Ο Μανώλης Καραντίνης κατά πολλούς θεωρείται ο κορυφαίος σήµερα “παίχτης” στο µπουζούκι. Ο ίδιος, ωστόσο, δεν στέκεται σε τέτοιες κουβέντες. «Ο κόσµος ξέρει κι αυτοί που το λένε. Το θέµα είναι αν αγγίζεις την ψυχή του άλλου», σχολίασε όταν του το ανέφερα στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχαµε.
Μία κουβέντα µέσα στην οποία θυµήθηκε ανθρώπους που τον στήριξαν και τον βοήθησαν στην πολύχρονη πορεία του, αναφέρθηκε στον «άρχοντα» Βοσκόπουλο και τον «παντοκράτορα» Καζαντζίδη, µνηµόνευσε τους δασκάλους του, µεταξύ αυτών τον Θόδωρο ∆ερβενιώτη και µίλησε για την “µπέσα” που υπήρχε στη νύχτα περασµένων εποχών.
Μία κουβέντα που έγινε µε αφορµή την εµφάνισή του στα Χανιά, την ερχόµενη Τετάρτη, 6 Νοεµβρίου, στο Καφέ Κήπος, όπου ο καταξιωµένος διεξιοτέχνης του µπουζουκιού θα ταξιδέψει το κοινό µε τα ταξίµια του σε δρόµους λαϊκούς. ∆ρόµους που γνωρίζει καλά και τους “περπατά” από 12 χρονών, όταν ανέβηκε για πρώτη φορά στο πάλκο…
Έχοντας καταγράψει µια σπουδαία πορεία στην ελληνική µουσική, κοιτάζοντας πίσω σε ποιους θα λέγατε ότι “χρωστάτε”;
Κατά πρώτον στον Ζοζέφ Τερζιβασιάν, που ήταν ο µεγαλύτερος οργανοποιός που είχαµε, κι ο οποίος όταν µε άκουσε 6 χρονών είπε στον πατέρα µου να µε πάει στη Σχολή του Θόδωρου ∆ερβενιώτη ενώ µου έδωσε κι ένα µπουζούκι. Χρωστάω στον Θόδωρο ∆ερβενιώτη που ήταν δάσκαλός µου και τους ∆ηµήτρη Κορδατζή και ∆ηµήτρη Πατουσιά που έκαναν στη Σχολή ρεπερτόριο. Μετά πήγα στον Θέµη Παπαβασιλείου και µε βοήθησε πολύ κι εκείνος. Σηµαντική βοήθεια επίσης πήρα από τον Παναγιώτη Στεργίου, στον οποίο χρωστάω το 99%!
Γιατί τόσο;
Γιατί µου πρόσφερε την ίδια του τη δουλειά. Με έπαιρνε στις δουλειές του και µε έβαλε σε καλές δουλειές και σε καλή δισκογραφία.
Τι σας “έσπρωξε” στη µουσική;
Το πρώτο ερέθισµα ήταν στα 6 µου όταν άνοιξε το κανάλι της ΥΕΝΕ∆ και είδα τον Βοσκόπουλο µε τη ∆ούκισσα στο έργο “Ελπίδες που ναυάγησαν”. Από εκεί την “ψώνισα” κι είπα ότι θέλω να γίνω σαν κι αυτόν!
Με τον Βοσκόπουλο συνεργαστήκατε αργότερα.
Συνεργαστήκαµε για 22 χρόνια!
Τι τον χαρακτήριζε;
Η αρχοντιά του και η έγνοια που είχε για τους ανθρώπους που ήταν γύρω του. Και βέβαια η φωνή του που ήταν µοναδική. ∆εν µιµήθηκε κανέναν. Είχαµε µία σχέση πατέρα – γιου…
Είχατε την τύχη να συνεργαστείτε µε την αφρόκρεµα των ερµηνευτών και ερµηνευτριών. Μεταξύ αυτών και ο Καζαντζίδης που για πολλούς ήταν ο κορυφαίος…
Μιλάµε για τον παντοκράτορα. Ήµουν τυχερός γιατί τότε µε έβαλε ο Τάκης Σούκας µε τον Λευτέρη Χαψιάδη κι έπαιξα µε τον Καζαντζίδη στον δίσκο “Και πού Θεός”. Μετά έπαιξα το “Έρχονται χρόνια δύσκολα” κ.ά.
Όταν τον γνωρίσατε επιβεβαιώσατε τον µύθο του;
Όταν τον γνώρισα πήρα δύο λεξοτανίλ για να µπορέσω να τον ακούσω! Είναι αλλιώς να ακούς έναν δίσκο κι αλλιώς να βλέπεις τον ίδιο. ∆εν ήταν ένας τραγουδιστής απλά. Ήταν ένας ιερέας του τραγουδιού.
Μπήκατε πολύ νωρίς στη δουλειά. Μόλις 12 χρονών. Τι σας δίδαξε η νύχτα;
Τα πιο πολλά άτοµα της νύχτας είναι καλοί άνθρωποι. Πιο καλοί από της ηµέρας γιατί έχουνε πιο πολλή µπέσα. Ακόµα κι οι µπράβοι εκείνης της εποχής όταν γινόταν κάτι έψαχναν να βρουν τον λόγο. Υπήρχε µία δικαιοσύνη µέσα στη νύχτα. Επίσης, υπήρχαν πολύ καλοί τραγουδιστές και πολύ καλά µπουζούκια. Θυµάµαι τον Γιώργο Ματζώρο, για τον οποίο πήγαινα πιο νωρίς στο µαγαζί για να τον ακούω. Εκείνος είχε την υποµονή να µου δείχνει. Ήταν φοβερός, τέτοιο παίξιµο δεν είχα ξανακούσει.
