Κύριε διευθυντά,
για τη χρηστικότητα και την εκμετάλλευση των κτηρίων του Πολυτεχνείου Κρήτης στον λόφο Καστέλι, που αποτέλεσε μόνιμη σχεδόν επωδό για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, έχουν γραφτεί πολλά και “χύθηκε” πολύ μελάνι.
Σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι να ζητηθούν και να καταμεριστούν ευθύνες για το πώς και το γιατί φθάσαμε μέχρι εδώ. Στη δεδομένη στιγμή που διανύουμε, ζητούμενο είναι να “πέσουν στο τραπέζι” προτάσεις και λύσεις, ωφέλιμης εκμετάλλευσης των χώρων αυτών.
Μια, λοιπόν, πρόταση του γράφοντος μεταξύ των άλλων είναι και η δημιουργία ενός Πολιτιστικού Κέντρου, αποκλειστικά, αφιερωμένου στον Χανιώτη, αλλά και όχι μόνο, καλλιτέχνη, ο οποίος με το δεδομένο ταλέντο και το μεράκι του έχει δημιουργήσει είτε πίνακες ζωγραφικής, είτε έργα γλυπτικής, αργυροχρυσοχοΐας, φωτογραφίας, κεραμικής κ.λπ., δίχως να τους ανοίγονται οι ανάλογες πόρτες. Επίσης, υπάρχουν στην πόλη μας πολλές θεατρικές ομάδες, ομάδες χορού, solo, μουσικοί ή μουσικά σύνολα που σφύζουν από δημιουργικότητα, γεμάτα όνειρα, αλλά που, δυστυχώς, δεν έχουν τη δυνατότητα να παρουσιάσουν το έργο τους, διότι απλά δεν υπάρχουν ανάλογοι χώροι, αλλά κι αν ακόμα υπάρχουν, κάποιοι λιγοστοί, δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα ν’ αντεπεξέλθουν στις σχετικές οικονομικές απαιτήσεις τους.
Ας σκύψουν, λοιπόν, οι αρμόδιοι επάνω στο θέμα κι ας το αντιμετωπίσουν με την ανάλογη φροντίδα κι ευθύνη, δεδομένου του μεγάλου αριθμού των υποψηφίων, ενδιαφερομένων, οι οποίοι δεν έχουν την ευκαιρία να γίνουν γνωστοί στο χανιώτικο κοινό, βάζοντας το χέρι, βαθιά, μέσα στην τσέπη.
Αντώνης Παπαδάκης
