Κρήνες στη σειρά να τρέχουν,
στο πλάι η μια
της αλληνής,
κι όμως
η καθεμιά αλλού
το γάργαρο
νερό της να ξεδίνει
(Ομήρου Οδύσσεια)
Μερικές φορές στη ζωή του ανθρώπου υπάρχουν δυσκολίες που «ως εκ θαύματος» αλλάζουν τη ζωή μας και φέρνουν τα «πάνω-κάτω». Δεν γνωρίζουμε ακόμη τις συνέπειες της πανδημίας, αλλά τούτες τις ημέρες η ίδια η πανδημία έβαλε πολλά πράγματα σε τάξη. Ένα από αυτά, ότι μάθαμε να ακούμε ο ένας τον άλλον. Να ακούμε μουσική, να γινόμαστε πιο δεκτικοί, να ακούμε και όχι να μάς ακούνε οι άλλοι.
Kι αυτό το έζησα προσωπικά τις τελευταίες ημέρες στις πολιτιστικές δράσεις του Δήμου Πλατανιά. Είμαι βέβαιος ότι αυτός ο «θόρυβος της σιωπής» σίγουρα θα έχει επηρεάσει κι άλλους, αλλά η ενδοχώρα τις μέρες τούτες φορά τα γιορτινά της!
Δίπλα στη Λιθόκτιστη Κρήνη του Οικισμού Καμάρας – Καληδονίας στη Δ.Ε. Κολυμπαρίου, η βιολονίστρια Μαρία Μανουσάκη και το κουαρτέτο της, μάγεψαν μεταφέροντας τούς παρευρισκόμενους σε ένα μαγευτικό μουσικό ταξίδι σε «κρυμμένα μονοπάτια», που δύσκολα μπορεί να τα περιδιαβεί ανθρώπου νους. Μπορεί η Κρήνη να μην έτρεχε γάργαρο νερό… αλλά ανέβλυζε από μέσα της η ιστορία, οι νότες της παράδοσης και του σήμερα σε ένα γάργαρο ήχο, που δεν άφησε κανένα αδιάφορο. Απεναντίας μιλούσε η σιωπή!
Και το θαύμα; Το θαύμα της ακοής. Καμία ανησυχία, καμία παραφωνία. Όλοι ακούγανε το κάτι άλλο, το διαφορετικό, που δεν γνώριζε εάν ήταν κρητική παραδοσιακή μουσική, ελληνική μουσική, τζαζ ή κάτι το ευρωπαϊκό. Κι αυτό, βέβαια, για να συμβεί χρειαζόταν η έμπνευση των μουσικών που μάς ταξίδεψαν μακριά. Που κατάφεραν να πλάσουν και να παντρέψουν το χθες με το σήμερα.
Πριν από λίγες ημέρες σε μία άλλη εκδήλωση στο Πολεμάρχι έφερε κι αυτή κάτι που είχαμε ξεχάσει. Τη συνεργασία. Την υπέρβαση των τοπικών συνόρων της Κρήτης. Μία εκκλησιαστική προσωπικότητα της Κρητικής ιστορίας και της Ελληνικής Επανάστασης, ο Ηγούμενος της Μονής Πρέβελη Μελχισεδέκ (Τσουδερός), στο Πολεμάρχι Βουκολιών, ο οποίος έπεσε ηρωικά μαχόμενος εναντίον των Οθωμανών, ένωσε τους Δήμους Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου, τόπο καταγωγής του Μελχισεδέκ, και του Δήμου Πλατανιά.
Ακούγοντας και τη μαστοριά της Ριζίτικης Παρέας της Καλλιθέας, η οποία απέδωσε το ριζίτικο τραγούδι, γραμμένο για τη δράση του Μελχισεδέκ, μού θύμισε άλλες εποχές που ο άνθρωπος ήταν πιο κοντά, που μπορούσε να ακούει και να επικοινωνεί.
Πολλοί μάς λένε ότι θα πρέπει να γυρίσουμε στην κανονικότητά μας, μετά το πέρας της πανδημίας. Δεν γνωρίζω για ποια κανονικότητα ομιλούν, αλλά εάν είναι του χάους, της ύβρεως, της καταστροφής, του φολκλόρ και της προσβολής καλύτερα να το ξανασκεφτούμε.
