Το τίμημα της αποδοχής και η πλάνη της εφαρμογής των νόμων 

To τίμημα για την αποδοχή όλων των υποσχετικών για υποτιθέμενη αλλαγή στην καθημερινότητα, για θέσπιση και εφαρμογή κατάλληλων νόμων που θα διαφυλάξουν και θα καλύψουν στο έπακρο τις απαιτήσεις των πολιτών είναι μεγάλο, καθώς η πλάνη είναι και πάλι εμφανής, κυρίως λόγω του ότι ποτέ οι νόμοι δεν εφαρμόζονται πραγματικά ούτε και υπάρχει η διάθεση από τις κυβερνήσεις γι’ αυτό.
Γίνονται βέβαια εδώ κάποιες εξαιρέσεις για τα μάτια του κόσμου, αλλά πάνω απ΄όλα για να διαφανεί πως παράγεται έργο. Στην ουσία όμως οι καταστάσεις είναι ίδιες και απαράλλακτες, πολύ περισσότερο επειδή δεν υπάρχει η θέληση για το διαφορετικό. Μη σας φαίνεται λοιπόν περίεργο, που αρκετοί πολίτες δεν πειθαρχούν, για παράδειγμα, στα μέτρα κατά του κορωνοϊού που εξαγγέλει η σημερινή κυβέρνηση και ο λόγος είναι απλός: γιατί δεν πείθουν κανέναν.
Υπάρχουν βέβαια και τα πρόστιμα που ενίοτε εξαναγκάζουν σε συμμόρφωση, όμως ακόμη και αυτά παρακάμπτονται.
Τι πρέπει να γίνει; Δεν νομίζω πως το κακό ξεκινά από τους πολίτες. Οι κυβερνήσεις είναι αυτές που καλλιεργούν νοοτροπίες, κυβερνήσεις βέβαια που επιλέγονται από μια μερίδα των πολιτών στην αστική δημοκρατία. Το δε τίμημα για την εκάστοτε επιλογή παραμένει μεγάλο, γιατί οι υποσχέσεις ποτέ δεν σταματούν πολύ περισσότερο, όταν διαφαίνεται πως υπάρχει ανταπόκριση. Και το παιχνίδι συνεχίζεται χωρίς σταματημό, μέχρι τελικής πτώσης.