ιστορία; Σίγουρα και όχι µόνο για µία αλλά για τρεις ιστορίες οι οποίες εξελίσσονται στον ίδιο αρχιτεκτονικά χώρο, αλλά µε πολλά χρόνια διαφορά η µία από την άλλη. Πρόκειται για την ανθολογία ιστοριών µε τίτλο «The house», η οποία έχει εµψυχωθεί σε animation, µε την τεχνική του Stop Motion. Η ταινία αποτελείται από τρεις ανεξάρτητες, αλλά συνδεδεµένες νοηµατικά ιστορίες, ενώ κάθε µία από αυτές έχει δραµατοποιηθεί και από διαφορετικό σκηνοθέτη.
Η αρχή έγινε όταν ο παραγωγός κάλεσε τους σκηνοθέτες στο σπίτι του για να κάνουν brainstorming πάνω σε µια ανθολογία ιστοριών. Κάποια στιγµή ακούστηκε η ιδέα για την θεµατική του σπιτιού, η οποία και έµεινε µέχρι το τέλος. Στη συνέχεια, εν µέσω πανδηµίας, οι ιστορίες από κάθε σκηνοθέτη δηµιουργήθηκαν αυτόνοµα, αλλά µε πολλές διαδικτυακές συναντήσεις που τις συζητούσαν και τις ανέλυαν. Αν και ο κάθε σκηνοθέτης είχε την δική του οπτική, και έλεγε την δική του ιστορία, είχε πάντα την γνώση του συνόλου. Το τελικό αποτέλεσµα µαγευτικό. Τρεις διαφορετικές ιστορίες, η κάθε µίας µε αρχή-µέση-τέλος, αλλά αν τις δούµε σαν σύνολο βλέπουµε και µια γενικότερη αφηγηµατική δοµή.
Μια ανθολογία ιστοριών
Η πρώτη ιστορία είναι τοποθετηµένη κάπου στο 1800, σε ένα µοναχικό σπίτι, το οποίο κατοικείται από µια οικογένεια µε δύο γονείς και δύο παιδιά. Καταλαβαίνουµε ότι οι γονείς κάποτε είχαν µια οικονοµική άνεση, αλλά τελικά κατέληξαν να ζουν πιο φτωχικά. Ένα βράδυ, µετά την επίσκεψη ευκατάστατων συγγενών που τους χλευάζουν για την φτώχεια τους, ο πατέρας µεθάει και κάνει µια περίεργη συµφωνία µε έναν άγνωστο αρχιτέκτονα. Να µετακοµίσουν σε ένα µεγάλο πολυτελές σπίτι δωρεάν, µε µόνο αντάλλαγµα να µην επιστρέψουν ποτέ στην παλιά τους κατοικία. Στο νέο σπίτι, έχουν φαγητό που ετοιµάζεται από κάποιο αόρατο προσωπικό, ενώ τα φώτα ανοίγουν µαγικά µόνα τους το βράδυ. Το ζευγάρι βιώνει την ταξική τους άνοδο, πλέον έχουν υπηρέτες, ακόµα κι αν δεν τους βλέπουν. Ο άντρας καταπιάνεται µε την φωτιά και η γυναίκα µε την ραπτοµηχανή, ίσως µια αναφορά στην βιοµηχανική επανάσταση που συνάδει χρονικά στην ιστορία. Τα δύο παιδιά, πιο αγνά στην καρδιά αντιλαµβάνονται την παγίδα, βλέπουν πιο καθαρά τα πράγµατα, και βιώνουν εκεί µια µεγαλύτερη πείνα.
Η δεύτερη ιστορία, πιο σύγχρονη, τοποθετηµένη χρονικά κάπου στο 2000, βλέπουµε την ζωή ενός αρουραίου, που ανακαινίζει ένα σπίτι µε σκοπό να το πουλήσει και να πάει εξωτικές διακοπές µε την σύντροφό του, στην οποία στέλνει πολλά ηχητικά µηνύµατα στο κινητό. Μένει στο υπόγειο, απολύει όλους τους εργάτες για να γλιτώσει χρήµατα και κάνει όλες τις δουλειές µόνος του. Κάποια στιγµή αντιλαµβάνεται ότι στο σπίτι υπάρχουν σκαθάρια και προνύµφες, και καταναλώνει πολλά χηµικά για να τα εξοντώσει. Η ηµέρα που παρουσιάζει το σπίτι σε επίδοξους αγοραστές, είναι καταστροφική, αλλά ένα ζευγάρι τελικά εκδηλώνει το ενδιαφέρον του να µείνει. Προς έκπληξη του αρουραίου το ζευγάρι δεν φεύγει από το σπίτι αλλά αρχίζει να το οικειοποιείται φέρνοντας µάλιστα και τους συγγενείς τους εκεί. Ο αρουραίος σιγά-σιγά τρελαίνεται από την κατάσταση που πια δεν µπορεί να διαχειριστεί…
Στην τρίτη και τελευταία ιστορία, βλέπουµε ένα σπίτι το οποίο είναι µόνο του περιτριγυρισµένο από νερό, σε µια µελλοντική δυστοπική κοινωνία, όπου οι χαρακτήρες είναι γάτες. Το σπίτι το έχουν εγκαταλείψει όλοι, εκτός από την ιδιοκτήτρια που ονειρεύεται να αποκαταστήσει την παλιά του αίγλη και δύο ένοικους. Έναν νέο µε καλλιτεχνική φύση και µια χίπισσα. Η άφιξη του πνευµατικού φίλου της χίπισσας ταράζει λίγο τα νερά, καθώς ενώ στην αρχή συµφωνεί να βοηθήσει την ιδιοκτήτρια στην ανακαίνιση του σπιτιού, τελικά διαλύει το σπίτι για να φτιάξει µια βάρκα για βοηθήσει τον γάτο-ένοικο να φύγει. Η ιδιοκτήτρια αδυνατεί να δει καθαρά τα πράγµατα γύρω της και παραµένει δεµένη µε το σπίτι, παρά την καταστροφή.
Η ανθολογία σαν ενότητα
Η κάθε ιστορία έχει τα δικά της µυστικά και τα δικά της νοήµατα. Αν τις δούµε σαν σύνολο όµως είναι µια ταινία που µιλάει για τον άνθρωπο και την σχέση του µε τον υλικό κόσµο. Η αποµάκρυνση του ανθρώπου από την απλή ζωή κοντά στη φύση, στην εκβιοµηχάνιση και στην σκληρή δουλειά για να αποκτήσει το µεγάλο σπίτι, ανέσεις που δεν χρειάζεται ή ακόµα και να µπορέσει να καταναλώσει πράγµατα και όνειρα που τον έχουν πιστέψει ότι τα θέλει. Και µέσα σε αυτόν τον αγώνα, τελικά χάνει το πιο σηµαντικό πράγµα. Τις ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις, τις ευτυχισµένες στιγµές µε τους φίλους και την οικογένεια. Έτσι τελικά το σπίτι από χώρος οικειότητας και ζεστασιάς, µετατρέπεται σε χώρο µοναξιάς, καταναλωτισµού και αποξένωσης.
Η ταινία «The House” κυκλοφόρησε το 2022 και πλέον είναι διαθέσιµο στην πλατφόρµα του Netflix.
