Ένα τραγούδι σε ρυθµό τάνγκο, κλασική εκδοχή της αργεντίνικης κουλτούρας, αναδεικνύει τον πλούτο της Ελληνικής γλώσσας, καθώς είναι γεµάτο ελληνικές λέξεις παρά το γεγονός ότι είναι στα… ισπανικά.
Ο συνθέτης του, Ντανιέλ Αρµάντο, συνειδητοποίησε σε ένα ταξίδι του στην Κούβα πως η ισπανική γλώσσα είναι γεµάτη ελληνικές λέξεις. Το ερέθισµα ήταν ένα ένα βιβλίο µε τον τίτλο “Οι 17.000 ελληνικές λέξεις στην ισπανική γλώσσα” και ο Αρµάντο αποφάσισε να ξεκινήσει τη δηµιουργία του.
Έφτιαξε ένα κοµµάτι που δεν έχει ούτε µια ισπανική λέξη παρά µόνο ελληνικές που εκφέρονται µε ισπανική προφορά και προκαλούν έκπληξη, εκτός από το ρεφρέν που αποτελεί και τον τίτλο του τραγουδιού.
Το ονόµασε “Mi Ultimo Tango en Atenas”, δηλαδή “Το τελευταίο µου τάνγκο στην Αθήνα”.
Για την αφορµή που κρύβεται πίσω από την δηµιουργία του αρκεί να ανατρέξουµε στην ηµεροµηνία κυκλοφορίας του δίσκου. 2012. Η Ελλάδα σε κρίση και ο καλλιτέχνης µε το να φτιάξει ένα τραγούδι µε ελληνικές λέξεις εκφράζει µια κραυγή. Μια αφύπνιση στους πολίτες που δέχονται χωρίς αντίδραση τα µέτρα που τους επιβάλλονται.
«∆υστυχώς επειδή δεν αντιδρούµε και είµαστε ακίνδυνοι οι άνθρωποι της Τρόικας µας περνάνε µέτρα, κάνουν πειράµατα πάνω µας. Αν δεν κάνουµε κάτι αυτή τη στιγµή, πιθανόν δεν θα έχουµε την ευκαιρία να χορέψουµε κανένα άλλο τάνγκο. Θα είναι το τελευταίο µας», είχε πει σε συνέντευξή του ο δηµιουργός που γεννήθηκε και µεγάλωσε στην Αργεντινή.
«Είναι ένα ισπανικό τραγούδι µε ισπανικό στίχο. Εγώ έγραψα τη µουσική και το στίχο και επέλεξα 100 λέξεις που χρησιµοποιούµε στα ισπανικά και είναι ελληνικές. Η ιδέα µου ήρθε από ένα βιβλίο που αγόρασα σε ένα ταξίδι µου στην Κούβα. Σε αυτό οι διάφοροι συγγραφείς έγραφαν µικρά διηγήµατα και αντιλήφθηκα ότι χρησιµοποιούσαν πολλές ελληνικές λέξεις. Πράγµα βέβαια που το ήξερα, αλλά το συνειδητοποίησα πιο έντονα σε αυτό το βιβλίο. Άρχισα λοιπόν να δουλεύω µέσα µου τη σκέψη να κάνω ένα τραγούδι που να είχε τέτοιες λέξεις. Τελικά µου βγήκε σαν µια κραυγή. Κι αυτό γιατί γεννήθηκε µέσα σε αυτή την κατάσταση που ζούµε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, και που την ξέρω από την Αργεντινή γιατί είµαι Αργεντίνος και έχω όλη την οικογένειά µου εκεί, οπότε γνωρίζω πολύ καλά τι σηµαίνει όλο αυτό το πράγµα (…) Επειδή εγώ νιώθω Έλληνας και Αργεντίνος, αυτό το πράγµα µου επέτρεψε να συµπτύξω σε ένα τραγούδι τις δύο κουλτούρες. Τη δική µου τη λατινοαµερικάνικη που την κουβαλάω έτσι κι αλλιώς γιατί εκεί γεννήθηκα και µεγάλωσα και την ελληνική γιατί έχω πολλά χρόνια που µένω εδώ. Οπότε ένιωσα ότι µε αυτό τον τρόπο µιλάω και στις δύο γλώσσες και µπορώ να εκφράζοµαι στις δύο γλώσσες που έχω µέσα µου. Τώρα αν αυτό µπορεί να είναι ένα µήνυµα για άλλους λαούς και άλλες χώρες, µακάρι να είναι κι έτσι. Εγώ δεν το έκανα για να ξυπνήσω όλες τις χώρες του κόσµου που έχουν πρόβληµα. Το έκανα γιατί ένιωσα την ανάγκη να το κάνω σαν Αργεντίνος και Έλληνας”.
Εκτελεστές του κοµµατιού η “δική” µας Έλλη Πασπαλά και οι Apurimac, ένα σχήµα που αποτελείται από Έλληνες και Λατίνους µουσικούς.
Καλές ακροάσεις µέχρι την επόµενη ιστορία µε ρεφρέν!
Πηγή: dinfo.gr
