Oι θεατές καθηλωμένοι στις θέσεις τους καθώς στη σκηνή επάνω ο λόγος ρέει, τα συναισθήματα αναβλύζουν, αγωνιώδη βλέμματα στα μάτια των κοριτσιών της Μπερνάρντα, μάτια που προδίδουν επιθυμίες, ανησυχίες και κρυμμένα μυστικά…
Απέναντί μας μια μάνα αυταρχική, μια κοινωνία αγροτική με νόμους περιοριστικούς κι έθιμα παλιά που κρατούν δέσμια στο σπίτι τη γυναίκα, συνθλίβουν νεανικές προσδοκίες, τιμωρούν παραβάτες… Ανυποχώρητη η μάνα προς τις πέντε κόρες, η μια απ’ τον πρώτο της σύζυγο που κληρονομεί το πλούτο του, και τέσσερα ακόμα μαυροφορεμένα, άπορα κορίτσια απ’ το δεύτερο γάμο της. Γεμάτα φόβους, φοβίες κι ανεκπλήρωτες επιθυμίες τα τέσσερα κορίτσια του πατέρα που μόλις πέθανε θα είναι υποχρεωμένα -σύμφωνα με τις επιταγές της μάνας- να πενθήσουν για οχτώ χρόνια κλεισμένα στο σπίτι φτιάχνοντας τα προικιά τους… Εις μάτην η υπηρέτρια που ζει μαζί τους μια ζωή και γνωρίζει τα πάντα στο σπίτι -καταπιεσμένη κι αυτή απ’ τη σκληρή, πολύχρονη δουλειά!- θα προσπαθήσει να τη συνετίσει.
Οι συζητήσεις διαρκώς περιστρέφονται στην ανδρική παρουσία που λείπει απ’ τη ζωή των κοριτσιών. Μιλούν κυρίως για τον νεαρό αρραβωνιαστικό της πλούσιας, μεγαλύτερης αδελφής, τον Πέπε Ρομάνο, έναν άνδρα επιθυμητό που πρωταγωνιστεί σε όλο το έργο χωρίς όμως να εμφανίζεται…
Λεπτό προς λεπτό η υπόθεση κλιμακώνεται, κι η παράσταση συνεχίζεται με διεκδικήσεις κι αντιπαραθέσεις καθώς οι ερασιτέχνιδες ηθοποιοί δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους κι ο θεατής συμμέτοχος των δρώμενων επί σκηνής παρακολουθεί εναγωνίως, καταγράφει εκφράσεις, συμπεριφορές, βγάζει συμπεράσματα, επαναστατεί κι εύχεται ολόψυχα να μπορούσε ν’ άλλαζε τα πράγματα…
Ο χρόνος κυλά γοργά σ’ αυτή την επιτυχημένη παράσταση που παρακολουθούμε, στο μεταξύ η πλοκή του έργου κλιμακώνεται φέρνοντας εκπλήξεις κι ανατροπές που καθηλώνουν!
Ο λόγος βέβαια για το γνωστό θεατρικό έργο του Φ. Γ. Λόρκα που παρουσίασε στις 11, 12 και 13 Μαρτίου στο θέατρο «Δημήτρης Βλησίδης» ο «ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΙΛΩΝ ΘΕΑΤΡΟΥ ΧΑΝΙΩΝ», ο οποίος στα χρόνια που πέρασαν μας έχει δώσει -εκτός απ’ το ετήσιο παραμύθι- μπόλικες εκπληκτικές παραστάσεις σε ποικιλία θεμάτων.
Ολόψυχα ευχόμαστε η εξαιρετική αυτή παράσταση να επαναληφθεί στο μέλλον, για να δοθεί η ευκαιρία και σε άλλους θεατρόφιλους ν’ απολαύσουν το τελευταίο αυτό έργο του Λόρκα, που ανέβηκε αρκετά χρόνια μετά το θάνατό του, η εμπνευσμένη γραφή του όμως με τα μοναδικά, φιλελεύθερα μηνύματα έμεινε κληρονομιά πολύτιμη στο κόσμο όλο… Να συγχαρούμε όλους όσους εργάσθηκαν αφιλοκερδώς για να μας προσφέρουν άλλη μια ποιοτική βραδιά: Εξαιρετική η δουλειά του Λεωνίδα Μανωλικάκη που σκηνοθέτησε το έργο κι επιμελήθηκε τα σκηνικά και τη μουσική. Καλή δύναμη για το επόμενο εγχείρημά τους στη Σοφία Κοκολογιάννη, στη Δέσποινα Τραχαλάκη, την Ελένη Βιγλάκη, τη Μαρία Καποκάκη, την Χριστίνα Φαΐτάκη, τη Γιούλα Κανιτσάκη, την Ελένη Καρμπαδάκη, την Έλενα Αθανασοπούλου, την Αφροδίτη Χρυσουλάκη, την Εμμανουέλα Κυριακοπούλου, και τη Ζωή Καζάκου που ερμήνευσαν μ’ επιτυχία τους δύσκολους ρόλους τους. Ευχαριστίες στον Απόστολο Μπουζάκη για τη κατασκευή του σκηνικού, στην Έλενα Αθανασοπούλου και τη Χρυσούλα Καζάκου για το φροντιστήριο, στην «Ninza Goat Productions» για το φωτισμό, και βεβαίως στον «Σύλλογο Φίλων Θέατρου Χανιών» για την παραγωγή και τη συνεχή προσφορά του στον Πολιτισμό!