Τι άλλαξε στη νύχτα από τότε µέχρι σήµερα;
Τώρα υπάρχουν 4 µαγαζιά που δουλεύουν. Όµως έχει πολλή φασαρία κι όχι µουσική. Γιατί σήµερα λένε πάµε να δούµε κι όχι να ακούσουµε. Υπάρχουν βέβαια κι άνθρωποι που προσπαθούν, αλλά βγαίνουν δύσκολα τα καλά πράγµατα. Επικρατεί το “τζούπου – τζούπου” κάτι τραπ κ.λπ. που δεν µε ενδιαφέρουν καθόλου. Τραγούδια που βρίζουν, που βρίζουν τις γυναίκες. Ξεχνάνε ότι γυναίκες είναι µάνες και καµία γυναίκα δεν θέλει βρίσιµο…
Άρα και το λαϊκό τραγούδι δεν είναι αυτό που γνωρίσατε εσείς;
∆εν είναι βέβαια, καµία σχέση. Σήµερα λίγοι λένε λαϊκά τραγούδια σε µαγαζιά. Κυρίως ο Ρέµος, ο Αδαµαντίδης και κάποιοι ακόµα από τους παλαιότερους. Από τους νεότερους θα µπορούσαν να υποστηρίξουν το λαϊκό τραγούδι κάποιοι όπως ο Αργυρός κι ο Οικονοµόπουλος. Θα µπορούσαν να πούνε και λαϊκά και λένε κάποια. Ο Αργυρός µε κάλεσε στο Ηρώδειο και παίξαµε τη “Συννεφιασµένη Κυριακή” και τη “Φραγκοσυριανή” και σηκώθηκε όλο το Ηρώδειο στο πόδι. Χωράνε, λοιπόν, κι αυτά τα τραγούδια αρκεί να ξέρεις πώς θα τα σερβίρεις.
Πώς το ακούτε αυτό που λένε ότι ο Καραντίνης είναι ο καλύτερος µπουζουξής στις µέρες µας;
Αυτό το ξέρει ο κόσµος και αυτοί που το λένε. Όµως δεν είναι θέµα καλύτερου. Είναι θέµα αν αγγίζεις την ψυχή του άλλου. Εγώ κατάφερα να κάνω έναν ήχο, να βγάλω τον ήχο µου. Σε αυτή την πορεία περίµενα να δω αν αυτό τον ήχο τον αναγνωρίσουν οι άλλοι και κυρίως οι απλοί άνθρωποι.
Το µπουζούκι έχει µέλλον;
Έχω µαθητές και κάνω µαθήµατα -και µέσω skype- µε παιδιά από την Ελλάδα και το εξωτερικό, αγόρια και κορίτσια. Βλέπω, λοιπόν, ότι υπάρχουν πολλά ταλέντα. Από εκεί και πέρα το µπουζούκι µπορεί να παίξει τα πάντα. ∆εν θα πεθάνει ποτέ γιατί έχει µεγάλη εργογραφία. Είναι ο Τσιτσάνης, ο Βαµβακάρης, ο Χιώτης, ο Ζαµπέτας… ∆εν γίνεται να χαθεί. Είναι το µόνο καθαρά ελληνικό όργανο και είναι ταυτισµένο µε την Ελλάδα.
Τι πρέπει να έχει ένα καλό ταξίµι;
Το ταξίµι είναι µία φαντασία που πρέπει να βγει από την ψυχή σου. ∆εν είναι απλά ότι χτυπάω τις χορδές ή ότι παίζω γρήγορα. Ωραίο είναι το γρήγορο παίξιµο, ωραίο και το αργό. Το θέµα είναι να παίξεις αυτό που πρέπει την ώρα που πρέπει. Την ώρα που παίζεις ένα ταξίµι µπορεί να σκέφτεσαι εικόνες. Πάνω εκεί “χτίζεις” και κάνεις ένα ταξιδάκι…
Η µουσική παράσταση
Η µουσική παράσταση που θα δώσει ο σολίστας του µπουζουκιού Μανώλης Καραντίνης, θα πραγµατοποιηθεί την Τετάρτη 6 Νοεµβρίου στο Καφέ Κήπος, στις 21:00.
Στη συναυλία θ΄ ακουστούν τραγούδια που έχουν ερµηνεύσει νεότεροι αλλά και παλαιότεροι µεγάλοι τραγουδιστές όπως οι Τόλης Βοσκόπουλος, Στ. Καζαντζίδης, Γρ. Μπιθικώτσης, Γ. Νταλάρας, Στρ. ∆ιονυσίου, Γ. Πάριος, Β. Μοσχολιού, Χ. Αλεξίου, Ρ. Σακελλαρίου, Μ. Λίντα, Α. Πρωτοψάλτη, ∆. Γαλάνη κ.ά. Τραγούδια που έχουν γράψει κορυφαίοι συνθέτες όπως οι Μ. Θεοδωράκης, Μ. Χατζιδάκις, Γ. Ζαµπέτας, Μ. Χιώτης, Άκης Πάνου, Χρ. Νικολόπουλος, Γ. Σπανός, Στ. Κραουνάκης, Μ. Λοΐζος, Μ. Τόκας κ.ά.
Ο ίδιος θα τραγουδήσει και παράλληλα θα παίξει ταξίµια. Μαζί του επί σκηνής θα βρεθεί η µόνιµη συνεργάτιδα του Αγγελική Πέτκου στο τραγούδι κι ο µαέστρος µεγάλων παραγωγών, διευθυντής του Ωδείου Αθηνών και πιανίστας Γιώργος Παγιάτης.
