Λίγοι έχουν αναρωτηθεί ποιο είναι το τίμημα της ποιότητας στα Χανιά και πόσο αναζητά η Δημοτική Αρχή την ποιοτική αναβάθμιση της ζωής μας στην πόλη.
Η πόλη έχει χάσει πια τη θαλπωρή της, οι περισσότεροι αισθάνονται “δύο ξένοι μέσα στην ίδια πόλη” και αυτό δεν είναι μια λυγμική μελαγχολία, αλλά ένα πολιτικό μέγεθος – ένα πολιτικό χαρακτηριστικό.
Παγιδεύτηκε η δημοτική Αρχή των Χανίων μέσα στον θόρυβο των παράδοξων ήχων μιας αλλοπρόσαλλης εσωστρέφειας, αυτό που ίσως έλεγε ο λαϊκός βάρδος «Γήπεδα, καφετέριες, σχολικά προαύλια, δημόσιες τουαλέτες, στρατόπεδα».
Ίσως αυτό είναι γι’ αυτούς το τίμημα της ποιότητας. Έτσι τους απασχολούν λέξεις παράδοξων απηχήσεων και είναι αδύνατον να χτίσουν ένα λογικό συμπέρασμα, διότι η λογική προϋποθέτει ποιότητα κι όραμα.
Δεν θα μπω στον κόπο να σας ιστορήσω “εργάκια” και τερτίπια χαμηλής πολιτικής. Έχω καταλήξει ότι απέναντι στην πόλη, η Δημοτική Αρχή δείχνει μια ανέφελη ελαφρότητα και με αυτήν επιχειρεί να “διπλαρώσει” τους πολίτες.
