» Η σύσταση του επονομαζόμενου Ταμείου Εγγυήσεων το οποίο προβλέπεται στο τρίτο μνημόνιο με έσοδα 50 δισ. τα οποία θα προέλθουν από μαζικές αποκρατικοποιήσεις της εθνικής περιουσίας δεν είναι κάτι νέο.
Οι δανειστές είχαν επιβάλει τον ίδιο στόχο και στο “Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-15” με τη σύσταση του γνωστού Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. Όπως ήταν αναμενόμενο τα έσοδα από τις προβλεπόμενες αποκρατικοποιήσεις, μετά βία ξεπέρασαν τα 3 δισ. κατά τη διάρκεια του εν λόγω μνημονιακού προγράμματος.
Τούτο διότι οι βασικές ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων οργανισμών είχαν πραγματοποιηθεί την περίοδο της δεκαετίας του ’90 με αποτέλεσμα το μέγεθος του ευρύτερου δημόσιου τομέα να έχει συρρικνωθεί δραματικά παρά την αντίθετη φιλολογία. Σήμερα το Δημόσιο συμμετέχει σε λίγες επιχειρήσεις οι οποίες όμως είναι κοινωνικού χαρακτήρα κυρίως στους κλάδους της ενέργειας, της ύδρευσης καθώς και στο πιστωτικό σύστημα.
Στο τελευταίο η παρουσία του Δημοσίου έχει ενισχυθεί σημαντικά διά μέσου της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Με ελάχιστα, λοιπόν, έσοδα τα οποία θα μπορούσαν να προέλθουν από ιδιωτικοποιήσεις στρατηγικών τομέων της οικονομίας οι δανειστές στρέφονται στην εκποίηση της εθνικής περιουσίας, ήτοι των αεροδρομίων, λιμανιών, αυτοκινητοδρόμων, νησιών και των γνωστών οικοπέδων – φιλέτων.
Αλλά και πάλι τα έσοδα από αυτές τις πωλήσεις θα είναι περιορισμένα. Ο στόχος των 50 δισ. δεν πρόκειται ποτέ να υλοποιηθεί εκτός βέβαια εάν στο εν λόγω ταμείο ενταχθούν αρχαιότητες, πολιτιστικοί οργανισμοί, νοσοκομεία και πανεπιστήμια, τα ιδιωτικά δάνεια και το σύνολο των μετοχών που διατηρεί το Δημόσιο στις τράπεζες. Αν συμβεί όμως αυτό, τότε η χώρα θα έχει απολέσει οριστικά την εθνική της κυριαρχία και ανεξαρτησία.