Από το 1922 μέχρι σήμερα…
«Δουλεύεις μια ζωή να ξεπληρώσεις ένα σπίτι. Στο τέλος είναι δικό σου και δεν υπάρχει κανένας να ζήσει σ’ αυτό»
Αρθουρ Μίλερ.
Ωραίο το αφιέρωμα μεγάλης αθηναϊκής εφημερίδας… Αν θυμάμαι καλά, δεν υπάρχει κάτι προηγούμενο, ανάλογο μ’ αυτό.
Να καταθέτει έναν ιστορισμό, μια χρονική δομή, μια κατάδειξη έστω συνοπτικά, απολύτως όμως πιστά με τα τεκταινόμενα.
Τα τεκταινόμενα και τις εκφάνσεις της “διαδρομής” ενός τόσο μεγάλου ζητήματος…
Της στέγασης των Ελλήνων…
Εκείνου του ιερού θάλπους πάνω από το κεφάλι τους…
Να προστατεύει από τον “θυμό” τ’ ουρανού και του καιρού, και να παράσχει την αξιοπρέπεια, του ιδιαίτερου του προσωπικού του κατακτημένου χώρου. Η εστία, η οικία, το σπίτι, το κονάκι, το “κεραμίδι” πάνω από το κεφάλι τους… Κεφάλι μας…
Το κεραμίδι που κλαίει… Βάφτισαν το αφιέρωμα, έλαβε μορφή έκδοσης πυκνωμενης σε εκατό και πλέον σελίδες, και προσεφέρθη στον κόσμο. Να θυμάται, να μην ξεχνά, να μαθαίνει, να κρίνει, να εννοεί επίσης τις παθογένειες του περασμένου τυρανισμένου αιώνα μας, πληγές στον Λαϊκό κορμό.
…Από την Μικρασιατική καταστροφή με τον ερχομό του ενός και ημίσεος εκατομμυρίου ψυχών στο ισχνό Σώμα του Εθνους… Που έπρεπε ν’ αγκαλιαστούν, να σιτιστούν, να ενδυθούν και να στεγαστούν… υποτυπωδώς ασφαλώς.
Πριν “σηκώσει” κεφάλι η ασθμαίνουσα πατρίδα, η κατοχική συμφορά και οι καταστροφές που άφησε αυτή, αλλά και η “εμφύλια κατάρα” που, έβαλε το κάτι τις, πολλά δηλαδή στα πολεμικά, δεινά, φτάνουμε στις “απέλπιδες κινήσεις” των απεγνωσμένων! Στις “εσωτερικές καταφυγές!” Το ακατάσχετο κύμα των φτωχοπληθυσμών της υπαίθρου, παραδίνεται στην δύνη της αστυφιλίας… Και τα πολλά, πάρα πολλά χρήματα που χορηγούνται ως δάνεια ανεξέλεγκτα, και δίχως φειδώ, γράφει ο συγγραφέας, σκοπό έχουν την κερδοσκοπία των ισχυρών! Και παραθέτει ντοκουμέντα, στατιστικά στοιχεία και φωτό…
…Είναι λίγος ο χώρος στις “Αφορμές” για εκτενέστερη αναφορά. Δεν πειράζει, που, μοιραία αδικείται, ο κύριος Σιώτος, που ασχολήθηκε για ένα τόσο ενδιαφέρον και ρεαλιστικό αφιέρωμα, που φωτίζει αρκετά ικανοποιητικά, μια μεγάλη περίοδο του Ελληνικού Βίου…
