Το τέλος των ψευδαισθήσεων

Είναι πλέον μία σκληρή διαπίστωση ότι η εποχή των εύκολων υποσχέσεων και ψευδαισθήσεων τελείωσε οριστικά.
Οταν οι “αγωνιστές” κατέλαβαν τα βουλευτικά αξιώματα και τους υπουργικούς θώκους και όλοι περίμεναν τη μεγάλη κοινωνική ανατροπή, αντελήφθησαν πολύ γρήγορα πως το σύστημα που χρόνια το πολεμούσαν τους απορρόφησε.
Σε ένα παγκόσμιο οικονομικό σύστημα οι παιδαριώδεις αναλύσεις και πειραματισμοί μαθητευόμενων μάγων που ονειρεύονταν να κάνουν τη χώρα μας Βενεζουέλα της Ευρώπης, οδήγησαν τη χώρα μας σε ένα τεράστιο οικονομικό αδιέξοδο.
Ενώ, λοιπόν, όλες οι κοινωνικές τάξεις για πρώτη φορά ξεσηκώνονται απέναντι σε μία κυβέρνηση που αδυνατεί να αντιληφθεί τη σημερινή  κατάσταση που ή ίδια έχει δημιουργήσει, συνεχίζει μέσα από έναν ακατανόητο παραλογισμό ιδεολογικής σύγχυσης να πολεμά τις εναπομείνασες επενδύσεις π.χ. (Σκουριές), αφήνοντας στον δρόμο χιλιάδες οικογένειες, αφού κατά τον κ. Σκουρλέτη η κυβέρνηση δεν «εκβιάζεται».
Ισως η δήλωση αυτή να ήταν το πιο σύντομο ανέκδοτο, εάν δεν υπέκρυπτε τις καταστροφικές συνέπειες μιας πολιτικής “αντίληψης” που δεν μπορεί να δεχθεί επενδύσεις που δεν καλύπτονται από τον δημόσιο τομέα.
Η δημοσκοπική κατηφόρα του κυβερνώντος κόμματος δεν οφείλεται μόνο στην εκλογή του κ. Μητσοτάκη, αλλά και στο γεγονός πως ο ελληνικός λαός συνειδητοποίησε το αδιέξοδο που έχουν δημιουργήσει στην οικονομία οι θαυμαστές μέχρι πρότινος του κ. Βαρουφάκη.
Σήμερα που οι αγρότες ετοιμάζονται για τη “μητέρα των μαχών” όπως λένε και τα τρακτέρ ετοιμάζονται να κλείσουν τους δρόμους δεν υπάρχει καμία κοινωνική ομάδα να στηρίζει τους κυβερνητικούς  χειρισμούς.
Για πρώτη φορά μία κυβέρνηση που ήθελε να λέγεται (αριστερή) κατάφερε να ενώσει και να έχει απέναντί της τον ελληνικό λαό.
Δυστυχώς τα αποτελέσματα των κοινωνικών συγκρούσεων θα έχουν τεράστιες επιπτώσεις στη δοκιμαζόμενη οικονομία μας και όσο η κυβέρνηση αδυνατεί να αντιληφτεί την πραγματικότητα τόσο οι κοινωνικές εκρήξεις θα είναι σφοδρότερες.