Πάντως σε όλους όσοι προσπαθούν να μάς κάνουν να σκεφτούμε και να συναποφασίσουμε καλώς το πράττουν. Βέβαια να μην λησμονήσουν ότι η ενδοχώρα δεν διψά μόνο το καλοκαίρι. Είναι εκεί παρούσα και στα δύσκολα. Και εδώ τον πρωτεύοντα ρόλο καλείται να παίξει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η οποία, σε συνδυασμό και με τη δημιουργική εθελοντική προσφορά και την ιδιωτική πρωτοβουλία, να δώσει πνευματική τροφή ολόκληρη τη χρονιά.
Οι ανάγκες δεν σταματούν. Αλλά και οι τοπικές κοινωνίες θα ήταν καλό να αναλάβουν πιο έντονα και συστηματικά δράσεις προβολής και ενίσχυσης του εντόπιου πολιτισμού τους. Ας μην τα περιμένουμε όλα από την κρατική μηχανή.
Μία μικρή έκπληξη, λοιπόν, εν μέσω Κορωνοϊού και υψηλών θερμοκρασιών από τον Δήμο Πλατανιά και την Αντιδήμαρχο Πολιτισμού κα Ασπασία Λουπάκη, που τολμά και δίνει την ψυχή της για τον πολιτισμό στην ενδοχώρα. Καλή δύναμη σε όλους και γρήγορα νέες εκπλήξεις.
Αγαπητέ μας κ. Κωνσταντίνε Ζορμπά, πανάξιε Διευθυντά της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης, σας συγχαίρομε θερμά και ευχαριστούμε που μοιράζεστε συχνά μαζί μας τόσο πολλές, όμορφες κι αξιέπαινες πολιτιστικές εκδηλώσεις του τόπου μας κι όχι μόνο, και βέβαια αντανακλούν το ενωτικό κι αληθινό πνεύμα της Θεανθρώπινης Εκκλησίας του Χριστού. Ιδιαίτερα, το αληθινό ανθρώπινο σας πρόσωπο και η δύναμη και το σθένος στην Διεύθυνση ενός τόσο σπουδαίου Θεανθρώπινου Οργανισμού [Ο.Α.Κ], χαροποιεί όλον τον Χανιώτικο – Κρητικό λαό μας, που βλέπει να συνεχίζεται επάξια κι αδιάκοπα το έργο του μακαριστού Ποιμενάρχη Ειρηναίου, του πολύ αγαπητού και σεβαστού μας Μητροπολίτη Κισσάμου και Σελίνου κ.κ. Αμφιλοχίου, και, βέβαια, του πρωτεργάτη και πρώτου Διευθυντού της ΟΑ.Κ κ. Αλέξανδρου Παπαδερού. Με την σπουδαία και καρποφόρα παρουσία σας στην Διεύθυνση της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης, γίνονται φανεροί και παράδειγμα κοινωνικής ζωής και προσφοράς στον λαό της Κρήτης όλοι οι στόχοι και οι καινοτόμες δράσεις όλων των Υπηρεσιών και Τομέων της Ακαδημίας, παρά τις εμφανείς και πραγματικές δυσκολίες και τα ποικίλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανυπέρβλητη και μάχιμη Ορθόδοξη Ακαδημία της Κρήτης. Τα θερμά μας συγχαρητήρια: Μακάρι να υπήρχαν οι τρόποι για μια μικρή έστω έκθεση έργων του αείμνηστου φίλου και συμμαθητή μου Ευθύμη Βαρλάμη -εκ των μεγαλυτέρων διεθνώς εικαστικών Αρχιτεκτόνων – Ζωγράφου και Γλύπτη, για μια θερμουργό υποστήριξη και συμπαράσταση και στο συντελούμενο σπουδαίο κι αντίστοιχο έργο της Ακαδημίας μας. Με φιλική εκτίμηση και αγάπη. Γιώργος Καραγεωργίου, συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος ΧΑΝΙΑ.