“Έτσι ταιριάζουν τα χνώτα των ανθρώπων, αθόρυβα, χωρίς πολλά λόγια και φανφάρες , πιότερο με τον ίσκιο που ο καθείς μας ρίχνει επάνω στη γη.”
Έτσι ξεκίνησε η σχέση μας με τη συγγραφέα. Χωρίς πολλά λόγια , αθόρυβα , ακουμπισμένες κι οι δύο πάνω σε ένα ζωάκι του δρόμου προσπαθούσαμε να το σώσουμε. Δεν ήξερα ότι ήταν φιλόλογος, ούτε συγγραφέας. Όταν πήρα στα χέρια μου «ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ», το περιεργάστηκα με προσοχή. Μου άρεσε η επιμελημένη έκδοση, το εξώφυλλο, το οπισθόφυλλο και το σεμνό βιογραφικό της Άριας. Ξεκίνησα να το διαβάζω αμέσως, το ρούφηξα στην κυριολεξία. Ο λόγος της σχεδόν ποιητικός, με την Κρήτη σε πρώτο πλάνο να πιάνει το χέρι της και να την οδηγεί σε βουνά, σε στάνες, σε αγρίμια και σε ανθρώπους που τρέχουν να γλυτώσουν από τη μοίρα τους χωρίς σταματημό. Αν και είναι το πρώτο της βιβλίο, η συγγραφέας δείχνει άνετη, έμπειρη, εμβαθύνει στιγμές, περιγράφει εικόνες με τρόπο που συγκινεί, που μαγεύει. Δεν πλατειάζει ούτε στις δυνατές στιγμές των ηρώων ούτε στις άλλες, τις πιο καθημερινές. Οι περιγραφές συναισθημάτων γίνονται με σεβασμό στην ιστορία αλλά και στον αναγνώστη που ανακαλύπτει τα δικά του ψυχικά σκιρτήματα όσο προχωρά…Η καρδιά λαχανιάζει, πονά με τα βάσανα των χαρακτήρων, αλλά λυτρώνεται όταν αντιλαμβάνεται πόση δύναμη έχει ο άνθρωπος! Η κρητική διάλεκτος βρήκε τη θέση που της αξίζει στις σελίδες της Άριας Δεν κουράζει, είναι απόλυτα καθαρή και κατανοητή ακόμη και σε αυτούς που δεν έχουν σχέση με Κρήτη.
Τα ερωτήματα που σε «υποχρεώνει» με τη γραφή της να κάνεις στον εαυτό σου, φίλε αναγνώστη, είναι αναπόφευκτα. Ο σεβασμός, για παράδειγμα ,που πρέπει να υπάρχει στη σχέση του ανθρώπου με τη φύση και τα ζώα, οι ενοχές που μας οδηγούν στην αποδυνάμωση ή όχι του χαρακτήρα μας, η μοίρα που εξουσιάζει και η δύναμη που απαιτείται για να της αντισταθείς, οι κοινωνικές αδικίες, η τάση να κρίνουμε τους γύρω μας βιαστικά…
«Πως σου φορτώνουνε οι γύρω σου κάποιες φορές ρούχο που πάνω σου δεν στένεται κι ούτε το θες, ποτέ δεν το κατάλαβα».
Τυχεροί οι μαθητές σου , Άρια, που παίρνουν από σένα φιλοζωικά μαθήματα, έτσι μόνο θα αλλάξει η κοινωνία μας , θα την αλλάξουν οι νέοι που έχουν την τύχη να έχουν ανθρώπους σαν και σένα στην εκπαίδευση.
Τυχεροί και οι αναγνώστες σου Άρια, γιατί θα απολαύσουν ένα υπέροχο βιβλίο που οφείλεις, έχοντας τέτοια γραφή, να του δώσεις οπωσδήποτε και συνέχεια…
