Κύριε διευθυντά,
η συνάντηση μας με τον ζώντα Κύριό μας, συνεχίζει στην καθημερινότητά μας, το Μέγα Θαύμα της Ενανθρωπίσεως Του και της εθελουσίας Σταυρικής Θυσίας Του από την Δημιουργία του Κόσμου ως τα Έσχατα. Η προσωπική μας συνάντηση με τον Κύριο Ιησού Χριστό Σταυρωθέντα και Παθόντα και Ταφέντα και Αναστάντα εκ νεκρών, ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ
ΤΟ ΘΑΥΜΑ στη δική μας πορεία ζωής, από την αμαρτία ως την Μετάνοια, από την Εξομολόγηση ως την Θεία Κοινωνία.
Μια Τέτοια Συνάντηση είχα χθές, ανεβαίνοντας τον προσωπικό μου Γολγοθά, αισθανόμενος τελείως μόνος, από όλους τους ανθρώπους, αλλά και τελείως μόνος μαζί με τον Κύριό μου. Έχοντας περάσει μια δύσκολη μέρα στο οδοντιατρείο και πάρα την παλιότερη εμπειρία δύο προηγούμενων αποκλεισμών του οισοφάγου μου, διαπιστώνω ότι ο αποκλεισμός
που έχω πάνω από ένα εικοσιτετραωρο δεν έχει αρθεί. Ούτε νερό ούτε σάλιο δεν κατεβαίνει στο στομάχι από τον αποφραγμένο οισοφάγο και αναγκάζομαι όταν γεμίζει να τον αδειάζω με ενεργητική αναγωγή. Πολύ καθυστερημένα, αναζητώ βοήθεια Και από εκεί αρχίζει το Θαύμα της Αγάπης στον πάσχοντα άνθρωπο, από μια πραγματική γιατρό – θεραπεύτρια και λειτουργό.
– Στις 9:45 μ.μ., από το σπίτι της και τα παιδάκια της όπου ήταν σε ετοιμότητα, ακούω να μου λέει η κα Μάντακα Αικατερίνα «πήγαινε ΤΏΡΑ στο νοσοκομείο και έρχομαι κι εγώ αμέσως». Τα υπόλοιπα έγιναν χάριτι Θεού και με την λεπτή ανθρώπινη και επιστημονική φροντίδα της. Μόνη της ετοίμασε όλα τα απαραίτητα και ολοκλήρωσε την επέμβαση υποβοηθουμενη από την εφημερεύουσα γιατρό ΩΡΛ. Με προετοίμασε, με καθησύχασε, και χωρίς να νοιώσω την παραμικρή δυσφορία ή ανησυχία με ελευθέρωσε από δύο ευμεγέθη κομμάτια κρέας που είχαν αποκλείσει εντελώς για πάνω από 30 ώρες την γαστροοισοφαγικη επικοινωνία.
11.45 μ.μ. είχαν όλα τελειώσει, με την αφαίρεση των βλωμών και την υπόλοιπη εξέταση στομάχου και 12κτυλου. Η ώρα είχε φτάσει 12 μεσάνυκτα και η Αγάπη του Θεού, αφού είχα πάει χωρίς συνοδό, οδηγώντας μόνος μου ως το νοσοκομείο, έφερε τον Δημήτρη (που γιόρταζε) και τον ανήψιο του Παναγιώτη, για να με πάνε σπίτι, αφού μετά την μέθη
που είχα δεχτεί δεν επιτρέπονταν να οδηγήσω για 24 ώρες. Η Γιατρός τιμώντας την Επιστήμη που είχε διδαχθεί ως λειτούργημα και την Οικογένεια που την γαλούχησε στην Ανθρωπιά και την Αγάπη, απέδειξε πως σεμνά και αθόρυβα μπορεί να υπηρετεί τον κάθε πάσχοντα άνθρωπο, ως εικόνα Θεού, χωρίς κανένα προσωπικό συμφέρον ή ιδιοτέλεια. Με απλότητα με συνόδευσε και με παρέδωσε ελευθερωμενο, ανακουφισμενο και ασφαλή στον Δημήτρη για να με πάει στο σπίτι.
Ευχαριστώ και εκτιμώ την πολύτιμη συμβολή όλων όσων βοήθησαν, αλλά ιδιαίτερα θέλω να ευχαριστήσω την κα Μάντακα Αικατερίνα για την ανεκτίμητη θυσία της στο πρόσωπό μου, ενός αργοπορημένου και όχι τόσο συνεργάσιμου ασθενούς. Ευχαριστώ το Θεό που κατά πάντα μας ευεργετεί και μας συνδέει στο Άγιο Θέλημά Του. Ελάχιστη και ταπεινή η ευχαριστία μου, στον Άγιο Δημήτριο που ανήμερα της γιορτής του αξιώθηκα και είμαι πάλι υγιής και αξιόμαχος στον καθημερινό αγώνα μου.
Θέλω να ευχαριστήσω και όλους τους συγγενείς, αδελφούς και φίλους που με στήριξαν και με στηρίζουν πάντα στα δύσκολα.
