Το θέμα της UNFICYP και του Ο.Η.Ε. στην Κύπρο

Τελευταία αναφέρεται στη χώρα μας το θέμα της UNFICYP και της παραμονής της, στην Κύπρο, επίσης σε συνδυασμό με το ίδιο το κυπριακό πρόβλημα. Αυτό το θέμα είναι πολύ σοβαρό και βεβαίως η παραμονή της UNFICYP στην Κύπρο είναι επιβαλλόμενη, έχοντας υπόψη την ύπαρξη 40,000 τούρκων στρατιωτών στη χώρα μας.
H Τουρκία βέβαια και η τουρκική πλευρά γενικά είναι λογικό να μην θέλουν ή τουλάχιστο να μην ενδιαφέρονται για την παραμονή της UNFICYP στη Κύπρο. Για μας όμως είναι κάτι που επιβάλλεται λόγω της  κατοχής και των τουρκικών στρατευμάτων που κατέχουν το 38% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ας δούμε όμως τα πράγματα πως είναι για να μην πιστεύουμε , όπως πάντα, ότι όλα οφείλονται σε μας. Ο ίδιος ο Ο.Η.Ε. βρίσκεται σε κακή οικονομική κατάσταση, όπως δήλωσε ο Γενικός του Γραμματέας στις 26 Ιουλίου 2018 και ετοιμάζεται να κάνει οικονομίες. Οι οικονομικές δυσκολίες του Ο.Η.Ε. οφείλονται κυρίως στο ότι πολλά Κράτη-Μέλη δεν πληρώνουν τις οφειλές τους εγκαίρως και ο κύριος Guterres ζήτησε από αυτά τα κράτη να επισπεύσουν τα οφειλόμενα προς τον οργανισμό.
Από τα 193 κράτη μέλη, τον Ιούλιο, 112 είχαν τακτοποιήσει  τις συνδρομές τους. Τα υπόλοιπα όχι. Το πιο σημαντικό είναι ότι οι Η.Π.Α. που είναι ο μεγαλύτερος εισφορέας στον προϋπολογισμό των Ηνωμένων Εθνών (22%) δεν πλήρωσε την συνεισφορά του και ο κύριος  Trump ήταν κριτικός σε αυτό το θέμα καθώς και στα έξοδα των ειρηνευτικών επιχειρήσεων του Ο.Η.Ε.
Πολλά Κράτη-Μέλη παραπονούνται για το κόστος των ειρηνευτικών επιχειρήσεων του Ο.Η.Ε. Όπως αναφέρεται, ο Ο.Η.Ε. έχει δύο προϋπολογισμούς: ένα για τη λειτουργία του , ο οποίος ανέρχεται σε 5,4 δις δολάρια για δύο χρόνια και ένα για τις ειρηνευτικές επιχειρήσεις , όπως η UNFICYP, που ενεκρίθη τον Ιούνιο, που ανέρχεται στα 6,7 δις δολάρια για ένα χρόνο. Έτσι η παραμονή ή όχι της UNFICYP στην Κύπρο εξαρτάται επίσης και από την οικονομική παράμετρο.
Επιπλέον ορισμένοι σήμερα λανθασμένα κατ΄εμένα επικρίνουν τον Ο.Η.Ε. για πολλά θέματα, αχρείαστα. Επίσης ορισμένοι λένε ότι μερικές ειρηνευτικές επιχειρήσεις έχουν κατορθώσει να περιορίσουν τη βία χωρίς να διευθετήσουν τα προβλήματα. Ο πρώην αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Marcel A. Boisard  λέει ότι οι ειρηνευτικές δυνάμεις στην Κύπρο βρίσκονται εκεί από το ΄64, έχουν πέρα των χιλίων ανδρών και ο προϋπολογισμός τους ανέρχεται στα 58 εκατομμύρια δολάρια. Σημειώνει δε ότι καμιά λύσης δεν φαίνεται να υπάρχει στον ορίζοντα (βλ. Marcel A. Boisard, “En bout de course, l’ ONU doit se reinventer”, LE TEMPS, 22 Μαρτίου 2018).
Σαν συμπέρασμα, η UNFICYP, εφόσον δεν είναι λυμένο το κυπριακό ζήτημα και εφόσον υπάρχει ο τούρκικος στρατός  στην Κύπρο, πρέπει να παραμείνει στην Κύπρο. Πολλοί, λόγω οικονομικών κυρίως λόγων, ζητούν τον περιορισμόν τουλάχιστον των ειρηνευτικών επιχειρήσεων του Ο.Η.Ε., περιλαμβανομένης και της UNFICYP. Ορισμένοι επίσης (βλ. π.χ. το άρθρο του Boisard  στη LE TEMPS ανωτέρω) επικρίνουν τον Ο.Η.Ε. Από την άλλη μεριά πιστεύω, μαζί με πολλούς άλλους, ότι παρόλα τα μειονεκτήματα του, που προέρχονται κυρίως από το σύστημα, πρέπει να τύχει της υποστήριξης και ενθάρρυνσης μας «γιατί αν δεν έχει εκπληρώσει της ελπίδες μερικών ουτοπιστών ιδεολόγων μπόρεσε, παρ’ όλον  τούτο, σε πολλές περιπτώσεις, να διατηρήσει την ειρήνη και επίσης, στην πράξη, να αναπτυχθεί σύμφωνα με τις απαιτήσεις και τα δεδομένα της εποχής μας» (βλ. Χρίστου Α. Θεοδούλου, Ο.Η.Ε. Μερικές  σκέψεις πάνω στα Ηνωμένα Έθνη και ιδιαίτερα τη Γενική Γραμματεία και το ρόλο της Ελλάδος και της Κύπρου, Αθήνα, Βιβλιοπωλείο της ΕΣΤΙΑΣ, 1975, σελίς 16).