Το “θέατρο” της Συρίας

Για πολλούς το θέμα της πυραυλικής επίθεσης των Δυτικών στη Συρία εκτός απ’ την καταστροφή των στόχων παραγωγής χημικών όπλων, ήταν και ένα θέατρο εντυπώσεων μια πρόβα προειδοποιητική, ότι η κατάσταση βρίσκεται σε εξέλιξη, ότι θα έχει συνέχεια και μάλιστα μεγαλύτερης διάρκειας, για να ακολουθήσουν οι πολιτικές εξελίξεις την “επόμενη μέρα”. Στο παιχνίδι, βρισκόμαστε εμείς και οι Τούρκοι με αντικείμενο τις αμφισβητήσεις στο Αιγαίο, τις οποίες δεν σταματούν για να συντηρούν την υφιστάμενη κρίση.
Οταν οι στρατιωτικοί επεμβαίνουν σημαίνει ότι το επιβάλλει η πολιτική, για να επανέλθουν στις διαπραγματεύσεις.
Ουδέποτε δε ξεκινάει η μία πλευρά, αν δεν είναι σίγουρη για την επιτυχία της. Το χτύπημα έγινε με αφορμή τη φαινόμενη χρήση χημικών από τον Ασαντ και είχε πολιτική επιδίωξη με τις σχέσεις Δυτικών και Ρωσίας να την προειδοποιήσουν ότι το “παράκανε” στην περιοχή και είναι καιρός να περιορίσει στο ελάχιστο τις δραστηριότητές της. Είδαν οι Δυτικοί ότι έχουν χάσει το παιχνίδι με το Ιράκ και τη Ρωσία να εδραιώνεται στη Συρία και κινδύνευαν να απομακρυνθούν απ’ τους υδρογονάνθρακες της Κύπρου με τη σύμπραξη και του Ερντογάν.
Οπως και χθες λέγαμε τη σύγκρουση Ανατολής με τη Δύση δεν την επιθυμούν οι ίδιοι και αποφεύγουν κάθε ενδεχόμενο.
Το διαπιστώσαμε απ’ το ότι δεν χτυπήθηκαν οι Ρώσοι, αλλά ούτε και ο Ασαντ. Τον Ασαντ τον θέλουν στη Δαμασκό, όπως χρειάζονται και τη Συρία, εν αντιθέσει δεν θέλουν τον Ερντογάν στην Αγκυρα αλλά θέλουν την Τουρκία και τους Ρώσσους αποδυναμωμένους.
Οσο η κατάσταση στη Συρία, θα είναι ασταθής τόσο η εκκρεμότητα θα συνεχίζεται. Τα συμφέροντα στην περιοχή είναι τεράστια, ένεκα και των υδρογονανθράκων της Κύπρου, γι’ αυτό δεν φαίνεται αυτό που άρχισε να τελειώσει. Οι εκτιμήσεις για το πόσο εμείς είμαστε εκτεθειμένοι σ’ όλη αυτή την ιστορία είναι ασαφείς. Επιβεβαιώνεται πάντως, ότι η Τουρκία είναι διχασμένη. Πατάει σε δύο βάρκες. Με το ένα πόδι στη Ρωσία και με το άλλο στη Δύση, ενώ στρέφει το βλέμα της και προς το Ιράν. Αν θα εξισορροπήσει θα φανεί απ’ τις εξελίξεις στο Συριακό και πώς θα εξελιχθεί το Κουρδικό.
Οι Τούρκοι συνεχίζουν να κλιμακώνουν τις προκλήσεις τους όσον αφορά την ελληνική και Κυπριακή υφαλοκριπίδα, το δικαίωμα να ‘χει το Καστελόριζο θαλάσσια αποκλειστική ζώνη και την ύπαρξη κοινών συνόρων της ΑΘ2 μεταξύ Ελλάδος Κύπρου και Αιγύπτου. Για το θέμα του Αιγαίου, που κι αυτό τους πονάει δημιουργούν επικίνδυνα fake news, δήθεν ότι κομάντος τους κατέβασαν την ελληνική σημαία από βραχονησίδα. Με τις παραβιάσεις που δημιουργεί θέλει να κρατάει την Ελλάδα σε οικονομικό μαρασμό. Θα συνεχίσει να ενισχύει το θράσος της κλιμακούμενο, εφόσον βλέπει ότι εμείς δείχνουμε ήπια πολιτική. Στην Ελλάδα δεν συμφέρει να ‘ρχεται κόντρα με την Τουρκία.
Το ότι δείχνουμε την ικανότητα, να ‘χουμε δυνατότητα αποτροπής των προκλήσεών της, αυτό την εκνευρίζει, διότι θα προτιμούσε να είμαστε εμείς, που προκαλούμε και αυτό επιδιώκεται, για να ‘χει το πάνω χέρι. Ετσι ενισχύει τη θρασύτητά της, ματαίως!